Kijk, een drenkeling komt voorbij
Heere Heeresma
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Volume | Plaats in de bib |
---|---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, 2005 |
2 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : HEER |
Magazijn |
De Arbeiderspers, 2005 |
1 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : HEER |
31/12/2005
Over geen enkele oorlog is er zoveel geschreven als over de Tweede Wereldoorlog. Er zijn vele romans, verhalenbundels, dagboeken, academische studies en verslagen over verschenen. Nu voegt Heere Heeresma (geb. 1932) daar Een jongen uit plan Zuid '38-'43 aan toe, het eerste deel van zijn tweedelige jeugdherinneringen. Op een associatieve manier beschrijft Heeresma zijn jeugd, die deels samenvalt met de oorlog, de komst van de bezetter en het verdwijnen van het grootste deel van de joodse bevolking uit Amsterdam. In Heeresma's herinneringen eist zijn vader een belangrijke rol op. Deze man beschikte over de kracht om heel wat mensen op de been te houden, hoe onmogelijk de situatie soms ook leek te zijn. Hij had een zeer goed oog voor de absurde kanten van de oorlog. Als zijn zoon hem vraagt waarom overal bordjes 'Verboden voor joden' opgehangen worden, antwoordt de man: 'omdat het rijmt'. Dit is niet zomaar een grapje of berusting, maar vnl. een weigering om mee te denken in het systeem.
In Heeresma's boek is de oorlog in al haar facetten op bijna elke bladzijde dreigend nabij. De met ijzer beslagen gevechtslaarzen van de bezetter wedijveren met het gedreun van de tanken op de keien, en het meerstemmig gezang van de legertroepen vult zowat elke straat. Daartussendoor gaat het gewone leven verder. Als jongetje ruilt Heeresma gestolen oorlogsspeelgoed voor foto's van vliegtuigen. Op zijn school handelen zijn medeleerlingen in granaatscherven. Vriendjes komen bij elkaar op bezoek en gelovigen discussiëren over het nut van hun rustdag.
Ondanks het feit dat Heeresma op meerdere punten laat zien dat hij goed in staat is uitleg te geven en te laten zien, zonder zich hierbij pedant voor te doen, laat hij de 'jongere' lezers met een heleboel vragen achter. Naar wat smaakt dat snoepje 'Frujetta' waarop de jonge Heeresma zo vaak liep te sabbelen? Wat is de etymologische herkomst van de slogan 'Wat een haartje met zo'n Bulgaartje'? Ook vermeldt Heeresma tientallen namen zonder dat hij bijzondere gevoelens voor hen oproept zoals die ene meneer Vijg: "Meneer Vijg was als in rook opgegaan. Ik gedenk hem soms, [...] Maar ja, iemand moet het toch doen". Dit mag echter geen afbreuk doen aan Heeresma's verdienste dat hij nu eens met humor, dan weer met ironie, de menselijke eenzaamheid scherp in beeld brengt. Dit boek lees je niet alleen, je bekijkt het a.h.w. als een genuanceerde oorlogsfilm waar de aangrijpende shots elkaar in duizelingwekkend tempo opvolgen. [Nicolas Verscheure]
Drs. W.A. Fasel
De schrijver Heeresma gaat in zijn herinnering terug naar de oorlogsjaren in Amsterdam-Zuid. Hij woont als jongen temidden van en met vele joodse gezinnen en ziet langzamerhand welke tragedie zich voltrekt. De ietwat verwonderde blik waarmee hij het gadeslaat treft harder dan menige aanklacht: juist de beschrijving van de alledaagsheid van het leven en hoe daarin wonden gereten werden, het naïeve geloof in de aanvankelijke verklaringen en de warmte waarmee hij de joodse gezinnen beschrijft waarin hij welkom was, geven dit boek zijn kracht. En waar Heeresma in veel van zijn werk de overdrijving niet schuwt, toont hij zich hier briljant in het vergrootglas dat hij op zijn jeugd legt. Een boek dat je bijblijft. Verzorgde pocket; vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.