Wijsheid uit Afrika 365 dagen
Olivier Föllmi
Olivier Föllmi (Fotograaf), Benoît Nacci (Medewerker), Frans Boenders (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 2005 |
Continenten: Azië CAZI |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 2005 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : AZIE 990 |
31/12/2005
Op zijn 18e wordt Olivier Föllmi (geb. 1958) onweerstaanbaar aangetrokken tot India en de Himalaya. Twintig jaar lang wordt het zijn thuisbasis als gids en fotograaf. Samen met zijn vrouw, de arts Daniëlle Pons, adopteert hij vier Tibetaanse kinderen. Fotografie wordt zijn uitdrukkingsmiddel bij uitstek om zijn vaak levensbedreigende avonturen (zoals een trektocht van twaalf dagen over een bevroren rivier om twee Tibetaanse kinderen naar school in India te brengen) met de buitenwereld te communiceren. Tibet en het Indische Zanskar waren lange tijd het middelpunt van zijn fotografische universum. Een harde winter in Zanskar kostte hem bijna het leven (bevroren voeten en gangreen). Na een ode aan het boeddhisme in Boeddhisme in de Himalaya, verschijnt nu in dezelfde reeks van megafotoboeken een lofzang op India. De inleidende en uitleidende teksten van resp. de Indiase auteur Radhika Jha en Föllmi zelf trachten iets van de ziel van India te vatten. Daarbij staat net zoals in de fotografie van Föllmi het religieuze en verheven leven centraal: het vatten van het goddelijke moment.
Recent verscheen ook een fotografische hommage aan de Himalaya, met een voorwoord van de dalai lama, met wie Föllmi goede contacten heeft. De woeste natuur en de inheemse bevolking worden hier haast onaards fotografisch uitgepuurd. Een kwart eeuw na zijn ontdekking van de Himalaya lijkt de tijd aangebroken voor Föllmi en zijn vrouw om de rest van de wereld te verkennen. Hefboom is de fotoreeks '365 dagen' waarin voor elke dag van het jaar een foto met bijschrift wordt gebracht. Na Offerande en Wijsheid uit India die zich nog binnen zijn vaste werkterrein situeren, verovert hij een nieuw continent met Wijsheid uit Afrika. Teksten uit de Afrikaanse (mondelinge) overlevering zetten aan tot contemplatie bij verstilde beelden. Latijns-Amerika is de volgende halte. Naar aanleiding van de 'boom' van uitgaven rond Föllmi bij uitgeverij Lannoo, zoomen we hier even in op zijn manier van werken.
Voor Olivier Föllmi heeft de tijd binnen de fotografie geen enkele waarde, tenzij je getuige wil zijn van een bepaald moment in de geschiedenis. Hij beschouwt zich niet als een reportage- of documentairemaker. Zijn interesses zijn niet die van de etnoloog: hij wil niet tonen hoe de mensen leven, maar de intensiteit van een gedeeld moment weergeven. En die intensiteit begint wannneer de notie van tijd verdwijnt: hoe groter de intensiteit, hoe minder het belang van de tijd. In het gebergte verandert bovendien de perceptie van ruimte door de weidsheid van de natuur en de nietigheid van de mens daarin. Die relatie fascineert Föllmi. Zijn voorliefde voor de Himalaya wordt ingegeven door de aanvaarding dat er iets groters dan de mens bestaat. Die dimensie wil Föllmi overbrengen in zijn fotografie, over de grenzen van licht en schaduw heen. Het contrast laat hem toe de menselijke kleinheid symbolisch uit te drukken.
Vandaar dat Föllmi een passie opgevat heeft voor licht in zijn composities. Eerst bepaalt hij de hoek van waaruit hij het landschap fotografeert. Dan wacht hij op het magische moment dat bv. een doorbrekende zonnestraal het landschap een goddelijke intensiteit geeft. Het wachten op dat cruciale moment vergelijkt Föllmi met een meditatie waarin hij zich steeds meer verliest tot hij één wordt met de hem omringende schoonheid en het ultieme moment van glorie. Het is voor hem zo'n beetje als de liefde waarbij de emoties gaandeweg aan kracht winnen en exploderen om dan weer weg te zakken. Die visie van Föllmi op tijd en ruimte binnen zijn fotografie zijn er voor verantwoordelijk dat zijn werk een haast religieuze intensiteit uitstraalt. Of het nu om mensen of landschappen gaat, door het wegvallen van tijd en beweging, creëert hij verstilde momenten waar iets van trance lijkt af te stralen. Nadeel van die werkwijze is dat de menselijke dynamiek voor het goddelijke moment ingeruild wordt, waardoor de compositie iets artificieels of te uitdrukkelijk geposeerd meekrijgt. Dat valt vooral op als je zijn beelden met de magistrale maar door en door aardse fotografie van Eric Valli (Himalaya) vergelijkt. Tocht blijft het werk van Föllmi een absolute must voor wie de kleurige diversiteit van India en de Himalaya wil ontdekken. [Kris van Zeghbroeck]
D.H.M. van Dartel
De fotograaf reist al meer dan 25 jaar door de Himalaya, het dak van de wereld, waar hij fotoreportages maakt voor allerlei publicaties. Zijn vrouw werkt als arts in het gebied. Deze uitgave is alleen van zijn hand, normaal werkt hij samen met anderen. Voor Föllmi is dit boek een hommage aan de mensen die hij heeft ontmoet in de Himalaya. Een foto neemt hij pas als hij de te portretteren mens een beetje heeft leren kennen, wat ook uit zijn foto's blijkt. Het voorwoord is van de Dalai Lama, die de fotograafs liefde voor het volk die uit de foto's spreekt, benadrukt. Daarna volgt een korte beschrijving van de ervaringen van de fotograaf en zijn vrouw in de verschillende landen rond de Himalaya en situaties aldaar. Vervolgens 90 paginagrote, prachtige, indrukwekkende kleurenfoto's om te eindigen met de bijschriften.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.