Overspel
Bob Mendes
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Manteau, 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 5198 |
Geert D'Hulster
te/ep/12 s
Thrillerauteur Bob Mendes legt mondiale machtsverhoudingen bloot.
Een van de thema's van De kracht van het bloed is de strijd om de heerschappij over de olieproductie. Vanwaar die fascinatie?
De mechanismen van macht hebben me altijd geïntrigeerd. Wie heeft macht? Hoe is die toegeëigend? Hoe kan men zijn machtspositie bestendigen? In de eerste plaats met geld natuurlijk! En dan kom je op wereldvlak haast automatisch bij olie uit. Wie baas is over de olietoevoer, doet de wereld draaien of stilstaan. Grote spelers als de Verenigde Staten of Saoedie-Arabië spelen een spel met pionnen, over heel de wereld verspreid.
In jouw boek krijgen die pionnen ook namen: Osama Bin Laden bijvoorbeeld.
Klopt. Ik ben er heilig van overtuigd dat Bin Laden niet het grote brein achter een wereldwijde samenzwering is. Volgens mij is hij veeleer een nuttig instrument in de handen van de echte spelers, de oliebaronnen aan beide kanten van de Atlantische Oceaan, die als een systeem van communicerende vaten werken. Zeg ik nu dat de Amerikanen of de Saoedi's zelf de opdracht geven tot terroristische daden? Niet noodzakelijk! Maar de steun die bepaalde organisaties blijven krijgen, kan je niet anders dan met argusogen bekijken.
Naast macht besteed je in De kracht van het bloed ook veel aandacht aan ethische begrippen als goed en kwaad.
Klopt. Wie mijn boeken leest als spannende actieverhalen, kan ik niets verwijten. Maar wie tussen de lijnen mijn fascinatie voor die eeuwige antithese tussen goed en kwaad ontdekt, hoop ik een meerwaarde te kunnen bieden. Dat gebeurt eigenlijk onbewust.
Vanuit een soort buikgevoel?
Zo zou je het kunnen noemen. Kijk, als accountant heb ik goed mijn boterham verdiend. Ik kwam in contact met topmanagers. Mannen die heersen over leven en dood, over geluk en ongeluk. Maar gelukkig heeft een accountant een onafhankelijke positie, waardoor ik suggesties of voorstellen naast me kon neerleggen. Op termijn is dat trouwens de enige juiste werkwijze. Anders verbrand je jezelf. Ward Ruyslinck heeft me in zijn inleiding op een van mijn boeken ooit 'a fighter for justice' genoemd. Eerst stond ik verstomd, maar achteraf moest ik hem gelijk geven. Je neemt je leven en je overtuiging mee in je boeken.
Ben je in het dagelijks leven ook een strijder voor rechtvaardigheid?
Misschien minder dan ik zou moeten zijn. Het feit dat ik geen jeugd heb gehad, speelt daar zeker mee. Door de arrestatie en deportatie van mijn vader, moest ik vroeg van school weg. Ik had nochtans willen studeren. In de plaats werd het overdag werken, 's avonds naar de avondschool. Zoiets maakt je hard en strijdbaar, maar ook een beetje op jezelf gekeerd. Je stelt jezelf en je gezin centraal, zekerheid voor alles! Mijn afkeer van onrechtvaardigheid tracht ik nu vooral in mijn boeken te verwerken. Die moeten over iets gaan. Voor een serieproductie zonder inhoud of visie, bedank ik feestelijk.
De kracht van het bloed is het derde deel van de saga rond de familie Razdi. Wat nu?
Wie zal het zeggen?
Zolang het Razdi-bloed door iemands aderen stroomt, is de saga niet ten einde.
Fred Braeckman
te/ep/14 s
Mendes zegt van zichzelf de uitvinder te zijn van de 'factionthriller', een nieuw genre dat hij heeft bedacht zonder het zelf te beseffen. Faction noemt hij een reconstructie van waar gebeurde feiten "waar ik een verzonnen verhaal doorheen schrijf met fictieve personages, of met reële personages met verzonnen namen".
Nieuw genre? Tja. Eigenlijk is de formule heel oud, zeker zo oud als bijvoorbeeld The Riddle of the Sands (1903) van Erskine Childers. Sommigen noemen deze spannende roman die waarschuwde voor het opkomend militarisme van Duitsland niet ten onrechte de eerste spionagethriller die naam waardig. Childers, zelf een ervaren zeiler, beschrijft een zeiltocht van twee jonge Britten naar de Friese eilanden. Ze komen op het spoor van een Duitse zeemachtoefening die een voorbereiding moet zijn op een invasie van Engeland. Childers schrijft zo gedetailleerd over de route, de getijdentabellen en de zandbanken dat de thriller door zeilers nog altijd gebruikt wordt als gids voor de tocht. Voor la petite histoire: later werd Childers lid van het Ira, dat gekant was tegen de pas opgerichte Ierse Vrijstaat. Hij werd door leden van de Vrijstaat gevangengenomen, voor de rechter gebracht en geëxecuteerd. Maar niet voordat hij nog elk lid van de executieploeg de hand had gedrukt. Childers werd een voorbeeld voor auteurs als Graham Greene, Len Deighton en John le Carré. Bob Mendes noemt die laatste in het nawoord van De kracht van het bloed niet zonder eerbied 'de Meester'. Maar dan wel in een ander verband.
De meeste van Mendes' boeken zijn avonturenromans in die zin dat de per-sonages ondergeschikt zijn aan het verhaal. Dat is ook het geval voor De kracht van het bloed, waarin twee broers (of zijn het halfbroers?) de hoofdrol spelen. Het gaat om Simon en Cyrus Razdi, die verwekt zijn door Darius Razdi, de machtige kanselier van de sjah van Perzië en de man die het geld in handen heeft. We kennen de namen uit De kracht van het vuur en het bijproduct De kracht van het ijs.
Mendes stelt zijn personages goed geïntegreerd opnieuw voor in zijn jongste thriller, hij doet dat nooit uitputtend en je krijgt niet de indruk opgewarmde kost voorgeschoteld te krijgen. Op een enkele uitzondering na (het gaat dan meestal om een arts of een verpleger die een bijrolletje krijgt) zijn het allemaal weinig sympathieke mensen. Overigens is van 'de man in de straat' bijzonder weinig te merken. Op zichzelf is dat geen probleem. Moeilijker voor een romanschrijver wordt het als zijn personages weinig interessante mensen zijn voor wie je zo goed als geen empathie kunt opbrengen omdat hun lot je eigenlijk compleet koud laat. De grote schurk, om het zo maar eens te zeggen, is Cyrus Razdi. Hij is rijk, meedogenloos, alleen uit op macht en als puntje bij paaltje komt wil hij de wereld veroveren en alleen de macht delen met niemand minder dan Osama bin Laden, die even een gastoptreden maakt. De enige voor wie Cyrus wat voelt, is zijn broer Simon maar die is niet echt zijn broer. Simon zou door verkrachting zijn verwekt bij de joodse arts Sharon door vader Razdi. Dezelfde nacht overigens als Cyrus. In werkelijkheid is het wat ingewikkelder en blijken de twee broers helemaal geen halfbroers te zijn.
Het begin van de roman speelt tegen de achtergrond van de gijzeling van een vijftigtal Amerikanen in Teheran, nu 25 jaar geleden. In een riskante actie zal Simon, die voor het Westen werkt als piloot (die job lijkt wel de enige reden van zijn bestaan), zijn vriendin Nina trachten te bevrijden door naar de hoofdstad te vliegen. Tegelijkertijd eindigt de Amerikaanse poging om de gijzelaars te bevrijden in een debacle. Tussendoor weet Cyrus met de hulp van een soort toverdrankje Nina te verkrachten. Nina is in zo'n schemerzone beland dat ze niet meer weet met welke van de broers ze vrijt. Later vernemen we dat Cyrus bij Nina een zoon heeft gemaakt, Alexander. Maar omdat je ook nog ongesteld kunt worden als je al zwanger bent en omdat de potente Cyrus zwak zaad heeft, blijkt Simon de vader te zijn. Voor wie dat allemaal nogal straf mocht vinden, bewijst Bob Mendes met degelijke research dat het best kan.
Intussen is Cyrus zijn droom van wereldheerschappij niet verloren en besluit hij samen met Osama bin Laden de Amerikaanse economie te destabiliseren en meteen zijn eigen fortuin een flink stuk te vergroten. We zijn eind jaren tachtig. In de Prince Williams Sound-baai in Alaska veroorzaakt de mammoettanker Exxon Valdez een reusachtige milieuramp door op een rif te varen. De kapitein had een drankprobleem. In De kracht van het bloed gaat het eigenlijk om een mislukte aanslag. Aan boord van de Exxon Valdez was een zelfmoordterrorist die de tanker wou laten ontploffen. Simon Razdi kan dat verhinderen.
Is de jongste thriller van Mendes spannend? Ja en neen. Er is een poging tot gedegen structuur maar een overdaad aan weinig terzake doende weetjes en research onderbreken al te vaak de vaart. Ik noem voor de vuist weg zinloze details als de lengte van de loodsladder van de Exxon Valdez, het uitleggerig geschrijf over verschillende vliegtuigtypes en de procedures bij landen en opstijgen, het ronduit vervelende geëmmer over wapens alsof je een boekje van een postorderbedrijf doorbladert. ("Afhankelijk van de taken die hun waren opgelegd hadden sommige manschappen ook nog hun Heckler en Koch MP59 mm machinegeweer, dat smaller is en lichter in de hand ligt dan een Thomson en met een geluiddemper uitgerust kan worden of een HK21 7,62 mm, een Duits licht machinegeweer dat schot voor schot of automatisch een effectief bereik heeft van 1.200 meter en 900 schoten per minuut kan lossen.") Veel stilistische hoogstandjes moet je bij Mendes niet verwachten: de taal is correct maar vlak en dor. Er bestaan geen goede of slechte genres, maar goede faction schrijven met al was het maar een vleugje literaire ambitie lijkt me bijzonder moeilijk.
Overigens niet alleen in Vlaanderen.
Bob Mendes
De kracht van het bloed
Manteau, Antwerpen,
440 p., 21,95 euro.
Is de jongste thriller van Mendes spannend? Ja en neen. Er is een poging tot gedegen structuur maar een overdaad aan weinig terzake doende weetjes en research onderbreken al te vaak de vaart.
Fred Braeckman
te/ep/14 s
De kracht van het bloed, Bob Mendes, Manteau, 21,95 euro.
Bob Mendes (77) schrijft misdaadverhalen die eigenlijk meer hebben van avonturenromans. Een mix van fantasie en werkelijkheid die hij faction noemt en waarmee hij eigenlijk tracht te antwoorden op de vraag : 'Mocht het nu eens zo zijn dat... ' Zijn jongste thriller, De kracht van het bloed, is min of meer een vervolg op twee eerdere romans, in die zin dat een paar van dezelfde personages weerkeren. Mendes is wel zo'n vakman dat je elk verhaal op zichzelf kunt lezen. Maar faction is een aartsmoeilijk genre. Avontuur en interessante personages combineren, en van die twee ingrediënten een aannemelijk geheel maken, ligt niet voor de hand. De kracht van het bloed speelt tegen de achtergrond van een paar waargebeurde feiten, onder meer de gijzeling van een vijftigtal Amerikanen in Teheran pakweg een kwarteeuw geleden en de milieuramp met de supertanker Exxon Valdez in de lente van 1989. De fictieve spilfiguren zijn twee broers, Cyrus en Simon, beiden zonen (hoewel) van de machtige gewezen kanselier van de sjah van Perzië. De ene wil niet meer of minder dan de macht over de wereld, de andere is tevreden met een leven dat in het teken van vliegen en luchtvaart staat. Uiteraard krijg je er ook een liefdesverhaal bij. Wie gefascineerd geraakt door technische uitleg over wapens en vliegtuigen en liever niet op internet surft, komt goed aan zijn trekken. Anderen die liever suspens hebben, slaan die bladzijden maar om. Osama bin Laden maakt een kort maar niet onbelangrijk optreden.
31/12/2005
Aansluitend aan zijn romans De kracht van het vuur, die hij zelf nog altijd omschrijft als zijn meesterproef, en De kracht van het ijs, waarin een nevenintrige uit de eerste roman verder werd uitgewerkt, publiceert Bob Mendes thans De kracht van het bloed. Voortbordurend op een van de sleutelscènes uit De kracht van het vuur, waarin wordt beschreven hoe Darius Razdi tijdens een en dezelfde nacht een kind verwekt bij zijn kersverse bruid en zijn 'sigha' (zijn ambtelijk aanvaarde vrouw) Sharon, komen in De kracht van het bloed vooral de twee vermeende broers of halfbroers voor het voetlicht. Cyrus Razdi, via zijn vader erfgenaam van een onmetelijk fortuin, wil een vorm van economische wereldheerschappij vestigen. Doordrenkt als hij is van de islamitische cultuur, is voor hem de bloedband heilig. Zeker als hij er via oom Fariman, die de ramp waarin vader Darius is omgekomen heeft overleefd, achterkomt dat zijn 'broer' Simon Hofman bij testament, in overleg met Cyrus althans, over het beheer van de helft van Darius' fortuin kan beschikken, wil hij die bij zijn plannen betrekken. Hier geeft Mendes zijn verhaal een sterke en overtuigende wending, waarin zowat alles in een andere context komt te staan. Wie en wat erbij betrokken is, dient de lezer zelf te ontdekken. Alleen dit: de CIA heeft ermee te maken, en ook de ultieme droom van Cyrus om het monsterverbond 'God, geweld en geld' te realiseren, Osama bin Laden, de ramp met de Exxon Valdez, de betwisting van het feit of Simon en Cyrus wel echt broers zijn, de vraag of Cyrus dan wel Simon de vader is van Alexander, de zoon van Nina die voor beide mannen veel blijkt te betekenen.
Uit eerder werk weten we dat Bob Mendes enorm veel belang hecht aan research. Allerhande technische details, vooral waar het wapens en vliegtuigen betreft, worden mee in het verhaal opgenomen. In zijn nawoord schrijft Mendes dat de roman "zich beweegt op een subtiele grens van waargebeurde feiten en fictie". De factionthriller dus, waarbij het aan de lezer is uit te maken wat nu al of niet reëel is. Rond het thema van de macht -- het grondmotief in Mendes' oeuvre -- heeft hij met De kracht van het bloed alleszins een overtuigende roman afgeleverd. [Jooris Van Hulle]
G.P. Schuring
De Amerikaanse ambassade in Iran. Machtsstructuren zijn omver geworpen, er heerst chaos, angst en terreur en buitenlanders zijn hun leven niet zeker. In deze situatie moet Simon Hofman, vlieger bij een Amerikaanse inlichtingendienst, proberen zijn vriendin Nina te bevrijden. Hij doet dit tijdens de mislukte ontzetting van de Amerikaanse gijzelaars. Maar behalve Nina neemt hij ook zijn Iraanse halfbroer Cyrus aan boord, die zich erfgenaam waant van een enorm fortuin, waarmee hij de wereldheerschappij wil veroveren. Simon moet kiezen tussen de helft van het fortuin en de vijandschap van Cyrus. Daarin spelen ook Nina en haar zoontje een rol. Is hij een zoon van Cyrus of van Simon? Voldoende ingrediënten voor een wereldomspannende thriller, waarbij de lezer een overtuigend beeld krijgt van de verschrikkingen van het Iraanse terreurbewind. De plot is naadloos verweven met gebeurtenissen uit de recente geschiedenis en ook menselijke aspecten worden niet vergeten. Een nieuwe Mendes is weer een belevenis. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.