De woede van Teresa
Alexandro Jodorowsky
Alexandro Jodorowsky (Scenarist), François Boucq (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Casterman, 2004 |
MAGAZIJN : STRIPS VOLWASSENEN: ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BOUC |
31/12/2004
In dit afsluitende album van een driedelige reeks zijn Maankop en zijn vrienden op zoek naar de sluitsteen. Die moet boven op de kathedraal komen die dit vreemde messiasachtige personage weer heeft opgebouwd/zichzelf heeft laten opbouwen. De queeste brengt hen opnieuw in conflict met en op de vlucht voor de verschillende kampen in de Overiaanse 'Democratische' Republiek: de bisschoppen die de tiran-konduktator naar hun pij(p)en laten dansen, en de gebochelde, die een opstand leidt en denkt dat hij God is. Met die laatste figuur vliegen Maankop en co. met behulp van een zwerm vogels naar een woestijn, waar hen weer een en ander te wachten staat. De zoektocht naar de sluitsteen geeft een vrij duidelijke drive aan deze strip en werkt relatief rechttoe rechtaan naar de ontknoping toe. Dat was wel anders in de vorige, dubbeldikke albums, waarin dit mini-epos meerdere richtingen tegelijk uitging, kortom de bizarre verbeelding van scenarist Jodorowsky volgend. Het universum in 'Maankop, de golventemmer' is een wereld die voortdurend door enorme vloedgolven bedreigd wordt; de machthebbers maken daar uiteraard al eens misbruik van. Tot de hoofdfiguur opduikt: een kinderlijk-naïeve mens zonder gezicht, die macht over de elementen heeft, onkwetsbaar blijkt maar ook mensen kan doen verrijzen. In deze maatschappij die door religieus fanatisme wordt overheerst, dat wordt gebruikt als middel tot macht, is hij een gevaar voor de dictators. Die worden ook, zij het een stuk minder efficiënt, bedreigd door allerhande opstandelingen met hun eigen agenda. Jodorowsky's satire vindt in Boucqs hyperrealistische lelijkheid een gepaste kruiwagen. De fascistische en cyberpunkiconografieën vliegen je om de oren en vinden enkel een concurrent in de religieuze symbolen. Fijngevoelig zijn geen van beide auteurs, dus bloedig ultrageweld en platvloerse taal en seks worden met een stuitend gemak gebruikt om de boodschap erin te rammen. Niet voor gevoelige zielen, dus, terwijl de mare nochtans is dat juist die de wereld zullen vooruithelpen. [Wilfried Poelmans]
Karin van Wylick
Maankop is een man zonder gezicht. Hij verricht wonderen met zijn handen en gedachten. Samen met zijn vrienden Louzbel en Isha zorgt hij ervoor dat de sluitsteen de wonderbaarlijke kathedraal bereikt. Een surrealistisch verhaal vol verwijzingen naar het katholicisme. De kardinalen en priesters worden echter niet al te positief in beeld gebracht. Veel geweld en naakte lichamen in deze strip. Er is sprake van een valse Messias en machtswellustige priesters. De moeder van deze zogenaamde verlosser is een rondborstige, naakte vrouw, die voortdurend mannen aan hun gerief helpt. Een vervreemdend verhaal, vol prachtige tekeningen, dat past binnen het oeuvre van Boucq en Jodorowsky. Dit derde deel uit de Maankop serie is geschikt voor volwassenen die eveneens de eerdere twee delen hebben gelezen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.