Een hemels meisje
Josien Laurier
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Querido, 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : LAUR |
31/12/2005
Met De verhalenbundel is Josien Laurier (1967), zeven jaar na haar laatste boek en twaalf jaar na haar debuut, weer terug met een sappige publicatie. De verhalenbundel herbergt 15 absurdistische verhalen, elk in een prettig tempo verteld, kernachtig, grappig en aangenaam speculatief. In deze verhalenbundel is alles mogelijk, hoe gek of onvoorspelbaar het ook moge zijn. In een stijl schatplichtig aan Woody Allen drijft Josien Laurier de spot met een hele hoop dingen. In 'De plantage' plaatst ze een reeks mensen die hun leven moe zijn en liever iets anders willen in een slechtere situatie dan hun huidige. 'Survival' verhaalt hoe een vrouw haar lenzen kwijtraakt tijdens een overlevingstocht. In 'De begrafenis' is een man op weg naar zijn eigen begrafenis, die hij per annonce in de krant las. In 'Boef' vergroot ze de beschermingsdrang van ouders voor hun kind uit.
Niets is vanzelfsprekend in Lauriers verhalenbundel. De personages kunnen op om het even welk ogenblik vreemd beginnen redeneren. Situaties kunnen plotsklaps een tegengestelde lading krijgen. Sommige verhalen beginnen na afloop opnieuw, vanuit een ander standpunt of met een ander einde. Het ingewikkeldste verhaal is zonder meer het titelverhaal. Nadat het een paar keer opnieuw begint, leest de hoofdpersoon in dit verhaal over zichzelf in een boek dat alle gelijkenissen vertoont met Lauriers verhalenbundel zelf. Zo ontstaat het beeld van een boek binnen een boek, volslagen surrealistisch en toch bevreemdend echt beschreven.
De verhalenbundel doet denken aan de publicaties van de Amerikaanse komiek David Sedaris. Net als hij bundelt Laurier hier een reeks cabareteske verhaaltjes over schijnbaar onschuldige faits divers zonder de ambitie te koesteren een literaire hoogvlieger te zijn. Hun verhalen zijn op hun best als ze erin slagen om onder de luchtige, ontregelde toon wat wrange realiteitszin te suggereren. In hun vreemdheid zijn ze soms verwonderend, af en toe bedreigend en andere keren ontroerend. [Niko Hafkenscheid]
Drs. P. van der Haar
Vijftien absurdistische verhalen van de auteur (1967), die in 1993 debuteerde met het bejubelde ‘Een hemels meisje’. Na nog twee romans bleef het acht jaar stil. De verhalen zijn geconstrueerd rond een absurd idee, zoals in ‘De muis’, waarin hoofdpersoon Ada het bed deelt met een muis en zelf muisachtig wordt. Of ‘Kut’, waarin rokkenjager Pieter gehoor geeft aan zijn droom om vrouw te worden. Iemand die onbewust zijn eigen begrafenis meemaakt. Een schoonmaakster die tot hogere inzichten komt omdat ze absoluut geen vuil op haar werkadres mag beroeren. De ontwerper van gevangenissen die – na ettelijke bomaanslagen - in zijn eigen cel belandt en daar aan zijn roeping gestalte gaat geven (‘Robert Jan for president’). De constructie gaat zo ver dat twee verhalen ('De verhalenbundel' en 'De recensie') vrijwel dezelfde beginpagina’s hebben en daarmee ook hetzelfde plot: iemand leest in een boek wat hijzelf op datzelfde moment doet. Hoewel de stijl vlot en fris is, en daarmee boeiend, zijn de constructies vaak zo gezocht, zo rationeel dat het lezen een wat cerebrale beleving blijft. Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.