Hoe de rijken de wereld regeren
Michael Parenti
Michael Parenti (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
EPO, 2004 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 923.4 PARE |
31/12/2004
In een inleidend hoofdstuk stelt de auteur dat de Caesarmoordenaars niet de Romeinse republiek wilden redden, maar de privileges van de rijke aristocratische oligarchie wilden vrijwaren. Hij hangt een somber beeld op van de slaven, de proletariërs en de vrouwen in de Romeinse oudheid. Daartegenover staat de heersende klasse, die door oorlogen een enorme rijkdom verzameld heeft. Hij schenkt veel aandacht aan figuren als Tiberius en Gaius Gracchus, die met hun akkerwetten het lot van de proletariërs wilden verbeteren, maar door de "doodseskaders" van de bevoorrechte minderheid omgebracht werden. Hij minimaliseert het geweld van Clodius en stelt de samenzwering van Catilina voor als een verzinsel van Cicero, die algemeen om zijn beginselvastheid geprezen werd, maar vaak een "principeloze opportunist en huichelaar" was.
In functie van zijn stelling beklemtoont de auteur dat Caesar niet zozeer de republikeinse vrijheden ongedaan wou maken, maar wel het gewone volk uit de wurggreep van de senatoriale aristocratie wou redden. Dat hij begin 44 v.C. (het jaar van zijn dood) nog plande het ambt van consul levenslang uit te oefenen, met de titel van "imperator perpetuus", ziet hij gewoon als een middel om zijn imago en politieke invloed te versterken. Zonder commentaar vermeldt hij nog dat Caesar kort voor zijn dood de consuls voor de volgende twee jaar aanduidde! Hij wijst er nog op dat de senaat vaker een (tijdelijke) dictatoriale macht toekende (om een probleem op te lossen) en dat "imperator" de gemonopoliseerde titel van Augustus en zijn opvolgers werd, maar daarmee is niet bewezen dat de senaat niet zwaar aan die titel en functie tilde.
Met citaten en noten verwijst de auteur herhaaldelijk naar Romeinse en hedendaagse historici. Hij noemt hen "gentlemen-historici", omdat ze meestal tot de gegoede klasse behoren en misprijzend op het gewone volk neerkijken, en hij kan slechts uitzonderlijk met hen akkoord gaan. Hij houdt er te weinig rekening mee dat pleidooien voor de rechtbank en satirische gedichten geen objectieve bronnen zijn. Ook manipuleert hij de lezer wel eens door een detail uit de context te lichten.
Ondanks de geformuleerde bezwaren heeft Parenti toch een verdienstelijk en boeiend werk geschreven. Hij bekijkt de Romeinse politiek en maatschappij vanuit de positie van de gewone man, die voor sociale rechtvaardigheid strijdt. Het is zeker mogelijk dat die strijd de moord op Caesar mede geïnspireerd heeft, maar het is overdreven er geen republikeinse reflex in te willen zien en sommige feiten (zoals de samenzwering van Catilina) gewoon te negeren. Het geheel is in een vlotte, soms ironische stijl geschreven. Er is een index van namen met (enkel) verwijzingen, en voor bibliografische gegevens kan men in de noten terecht. Het is echter onbegrijpelijk dat in de noten de verwijzingen naar de Romeinse literatuur niet vernederlandst zijn (bv. Sallust (Sallustius), The Conspiracy of Catiline; Seneca, On Mercy; Cicero, On the State). [Jef Ector]
Prof.dr. E.A. Hemelrijk
Dit boek biedt een persoonlijk gekleurde visie op de Romeinse geschiedenis van de eerste eeuw v. Chr. De schrijver, een Amerikaanse progressieve publicist, heeft in eerder werk alleen contemporaine onderwerpen (zoals de val van het communisme en de Amerikaanse wereldheerschappij) behandeld. In dit boek probeert hij aan de hand van de moord op Caesar (44 v. Chr.) de politieke geschiedenis van Rome uit de eerste eeuw v. Chr. te bezien van de kant van het volk en van de leiders die in zijn ogen de kant van het volk kozen. Door zijn gebrek aan kennis van de Romeinse geschiedenis is het boek echter verre van overtuigend. Niet alleen is het gebaseerd op verouderde literatuur, ook geeft het een foutieve en vaak anachronistische voorstelling van zaken. De vertaling uit het Engels bevat bovendien veel storende fouten in de antieke terminologie en de bronnen, en veel angliscismen. Alfabetisch register. Was genomineerd voor de Pulitzer Prize 2003.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.