Man op de maan
Arend van Dam
4 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
4 items aanwezig |
Van Holkema & Warendorf, cop. 2005 |
VERDIEPING 0 : THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Familie |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Holkema & Warendorf, cop. 2005 |
Kleuter : mens - lichaam
Familie |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Holkema & Warendorf, cop. 2005 |
KLEUTER : MENS - LICHAAM
Opgroeien |
31/12/2005
Sinds de uitvinding van de teddybeer zijn de boeken met berenverhalen niet te tellen. De beren uit De liefste papa en ik hebben een langere snuit dan gewoonlijk en lijken daardoor wat echter. De titel is goedgekozen, want Beertje zit in de Ik-fase. Hij wil alles eerst en zelf doen. Papabeer moet er af en toe een liefdevol stokje voor steken. Zodat Beertje geen stekelvarken wakker maakt, in een arendsnest dondert of door bizons vertrappeld wordt. Maar vader en zoon grommen samen om een poema weg te jagen en ten slotte houdt papabeer zich op de achtergrond als Beertje in het water ligt... Zo leert hij zwemmen. En hij vangt zelfs (per ongeluk) zijn eerste vis. De verschillende manieren waarop ouders hun kinderen iets leren, worden hier sfeervol geschilderd in heldere, harmonische kleuren. Grotere kinderen kunnen een gesprekje met hun ouders hebben over opvoeding. Over hoe de vaderbeer handelt en over hoe hun ouders hen iets leren op verschillende manieren.
Dit is een lief en interessant prentenboek, met een sober, rechtlijnig verhaal dat op herhaling is gebouwd. Het einde is gelukkig en met een eigenwijze kwinkslag. [Heidi Vyncke]
Felix Meijer
Een prentenboek waarin papa en Beertje voor het eerst gaan vissen. Beertje denkt dat hij alles al kan, maar bij het klimmen, over een balkje lopen, sluipen, verjagen van de poema door te grommen en het eten zoeken blijkt hij het gevaar over het hoofd te zien. Toch blijft zijn vader hem vertrouwen geven, waardoor hij ten slotte zelf een vis vangt, ondanks een nat pak. Een verhaal waarin de tekeningen en de teksten elkaar mooi aanvullen. De teksten bevatten vooral dialogen die in een grijze cursieve letter zijn gezet; ze zijn in een vlotte stijl geschreven en staan meestal onder de illustratie. De paginagrote tekeningen in een wat naïeve stijl zijn vrolijk ingekleurd met aquarelverf, waarbij de contouren met zwarte inkt zijn aangegeven. De kaft toont papa en Beertje met een vis in zijn handen. Een leuk verhaal waarin de zorg en het vertrouwen van vader Beer en de overmoed van het Beertje herkenbaar en ontroerend zijn. Vanaf ca. 3 jaar. Over deze twee beren verscheen eerder 'De liefste papa van de wereld'*.
Ilse Trimborn
ua/an/22 j
Ondertussen kennen we ze wel: de prentenboeken waarin mama, papa of een ander volwassen exemplaar van deze of gene diersoort zich – zoals het hoort, uiteraard! – liefdevol ontfermt over een jonger specimen. Meestal gaat het om fijne verhaaltjes, die al even fijn ondersteund worden door passende illustraties. Boeken kortom, waaraan zowel voorlezer als voorgelezene een tevreden gevoel overhouden. Denken we maar aan het onvolprezen ‘Raad eens hoeveel ik van je hou’ en ‘Omdat ik zoveel van je hou’. Zulke prentenboeken maken de wereld een beetje mooier en kunnen we dus enkel maar toejuichen. Helaas kunnen we ‘De liefste papa en ik’ niet echt met gejuich ontvangen en zal het zeker niet uitgroeien tot een klassieker in het genre. Daar is het toch allemaal iets te minnetjes voor. Nochtans ziet het verhaaltje er wel uitnodigend uit: papa en Beertje gaan op stap om voor het eerst vissen te vangen. Op weg naar de rivier wil het kleine grut aan papa laten zien wat hij allemaal wel al niet kan: bessen plukken, klimmen, grommen en nog veel meer. Jammer genoeg is hij nog wel een beetje onbezonnen in zijn goede bedoelingen, maar gelukkig is er steeds de hulp van papa, die zoonlief uit benarde situaties weet te redden. Bij het vissen dreigt het mis te lopen als Beertje in het water valt, maar gelukkig kan hij zwemmen en weet hij zelfs een vis te vangen, die dan ook smakelijk opgepeuzeld wordt. Waar die tweede gevangen vis op de laatste bladzijde vandaan komt…daar heb je het raden naar. Eigenlijk wordt in dit boek het aloude principe van herhaling gehanteerd in de verhaallijn, iets wat kleine kinderen wel weten te smaken, maar hier komt het toch wat geforceerd over. De tekst is niet sterk genoeg en ook de tekeningen zijn niet bepaald pareltjes; ze ogen zelfs wat amateuristisch en dat kan toch nooit de bedoeling zijn geweest. Gemiste kans dus, al kan ik me levendig voorstellen dat menig papa blij zal zijn om dit prentenboek van zijn peuter of kleuter te ontvangen. Bevestiging van je capaciteiten als ouder is immers steeds welkom, niet?
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.