Escher & schatten uit de islam
Micky Piller
Eric Pil (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Ludion, 2007 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 700 CORTIER |
31/12/2007
Dit boek over de schilder Amédée Cortier vormt de afsluiter van de intussen welbekende reeks van zeven monografieën die Cera en Ludion sinds 2000 tezamen uitbrachten. Het is een goede zaak dat de nobele onbekende Cortier een plaats krijgt naast coryfeeën als Raoul De Keyser, Dan Van Severen, Marthe Wéry en Guy Mees, want zijn werk is voor de (Vlaamse) schilderkunst een verrijking geweest.
Amédée Cortier begon zijn carrière in de jaren '40 met het schilderen van landschappen in de expressionistische traditie. Tijdens de jaren '50 legde hij zich vooral toe op stillevens en vrouwenportretten, die hij in een kubistische vormentaal neerzette. Vanaf de jaren '60 begint hij abstracte composities te schilderen en het zijn die werken die van hem een gewaardeerd kunstenaar zullen maken. Die abstracte werken hebben een constructivistische inslag, maar in de eerste plaats was Cortier ? die van beroep huisschilder was ? een schilder van de kleur. Zijn schilderijen moesten naar eigen zeggen 'werken' via kleur. Eric Pil, die helaas overleed toen dit boek in volle wording was, formuleerde het als volgt: "Amédée Cortier kende de inwerking van kleur op de ruimte. Het was zijn droom schilderij en muur te laten samenvallen."
Uiteraard is het onmogelijk om dit soort werk op boekformaat in zijn juiste sfeer te vatten: het gaat vaak om tamelijk grote schilderijen, die in werkelijkheid ware kleuracties en -ervaringen teweegbrengen. Wie de bijzondere textuur van Cortiers doeken wil leren kennen, moet dus het oorspronkelijke werk gaan bekijken. Die bijzondere textuur ontstaat doordat Cortier, ook al werkte hij met grote kleurvlakken, zijn hele carrière lang ambachtelijk bleef schilderen. Hierdoor kregen de schilderijen geen industrieel glad geverfde huid, maar integendeel een gevoeligheid die de kleurwerking en -intensiteit in grote mate verhoogt. Kleurvlakken krijgen diepte en worden 'meer kleur'.
Omdat Cortier de kleuren hun werk wil laten doen, schuwt hij woorden bij het bekijken van zijn werk: "Van zodra men over schilderkunst spreekt, bestaat ze niet meer. Bij het aanschouwen van een schilderij zijn woorden onbruikbaar." Toch hoeven we de aanwezigheid van woorden in dit boek niet te betreuren, want de teksten (grotendeels van de hand van Lut Pil) geven een goede kijk op Cortiers kunst en zijn manier van werken. Pil onderzoekt o.a. de manier waarop Cortier kleur en kleurvlakken transformeerde tot schilderkunst, en hoe hij de gulden snede toepaste om zijn kleurencomposities te bepalen. Een andere (kleine) bijdrage is van Jan Hoet, die een beeld geeft van Cortier als mens en als kunstenaar, en vriend van de kunstenaar William Graatsma schrijft in 'Een duurzame vriendschap' over de betekenis van en zijn eigen waardering voor het werk van Cortier. De oeuvrecatalogus werd samengesteld door Eric Pil en bevat behalve de zeefdrukken nagenoeg het complete abstracte werk van Cortier vanaf 1961, het jaar waarin hij systematisch non-figuratief begon te werken, tot 1976, het jaar waarin hij stierf. [Iris Paschalidis]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.