Provincie Vlaams-Brabant
Joris Denoo
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Eenhoorn, 2005 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : DENO |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
2 items enkel raadpleegbaar |
De Eenhoorn, 2005 |
WEFLA MAGAZIJN : ENKEL NA MAGAZIJNAANVRAAG : DENO |
31/12/2005
Jasdora lijdt aan epilepsie. Ze verblijft voor een opname in het ziekenhuis en kijkt terug op het verloop van haar jonge leven. Wanneer ze vijf is, krijgt ze haar eerste aanvallen die ze hersenstormen noemt. Nuchter en met onderkoelde humor vertelt ze over haar mogelijkheden die meer en meer beperkt worden. Haar krullen gaan eraf, haar fiets wordt verkocht, haar verzameling olifantjes wordt opgeruimd, huisdieren zijn, vanwege het gevaar voor struikelen, uit den boze. Haar leven speelt zich horizontaal, lezend, luisterend en kijkend af. Met ouder worden komt de vraag wie er zo boos op haar is dat ze zo erg gestraft wordt? De informatie over haar aandoening krijgt concreter vorm in een persoonlijk verslag voor de radio. Een verslag van de reportage over een gecrasht team Zuid-Amerikaanse Rugbyspelers dat in het Andesgebergte overleeft, de bijbehorende film 'Alive' (1993) én de handtekening van hoofdrolspeler Canessa geven Jasdora moed om vol te houden. In een droom maakt ze haar eigen film waarin ze buitenkant en binnenkant kan scheiden. De overgang van het realistische verslag naar de droom én de symbolische betekenis ervan ligt wat moeilijk, maar biedt stof tot nabespreking.
Jasdora's verhaal is geschreven in een relativerende stijl, met originele en spitsvondige beelden. Net als bij Vallen en opstaan (1995) vond Joris Denoo inspiratie bij zijn zoon. Sommige passages, waaronder het verslag van het rugbyteam en de handtekening van Roberto Canessa zijn bijna letterlijk overgenomen uit het lijviger Vallen en opstaan. Als korte, maar degelijke en vlot lezende kennismaking met epilepsie hoort Een blauwe plek thuis in een klassenbibliotheek. [Jet Marchau]
Maike van der Velde-de Boer
Vanuit haar ziekenhuisbed beschrijft het meisje Jasdora de film van haar leven tot nu toe. Ze lijdt aan een ernstige vorm van epilepsie waardoor ze voortdurend valt, een helm moet dragen en regelmatig verwondingen oploopt en veel blauwe plekken. Het is een nogal volwassen betoog, geschreven vanuit een 'kijker', observerend en met humor. De 'film' loopt goed af maar voor de realiteit hoopt het meisje op beterschap. Bijzondere en reële weergave van een leven met een zeer belemmerende aandoening. Prettige, directe en soms poëtische schrijfstijl, nogal 'volwassen' en er worden regelmatig minder gangbare woorden gebruikt. Desondanks valt de uitgave onder de categorie: gemakkelijk leesbaar. Prettige ruime druk en een aantrekkelijke omslag. In het kader van verhalende lectuur over leven met een bepaalde aandoening is dit een heel aardige uitgave, ook voor klassikaal gebruik op de basisschool. Vanaf ca. 12 jaar.
Eric Vanthillo
ua/an/22 j
“Vannacht speel ik alweer de hoofdrol in mijn eigen film. Ik ben een trieste filmster en speel mezelf. De camera zal mijn aanvallen en schokken filmen, terwijl ik blijf hopen op een wonder.” Met deze stevige opener start het relaas van Jasdora, een tienermeisje dat aan epilepsie lijdt. Terwijl zij in het ziekenhuis verblijft voor een 24-uurscan, vertelt zij haar leven als in een film. Over haar geboorte en haar eerste levensjaren, hoe zij op haar vijfde de eerste tekenen van epilepsie vertoonde en hoe deze aandoening haar leven en dat van haar ouders steeds meer bepaalt en beperkt, over onmacht en alle twijfels, maar even goed over dromen en de intense hoop op genezing. Dit realistische verhaal is hard en aangrijpend en weet perfect de valkuilen van de valse pathos te vermijden. De nodige ironie of zelfrelativering maakt die hardheid draaglijk. De auteur wikt zijn woorden en beoogt zo een zekere objectiviteit, waardoor je als lezer je eigen emotionaliteit op het verhaal gaat projecteren. De korte zinnetjes geven het verhaal een stevige vaart mee. Ze sleuren je mee in het denken, het hopen en de twijfels van de hoofdfiguur. De korte hoofdstukjes dragen filmische titels (stand by, play, fast forward, pauze, eject) die gepast de tijdsevolutie weergeven van Jasdora’s relaas en die tegelijkertijd het verhaal een originele meerwaarde geven. Achteraan staan er enkele adressen uit België en Nederland, waar je meer te weten kan komen over epilepsie. Een kleinood, niet alleen voor wie meer te weten wil komen over epilepsie, maar voor iedereen. Want dit soort aangrijpende verhalen doet je tevens nadenken over het (samen)leven in het algemeen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.