De plantenjager uit Leningrad
Louise O. Fresco
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Prometheus, 2005 |
Thema: migratie 4.MIG |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Prometheus, 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 2644 |
31/12/2005
Louise S. Fresco is een Nederlandse die in Rome werkt als directeur van de FAO, de voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties. In deze kleine roman vertelt ze het verhaal van een jonge Afrikaanse immigrant die illegaal in Italië belandt. Zijn grote droom is naar Hamburg te reizen, maar na zijn aankomst in Lecce komt hij in handen van mensensmokkelaars, die hem verpatsen aan Dalil, een andere Afrikaan, die in Rome illegalen huisvest en tewerkstelt, zeg maar uitbuit. De jongen is veertien jaar oud en verdwijnt in de anonimiteit van de grootstad waar niemand vragen stelt, waar niemand je ziet staan. Hij is naamloos, maar soms wordt hij aangesproken als piccolo, kleintje. Vrienden heeft hij niet, alleen twee broers die net zo oud zijn als hij en een groentestalletje openhouden bij het station. Alleen kan hij niet met ze praten, want ook zij zijn illegalen (uit Ecuador). Zijn 'arbeid' is niet zwaar: rozen verkopen, auto's wassen, nu en dan een klein bruin pakje afleveren (met drugs?). Maar hij verdient er niet veel mee, het grootste deel van de winst verdwijnt in de zakken van Dalil. Hij is nog een echt kind: overal waar iets verkeerd gaat, zijn djinns, een soort slechte geesten, aan het werk.
Op de broeierige slaapkamer, die hij met andere Afrikanen in de Magliana deelt, is het tijdens de zomer niet uit houden. Daarom zwerft hij graag rond in de tuin van de Sultan. Deze plaats roept bij hem herinneringen op aan zijn geboortedorp in Afrika. De Sultan is keizer Nero en zijn tuin is het park dat zich boven de Domus Aurea op de Oppio-heuvel bevindt. Er komen ook veel toeristen, aan wie hij zijn rozen gemakkelijk kwijt kan. Hij is in dat park getuige van een misdaad, een ervaring die hem volwassen doet worden.
In de roman vind je een kinderlijk eenvoudige, niet-westerse kijk op Rome. Vreemd genoeg is hij in de tweede persoon enkelvoud geschreven, alsof de auteur haar hoofdpersonage toespreekt. Het verhaal wordt poëtisch verteld, met een grote dosis menselijke warmte. Het vreemdelingenbeleid van onze westerse gemeenschap wordt er duidelijk in vraag gesteld. Een originele bildungsroman. [Bernard Huyvaert]
Annemiek Buijs
Novelle over een Marokkaanse immigrant in Rome, door auteur en voormalig hoogleraar voeding Fresco [1952], die onder andere 'De kosmopolieten' schreef. De auteur werkt thans voor de VN in Rome. Een jonge naamloze Marokkaan vertrekt na de dood van zijn vader naar Europa om geld te verdienen. Hij komt als illegaal terecht in Rome waar hij een bed huurt bij zijn landgenoot Dalil, die hem uitbuit als rozenverkoper. De immigrant leert de hardheid en de zelfkant van de stad kennen en houdt zichzelf in leven door uit prullenbakken te eten. Alleen op de Oppioheuvel in de Tuin van de Sultan van Rome voelt hij zich thuis. Als hij daar op een nacht getuige is van een brute verkrachting, hardhandig wordt afgetuigd en van zijn geld wordt beroofd, besluit hij het roer om te gooien en niet meer terug te gaan naar Dalil. De auteur vertelt het verhaal in de jij-vorm, en levert door de ogen van de illegaal kritiek op de Westerse maatschappij. Voor een breed, in sociaal/politieke en immigratievraagstukken geïnteresseerd, publiek. Gebonden uitgave op pocketformaat; kleine maar vrij ruime druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.