Het Eurovisie Songfestival : 50 jaar Eurovision songfestival : het officiële boek
John Kennedy O'Connor (Auteur)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Kosmos-Z&K, 2005 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 785.72 OCON |
Besprekingen
31/12/2005
Dit jaar ging de vijftigste editie door van het Eurosongfestival. Noorwegen viert dit heuglijke feit door in oktober een speciale editie met veertien vroegere deelnemers te organiseren. Eerst was er echter de reguliere wedstrijd. België diende deel te nemen aan de halve finales, omdat Xandee in de vorige editie een heel teleurstellend resultaat behaalde. Zo'n halve finale is sinds twee jaar een nieuwigheid. Het aantal deelnemers is ondertussen te groot om allemaal in één gebeuren onder te brengen. De halve finale dient dus om voor een stuk het kaf van het koren te scheiden en om de bijkomende deelnemende landen eveneens een competitiekans te bieden.
Door de afspraak tussen Vlaanderen en Wallonië om afwisselend een kandidaat naar dit van kitsch overlopende liedjesfestival te sturen, was het de beurt aan onze Franstalige landgenoten om te proberen de finale te bereiken. Het liedje van Nuno Resende haalde het niet, wellicht ook voor een deel omdat de puntenverdeling steeds meer verbonden is met regio's, waarbij landen vooral voor hun buurlanden stemmen. Landen als België en Nederland maken daardoor nog weinig kans om de finale te bereiken en nog minder om het ooit nog eens te winnen.
John Kennedy O'Connor, schrijver en samensteller van onderhavig naslagwerk over het festival, wordt gezien als de Britse evenknie van notoir Eurosongkenner André Vermeulen. De man woont wel al meer dan tien jaar in Californië en volgt de festivalgekte van op een behoorlijke afstand, al kan het festival ook daar op diverse televisiekanalen worden gevolgd. Nochtans is dit een inhoudelijk behoorlijk onderlegd boek. Iedere geïnteresseerde kan er alles in terugvinden wat er over Eurosong te weten valt. Ook in de live-uitzending werd reclame gemaakt voor het boek, dus de organisatoren hebben er zelf ook wat aan. Elk jaar, vanaf de eerste editie in 1956, wordt over twee of vier pagina's besproken. Faits divers, opmerkelijke zaken aangaande de diverse deelnemers, het puntensysteem, al dan niet begeleiding met orkest, veel informatie over de kledij, opvallende nummers, successen en tegenvallers, interessante weetjes of gecontesteerde uitslagen... Het maakt allemaal integraal deel uit van het Eurosongverhaal. Een uitgebreid register en een reeks leuke statistieken maken het opzoeken eenvoudig. Zo komen we o.m. te weten dat België, ondanks zijn reputatie, niet eens het land is dat het meest als laatste is geëindigd, maar dat die twijfelachtige eer aan Noorwegen te beurt valt. De overwinnaars worden telkens extra in het zonnetje gezet, met een afbeelding van het hoesje en enkele wetenswaardigheden, waaronder het behaalde succes in andere landen. Leuk aan het boek is tevens dat de lezer zowel kan kiezen om het chronologisch door te lezen of het boek te hanteren als weetjes- annex opzoekboek. De opmaak is heel kleurig, de ranglijsten zijn duidelijk en overzichtelijk, en door de foto's die het geheel opfleuren, straalt het boek net zoveel kitsch en wansmaak uit als het festival zelf. En zo hoort het ook. [Patrick Bruneel]
Redactie
Overzicht van vijftig jaar Eurovisie Songfestival in woord en beeld. Officiële doel: 'de productie van originele liedjes van hoge kwaliteit binnen de populaire muziek stimuleren door concurrentie tussen tekstschrijvers en componisten aan te moedigen middels de internationale vergelijking van hun werk'. Aan het eerste festival deden slechts zeven landen mee, ieder met twee liedjes. Inmiddels is deze commerciële, controversiële tv-amusementsshow sterk gegroeid en veranderd. In 2004 waren er 36 deelnemers. Er moet nog steeds live gezongen worden, maar er zijn achtergrondzangers, ondersteunende musici en dansers bijgekomen en vanaf 1999 vervangen banden het orkest. De festivalgeschiedenis wordt chronologisch beschreven, per festivaljaar twee à vier bladzijden met informatie over en (kleuren)foto's van het festival, de deelnemers, winnaars, de ranglijst, anekdotes, bijzonderheden enz. Tot slot statistieken met overzichten van stemmingen, winnende artiesten, liedjes met de hoogste en laagste scores etc. Met voorwoord van Paul de Leeuw (die trouwens ook het voorwoord schreef bij een eerder, wat minder levendig vormgegeven overzicht uit 2000: 'Dinge-dong'). Kleurrijk, aantrekkelijk uitgegeven, en onmisbaar voor de ware songfestivalliefhebber.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.