Ongewone lessen : een spirituele reis door Italië
Hélène Grimaud
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
The House of Books, 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : GRIM |
31/12/2004
Kunstenaars mogen prettig gestoord zijn, lichtjes boven de aarde zweven en worstelen met de zin van het bestaan. Hélène Grimaud was van jongs af een rebelse, onaangepaste furie. Ze verminkte zichzelf, leed aan dwangneurosen en was een raadsel voor haar ouders. Geheel onverwacht bleek de muziek een antwoord te bieden op haar overdaad aan passie en energie. Ze beet er zich in vast als een pitbull en ontpopte zich als vijftienjarige aan het Parijse muziekconservatorium als een veelbelovend pianotalent. Maar ze was even wispelturig als gedreven. Ze weigerde een standaard loopbaan te volgen en vloog uit, zo snel en onvoorspelbaar ze kon. Eerst naar Rusland, ten slotte naar Amerika. Waar ze zich in Frankrijk onbegrepen en veroordeeld voelde, had ze in Amerika het gevoel dat ze de mensen mocht verrassen en toch nog bewonderd werd. Ze vervolmaakte zich er verder in het nemen van bizarre levenswendingen. Ze beschrijft zichzelf als een wilde vrouw, als een oerelement dat zich ten volle wil geven. Na een ontmoeting met een wolvin, het huisdier van een zonderling manspersoon, stort ze zich op een nieuw levensdoel. Ze sticht een wolvenopvangcentrum ergens ten noorden van New York en legt zich toe op hun gedragsstudie. Zich onbegrepen voelen, zich afzetten tegen anderen en navelstaren is de rode draad in haar leven. Het lijkt een goede voedingsbodem om steeds weer zichzelf te bewijzen en boven het gewone uit te stijgen. Ze beschrijft haar levensverhaal chronologisch en hangt er een parallel betoog naast over de onbegrepen en opgedreven wolven doorheen de tijd. Ze gebruikt de wolf als de spiegel van haar ziel. Haar verhaal is sterk egocentrisch. Niet de wolf, maar zijzelf is immers nadrukkelijk de centrale figuur. Verwacht je dus niet aan de laatste wetenschappelijke ontdekkingen over wolvengedrag. Maar het is haar vergeven. Ze kan haar verscheurde gevoelens nogal goed uitdrukken, is indrukwekkend eerlijk, spaart zichzelf niet van kritiek en verwoordt plastisch hoe de muziek haar gevoelens beroert. [Hilde Vervaecke]
Menno Gnodde
Als de schrijfster (1969) aan het slot van haar autobiografie concludeert dat zij "dat geheime, zeer persoonlijke, intieme evenwichtspunt heeft gevonden tussen wilde ongereptheid van wolven en natuur en de extreme verfijning van muziek - tussen hemel en aarde", is ook de lezer - die heeft meebeleefd hoe een eigenzinnig muzikaal wonderkind zich onwikkelt tot gerenommeerd concertpianiste en zich dan, inmiddels woonachtig in de V.S., tevens opwerpt als beschermster van de bedreigde wolf - in de ban geraakt van haar wereldbeeld, waarin tegenstellingen zich verenigen in het akkoord en leiden naar een paradijselijk verschiet. In alternerende paragrafen passeren scènes uit haar jeugd, studietijd en carrière en noties hoe door de eeuwen heen wolf en mens op elkaar reageerden de revue om uit te monden in haar verinnerlijkte synthese. Ja, zo getuig je van je kracht en onzekerheden, van je compassie en trots, van je bevlogenheid en inzinkingen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.