Mahalia
Joanne Horniman
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Houtekiet, 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : HORN |
31/12/2005
Boeken over het wel en wee van pubers stuiten mij vaak tegen de borst. Als lezer een inkijk krijgen in het dagboek van een puber is zo mogelijk nog erger, omdat vele schrijvers hun puberale hoofdpersonages vaak op een bijzonder clichématige manier typeren. Zo zijn pubers het liefst opstandige jongeren, die compleet overhoop liggen met hun ouders en lak hebben aan alles wat met school te maken heeft. In hun dagboek schrijven ze op een bijzonder pathetische wijze over hun hartstochtelijke verliefdheid en voor de spiegel staan ze zuchtend hun puisten uit te knijpen. En uiteraard kennen we allemáál wel pubers die perfect aan dat plaatje beantwoorden. Net daarom zijn het ook clichés...
Gelukkig zijn er schrijvers zoals de Australische Joanne Horniman die beseffen dat pubers veel méér kunnen zijn dan dat. In Blauw geel rood laat Horniman de 17-jarige Kate O'Farrell aan het woord. Kate schrijft haar gedachten neer in drie schriftjes. Het rode schriftje beschrijft haar leven van dag tot dag, het blauwe schriftje bevat Kate's herinneringen en het gele schriftje vertelt het verhaal van een meisje, een meisje waarop Kate wellicht een beetje zou willen lijken. Tussen de dagboekfragmenten door duiken 'Losse velletjes uit de schrijfmachine' op. Deze schrijfsels bieden een terugblik op de periode waarin Kate haar schriftjes vulde. De verschillende tekstfragmenten vullen elkaar mooi aan en geven een duidelijk beeld van Kate.
Kate en haar zus Sophie, die net bevallen is van een dochtertje, werden op jonge leeftijd door hun ouders verlaten. Ze groeiden op bij Lil, de uitbaatster van een pension. De relatie tussen deze drie vrouwen wordt door Horniman op een treffende wijze weergegeven. Allerlei kleine details maken van Kate een persoonlijkheid en niet de zoveelste opstandige puber. Toch gaat Joanne Horniman niet voorbij aan de typische 'problemen' waar adolescenten mee kampen. Kate stelt zich vragen over haar afkomst, twijfelt aan haar toekomst, gaat op zoek naar liefde en tracht vooral zichzelf te ontdekken.
Joanne Horniman hanteert een suggestieve, beeldende stijl, die echter nooit bombastisch wordt, maar veeleer soberheid uitstraalt. Blauw geel rood is een boek dat tegelijkertijd herkenbaar én verrassend is. Vooral meisjes zullen zich door dit boek aangesproken voelen, maar net daarom is het misschien ook voor jongens niet oninteressant... [Reine De Pelseneer]
G. Reindersma
Alles aan de 17-jarige Kate is bijzonder (ook al vindt ze dat zelf niet): ze woont in Australië; ze heeft rood haar (wat op Ierse voorouders duidt); ze is lang en dun; ze heeft geen ouders; ze woont in een groot, oud huis; haar "stiefmoeder" runt een pension; ze is gesteld op haar zus; ze is net tante geworden; ze bereidt zich voor op haar eindexamen en moet nieuwe keuzes maken. Deze roman, die het levensverhaal van Kate verwoordt, is geschreven in dagboekvorm. Hoewel grote thema's niet worden geschuwd en het levensverhaal van de verhaalfiguur schokkende ervaringen kent, wordt een en ander luchtig, levensecht, realistisch, maar ook romantisch verwoord. De betekenisvolle en liefdevolle omgang met familie en vrienden is de dragende kracht van deze roman over het leven. Het omslag geeft de suggestie te doen te hebben met een jeugdroman, maar het is een mooi leesboek voor iedereen. Normale druk. Eerder verscheen 'Mahalia'*, over een 17-jarige jongen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.