Gezichten en maskers
Eduardo Galeano
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
EPO, 2004 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : Amerika 942 |
31/12/2005
Als ooit één kritisch auteur zich tot doel gesteld heeft de gangbare normen en geplogenheden van ons wereldbestel te demystificeren, dan wel de Uruguayaan Galeano. Terwijl eerdere werken vooral samengesteld waren uit honderden veelzeggende anekdoten die de wereldlijke machthebbers, zeg maar politici, vooral inzake de verovering van Latijns-Amerika in hun hemd zetten, richt hij nu, in een doorlopend betoog, zijn pijlen op de destructieve krachten die een harmonische ontwikkeling van onze planeet de pas dreigen af te snijden. Niet dat de anekdoten helemaal verdwenen zijn uit zijn relaas: geregeld worden de thematische uiteenzettingen doorsneden door soms wrange, soms cynische, maar altijd indringende stukjes uit zijn fait-divers-arsenaal, waarmee de auteur poogt zijn theoretisch betoog binnen handbereik te brengen.
Het verhaal dat Galeano ons opdist, wordt geconstrueerd onder de vorm van een lessenreeks in een wereldschool waar alles 'ondersteboven' draait. We krijgen een basiscursus onrecht geserveerd, er is een leerstoel van de angst, een werkcollege ethiek, hoorcolleges straffeloosheid etc. Elk 'lesonderdeel' spitst zich toe op een actueel knelpunt dat het verlies aan menselijkheid binnen onze samenleving illustreert, waardoor deze onomkeerbaar afglijdt naar terminaal ziekelijke toestanden. Zo heeft de auteur, of 'lesgever' zo men wil, het over racisme en seksisme, negatieve fenomenen bij uitstek. Maar elders ook over globalisering, het consumptiegedrag, de macht van de tv (om er maar enkele te noemen), die op zich niet destructief zijn, maar goed op weg zijn om dat te worden.
De bewogenheid van Galeano gekoppeld aan zijn meesterlijk vermogen om de dingen op een glasheldere manier in beeld te brengen, maken deze 'cursus' tot een navrant maatschappijkritisch essay waarin, naar men mag vermoeden, nogal wat rechtgeaarde mensen de explicitatie zullen vinden van wat ze onbestemd aanvoelen. En om volledig te zijn: het relaas is veelvuldig geïllustreerd met redelijk akelige tekeningen van José Guadelupe Posada. [Hugo Van Hoecke]
Drs. Maurits Groen
Eduardo Galeano schreef een kwart eeuw geleden zijn monumentale felle aanklacht tegen onvrijheid en uitbuiting in Latijns-Amerika in zijn 'De aderlating van een continent' (1970; de Nederlandse vertaling is van 1976). Het was een zeer grondige en erudiete, alomvattende studie die veel indruk maakte. In dit eveneens kloeke vervolg hanteert Galeano het wapen van de paradox en de ironie. Economie, onderwijs, cultuur, ethiek - via meer invalshoeken geeft Galeano commentaar op de actuele Latijns-Amerikaanse realiteit, die inmiddels minder geteisterd wordt door militaire dictaturen, maar eens te meer te lijden heeft van de nadelige kanten van de globalisering. Voor degenen aan de onderkant van die realiteit (en dat zijn er vele honderden miljoenen) maakt dat weinig uit, zo toont Galeano bitter-ironisch aan. Scherp geschreven biedt het een rauwe blik op een onaangename werkelijkheid.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.