Contrabande : roman
Jacques Kruithof
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Atlas, 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : KRUI |
31/12/2005
Het overkomt me niet vaak dat ik me ongemakkelijk voel bij het recenseren van een boek dat ik net gelezen heb. Nu dus wel, bij Schildersverdriet van Jacques Kruithof. Ik voel me er ongemakkelijk bij omdat het boek me niet heeft kunnen boeien en ik me afvraag of dat niet mee aan mijn gebrekkige historische kennis ligt. Schildersverdriet is nl. een historische vertelling over twee geliefden die leefden in de Nederlanden van de 16e eeuw, in een bloedige periode van godsdiensttwisten, inquisitie en oorlog. Een geschiedenis die hen uit elkaar drijft en op een fataal moment weer samenbrengt.
De roman lijkt geschreven door iemand voor wie die periode geen geheimen heeft en het boek leest dan ook alsof we er middenin staan. Doordat de spanningsboog een wel erg grote periode omspant -- meer dan dertig jaar -- en er snel over hele periodes heen gestapt wordt, krijg je als lezer met betrekkelijk weinig historische kennis niet de kans je die historische context eigen te maken. Het is alsof je een vertelling leest van een auteur uit het verleden waaraan een belangrijke toelichting of situering ontbreekt. Tegelijkertijd was ik me er evenwel erg van bewust dat dit niet zo was en leek dit boek me permanent te wijzen op mijn eigen wel erg gebrekkige kennis van het verleden en van de taal van dat verleden. Ik vroeg me bijna wanhopig af of ik wel kon schrijven dat ik deze roman maar niets vond, als ik niet wist wat een 'fust' of een 'lamoen' was of als ik er geen idee van had welke vorsten welke geloofsleer aanhingen.
Ik kan daarom wel begrijpen dat critici vorige historische romans van Kruithof als 'meesterlijk' omschreven hebben. Meesterlijk omdat hij zichzelf helemaal ondergedompeld heeft in de periode waarover hij vlot verhaalt. Maar meesterlijk ook denk ik dan, omdat je er op die manier als lezer mee te kennen geeft dat je zelf ook heel wat historische bagage op zak hebt. Want zonder die bagage laat het boek je snel in de steek en loop je verloren in deze nochtans korte en (al te) gebald vertelde 'Nederlandse historie'. [Johan Van der Auweraert]
Hans Wagemans
In het eerste deel van deze historische roman ontmoeten we in Brugge rond 1530 de schilder Adriaen en zijn vrouw Bregje als jong echtpaar. Bregje kiest de kant van de opkomende Reformatie, wordt gevangen gezet en mishandeld. Zij wordt dood gewaand en haar man hertrouwt; hij stopt met schilderen en wordt boer. Het tweede deel speelt zo'n dertig jaar later als in een barre winter reizigers stranden in de vestingstad Naarden; Adriaen en Bregje ontmoeten elkaar weer, zonder elkaar helemaal te herkennen. Intussen hebben Spaanse troepen Zutphen platgebrand en zijn op weg naar Naarden. De stadsbestuurders geven de stad zonder verzet over; toch wordt ook Naarden uitgemoord en in brand gestoken; ook Adriaen en Bregje worden vermoord. Het verhaal wordt herhaaldelijk onderbroken door fragmenten uit de 'Nederlandsche Historiën' (in modern Nederlands hertaald) van P.C. Hooft. Een heel interessant relaas, soms wat wijdlopig, in prettig leesbare stijl met opvallend veel spreekwijzen en gezegden die hier goed op hun plaats zijn. Netjes en goed leesbaar gedrukt, met op het omslag een oude prent van het brandende Naarden. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.