Vrouw en vrijheid
Jolande Withuis
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij, 2005 |
Thema: vrede en conflicten 7.5.VRE |
31/12/2006
Het boek is bijzonder goed gedocumenteerd, zo mag uit de talrijke uitgebreide bijlagen blijken. De eerste honderd bladzijden zijn gewijd aan de gebeurtenissen in vier kampen: Dachau, Ravensbrück, Buchenwald en Natzweiler. Het eerste deel opent met de beschrijving van de tien personen die de auteur volgt, ook in de naoorlogse periode. Ze behoren zowel tot het communistische als tot het liberale en christelijke verzet; gemeenschappelijk is hun kampverleden.
Vervolgens schrijft de auteur uitgebreid over het 'Verenigd Verzet'. Hier wringt de schoen, want door het wrede SS Kampsysteem, was er in de naoorlogse situatie onmiddellijk sprake van onderlinge verdeeldheid, levenslange conflicten, verraad en verbittering. Deze situatie leidt tot erg verzuurde verhoudingen, die zouden aanhouden tot de jaren '90 van de vorige eeuw. Het was de periode van de Koude Oorlog. Daarover gaan 15 hoofdstukken in het boek, een geschiedenis die de auteur in hoofdstuk 17 een "enorme geestelijke ravage" noemt. In hoofdstuk 20, 'Terug naar het kamp', spreken de ondertitels voor zich: "Faillissement der menselijkheid, Rooms imperialisme, Communistische zelfvergroting, voettocht in vrijheid, Askuil".
Jolande Withuis schreef haar werk op een uitermate wetenschappelijke basis: zij is als sociologe verbonden aan het NIOD, het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie. Hoewel het onderwerp vooral gericht is op een Nederlandse (Hollandse) situatie, is dit degelijke en vlot leesbare boek ook voor Vlaamse lezers interessant. [Frans L. Van den Brande]
Dr. J.L.G. v. Oudheusden
Sociologe Jolande Withuis, publiciste in o.m. NRC-Handelsblad, bestudeerde de naoorlogse lotgevallen van Nederlanders die in de Tweede Wereldoorlog de nazi-kampen Natzweiler, Dachau, Ravensbrück en Buchenwald overleefden. Onder hen Nico Rost, Ed Hoornik, W.L. Brugsma en Pim Boellaard. Dankzij hen weten we van de ellendige situatie, en de lange naoorlogse zoektocht naar hulp en erkenning van trauma’s. Withuis schreef eerder over hun problematiek in 'Erkenning: van oorlogstrauma naar klaagcultuur' (2002)*. Nu geeft zij een uitvoerig exposé over de organisaties en ruzies van de ex-lotgenoten. Tijdens de Koude Oorlog was er niets dan spanning en achterdocht tussen de communistische ex-gevangenen en de rest. Withuis reconstrueert de vinnige discussies uitentreuren. Herdenkingen werden in de jaren zestig en zeventig geclaimd door anti-Vietnamoorlog- of anti-apartheidsmanifestanten. Later vervaagden de tegenstellingen, en kwam het begrip KZ-syndroom in zwang. Na 1980 groeide consensus. Aan de pijnlijke terugkeer van joodse overlevenden is een apart hoofdstuk gewijd. Een vlot geschreven studie, onthullend voor insiders en geïnteresseerden.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.