Piano rarities. Vol. 1, Transcriptions
Cyprien Katsaris
Leo Van de Ruit (Auteur), Frans Van Schoonderwalt (Auteur)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
Tirion, 2005 |
Leeszaal : 222VAND |
31/12/2005
De leerling-stratenmaker Gerrie Knetemann fietste zich in de jaren '70 en '80 met legendarische hardnekkigheid naar de top van het Nederlandse profwielrennen. In 1978, op het toppunt van zijn kunnen, won hij na een millimeterspurt met de Italiaanse toprenner Moser verrassend de regenboogtrui op de Nürburgring. Daarnaast won hij nog enkele belangrijke wedstrijden, waaronder tweemaal de Amstel Gold Race. Hoewel hij helemaal niet in de wieg gelegd was voor het hooggebergte, nam hij 13 keer deel aan de Ronde van Frankrijk en reed hij die ook 11 keer uit. Na zijn actieve loopbaan als wielrenner leidde hij enkele jaren de Nederlandse profwielrenners op de wereldkampioenschappen, zonder succes evenwel. Gerrie Knetemann overleed op dezelfde dag als Theo Van Gogh (2 november 2004) tijdens een mountainbiketochtje, amper 53 jaar oud.
Knetemann was ook in Vlaanderen een gerespecteerd wielrenner. Hij kon na een bijzonder zwaar ongeval tijdens een wedstrijd in België en een lange en succesrijke revalidatie in Gent op heel wat medeleven rekenen. In Nederland is hij bekend geworden door zijn snedige, typisch Amsterdamse oneliners, langzamerhand het handelsmerk van de Kneet. In hun biografie gaan Leo Van de Ruit en Frans Van Schoonderwalt uitgebreid in op dat aspect van Gerrie Knetemann. Die typische humor verwaterde na verloop van tijd tot een cliché dat de renner Knetemann, die eigenlijk een bijzonder ernstig sportman was, overschaduwde. Uit de getuigenissen van oud-collega's komt hij in ieder geval naar voren als een doorzetter en leidsman voor jongere renners.
Het boek geeft een interessant overzicht van de loopbaan van Knetemann. De samenstellers larderen het verhaal met uitspraken van hemzelf en een dertigtal foto's. Een mooie column van Peter Winnen leidt het boek in. [Christiaan Hemelaer]
K.W. Cuperus
Op 2 november 2004 stond het hart van Gerrie Knetemann plotseling stil. Hij werd 53 jaar oud. Begonnen als stratenmaker in Amsterdam groeide hij uit tot een bekend wielercoureur. Hij stopte in 1989 met wielrennen. Vanaf 1991 begeleidde hij jaarlijks de Nederlandse wielrenners tijdens het wereldkampioenschap. Als bondscoach stierf Knetemann dus in het harnas. Zelf werd hij wereldkampioen in 1978, won tien etappes in de Tour de France en droeg acht dagen de gele trui. Knetemann was geen supertalent, maar hij beschikte over koersinzicht en mentale kracht. Eigenschappen waarmee je het als wielrenner ver kunt brengen. Zo beschrijven de auteurs - beiden wielerjournalist - Gerrie Knetemann in biografische schetsen. Soms te haastig of hapsnap, maar wel altijd deskundig. Zolang er geen volwaardige biografie over Knetemann bestaat, voldoet deze uitgave als een eerbetoon aan het karaktermens en de taalverrijker ('harken', 'de dood of de gladiolen') Gerrie Knetemann. Bevat twee katernen zwartwitfoto's, gedichten over de Kneet, een erelijst en een voorwoord van ex-wielrenner Peter Winnen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.