De waarheid
Zizou Corder
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Goor, cop. 2004 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : CORD |
31/12/2005
Het eerste boek over de leeuwenjongen werd in Nederland lovend onthaald omwille van de "aanstekelijke fantasie" en de "absurde humor". Het verhaal ontstond uit een bijzondere samenwerking tussen moeder en dochter. Dochter Isabel verzint het verhaal en moeder Louisa schrijft het op.
Charlie wordt "de leeuwenjongen" genoemd omdat hij een bijzondere band met de dieren heeft en met hen kan praten. Ontsnapt uit de handen van de leeuwentemmer Maccomo en zijn aartsvijand Ravi reist hij met de trein naar Venetië. Hij geniet de bescherming van de Bulgaarse koning Boris. Eenmaal in Venetië verblijven ze in het paleis van de koning, maar al gauw blijkt dat ze er opgesloten zitten. De vragen stapelen zich op: Waarom mag Charlie niet buiten? En waarom moeten de leeuwen in een kooi en mag Charlie ze niet bezoeken? En waar zijn Charlies ouders? Uiteindelijk blijkt de bediende van de Bulgaarse koning een complot te smeden met de valse doge van Venetië. Samen met de jonge gondelier Claudio weet Charlie de boze plannen te verijdelen en de doge ten val te brengen. Hij slaagt erin de leeuwen terug naar Afrika te brengen en ziet zijn ouders terug. Hij ontdekt ook dat de leeuwentemster Mabel zijn tante is. Intussen is de gemene Rafi opgedoken en die weet nog bijna de situatie naar zijn hand te zetten. In een heroïsch gevecht verslaat Charlie echter zijn vijand. Alles ziet er goed uit, maar "dat was omdat hij niet kon weten wat hem nog te wachten stond. Hij wist niet dat wat hem nog te wachten stond veel erger was dat al het andere dat hij tot nu toe had beleefd." Met dit slot is meteen deel drie aangekondigd.
Een groot deel van de aantrekkingskracht van dit verhaal steekt in het Venetiaanse decor dat minutieus wordt opgeroepen met gedetailleerde beschrijvingen van de paleizen en kanalen, ondersteund door enkele plannen. De taal in deze beschrijvingen is vaak beeldend en oorspronkelijk. Ook de typering van de leeuwen is sterk: het zijn eigenzinnige en trotse dieren die de mensen enkel gehoorzamen als hen dat goed uitkomt.
Het verhaal is een keurige mix van bekende motieven als de ontvoering en zoektocht naar de bijzondere ouders, de bijzondere band met wilde dieren en de strijd met een valse rivaal. Mij stoorde het bijwijlen erg duidelijke moraliserende karakter met boodschappen tegen oorlog en onverschilligheid, kritiek op bekrompenheid en bedenkingen bij het klonen. De stijl is nogal eens omslachtig met soms te gezochte beelden. Zo vergelijkt de auteur een scheur in het plafond met een "lange, onthullende wond" en een verguld plafond met een laag glazuur op een taart. En wat moet je je voorstellen bij het volgende: "Als smeltende boter vloeide de stilte over het plein." Af en toe is de woordkeus ook ongepast. "Nou, de mazzel dan!" klinkt vreselijk bij de verscheurende keuze die Charlie moet maken tussen de leeuwen en zijn ouders. De tekst bevat ook te veel nodeloos auctoriale tussenkomsten en verklaringen: "want eigenlijk was de verpleegster een aardige vrouw, die het ook niet kon helpen dat ze door de Corporatie was gehersenspoeld." De stilistische onmacht van de auteur laat zich vooral zien in de beschrijving van het verzet tegen de doge en van de gevoelens. De emoties van Mabel, Magdalena en Maccomo (voor Mabel) zijn te zeer versimpeld of te expliciet.
Ook aan de plot schort het een en ander. Enkele verhaaldraden zijn te los zoals die over de allergene katten, Charlie als wonderlijke genezer of de Corporatie die achter de ontvoering van Charlies ouders steekt. Andere elementen zijn weinig geloofwaardig, zoals de plotse onthulling dat Magdalena en Mabel zussen zijn. Het is al evenmin geloofwaardig hoe de arme gondelier Claudio plotseling over zo'n retorisch talent blijkt te beschikken dat hij heel Venetië op zijn hand krijgt.
Spannend en meeslepend, jawel, maar dan met al te veel goedkope wendingen en een soms onbeholpen stijl. [Jan Van Coillie]
Drs. A.W.M. Duijx
Charlie en de leeuwen die hij bevrijd heeft uit de handen van leeuwentemmer Maccomo, zitten nog in de ingesneeuwde trein met de Bulgaarse koning Boris. Als de trein weer kan rijden, mogen Charlie en zijn leeuwen logeren in een buitenhuis van de koning in Venetië, maar al snel blijkt dat hij gevangen gehouden wordt, maar hij weet te ontsnappen. Zijn ontvoerde ouders weten ook te ontsnappen en gaan op zoek naar hun zoon. Het verhaal sluit naadloos aan op deel een van de trilogie, 'Leeuwenjongen'*; in tegenstelling tot het eerste deel heeft dit deel wel een afgerond slot, ook al wordt deel drie wel aangekondigd. Het verhaal laat zich wel moeilijk zelfstandig lezen; voorkennis van zaken uit deel een is noodzakelijk. De beschrijving van Venetië is helaas redelijk langdradig en houdt het verhaal onnodig op; het toeval speelt een grote rol. Het geheel leest wel erg vlot, de verschillende verhaallijnen zorgen voor de nodige afwisseling en spanning. Gewoon een lekker leesboek zonder literaire pretenties voor kinderen vanaf ca. 10 jaar.
An Lippens
ua/an/22 j
Dit is het spannende vervolg op ‘Leeuwenjongen’, dat eindigde op het moment dat Charlie met een troep leeuwen op een trein naar Venetië zat om zijn ontvoerde ouders te redden. De Bulgaarse koning Boris beschermt hem tot in Venetië, hij zorgt er ook voor dat Charlie en de leeuwen kunnen onderduiken in zijn paleis daar. Zijn bediende Edward zorgt voor hun veiligheid maar Charlie voelt al snel dat er iets mis is. Edward heeft een eigen plan bedacht met de leeuwen. Zij staan immers symbool voor de stad Venetië en het zou de relatie tussen koning Boris en de doge van Venetië kunnen verbeteren als de doge de leeuwen cadeau zou krijgen. Charlie moet opnieuw een plan bedenken om te ontsnappen. Ondertussen zitten zijn ouders ook niet stil. Zij krijgen de hulp van een vindingrijke kat om te ontsnappen aan hun ontvoerders. Nu moeten ze alleen nog hun zoon terugvinden, die achtervolgd wordt door Maccomo, de leeuwentemmer van het circus waaruit de leeuwen ontsnapt zijn. ‘De jacht’ is het tweede deel van een trilogie over Charlie, de ontsnapping van de leeuwen en de zoektocht naar zijn ouders. Verschillende verhaallijnen worden gevolgd, iedereen zit iedereen achterna. Dit vergt toch heel wat leeservaring, vermits het verhaal ook telkens vanuit een verschillend perspectief wordt verteld. Het avontuur speelt zich af in de nabije toekomst. Venetië is bijna helemaal verzonken en wordt getiranniseerd door een dictator ... Astma is de nieuwe plaag, die kunstmatig in stand wordt gehouden door de geneesmiddelenindustrie. Charlies ouders hebben een medicijn uitgevonden tegen astma, en worden daardoor als staatsvijanden beschouwd. Zonder deze achtergrond kan het verhaal gelezen worden als een zuiver avonturenboek . De auteurs (moeder en dochter van dertien) willen duidelijk een aantal wantoestanden aanklagen, als context waarin ze een avonturenverhaal kaderen. Storend werkt dit niet, maar ik denk dat het sommige lezers ontgaat. Benieuwd naar het einde!
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.