De Kavijaks
Jozef Vantorre
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Halewyck, 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 624 |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
Standaard, 2007 |
WEFLA MAGAZIJN : ENKEL NA MAGAZIJNAANVRAAG : 8° - GEWONE FORMATEN VANT |
31/12/2004
Toen De kavijaks in 1972 verscheen, begon het boek aan een ronduit verrassend te noemen succestocht. Tienduizend exemplaren vonden hun weg naar een leeshongerig publiek, dat nu eindelijk eens een boek van 'nen werkmensch' in handen kreeg. Vantorre, 'de piften' zoals hij met zijn bijnaam werd aangesproken, zou later de auteur-van-dat-ene-boek blijken te zijn (uitzondering gemaakt voor Waar de meeuwen schreeuwen, 15 jaar later verschenen, maar zonder dat het grote weerklank kreeg). Ook nu nog, ruim dertig jaar na de eerste publicatie ervan, blijft De kavijaks een brok meeslepende literatuur, recht voor de raap geschreven, een authentieke familiekroniek over een gezin met 13 kinderen dat om in leven te blijven steeds op het randje van de wettelijkheid balanceerde. De Kavijaks (de naam is een vervorming van 'Cavignac', een Spaanse edelman die in het begin van de jaren 1900 in de kuststreek woonde en op wie vader Vantorre sprekend geleek) slaagden er ondanks alle miserie in een hechte familieband op te bouwen: samen broers en zussen, weten zij zich er door te slaan en blijven zij een soort levensoptimisme uitstralen dat hoe dan ook aanstekelijk werkt. Een terechte heruitgave, mooi geïllustreerd met authentiek fotomateriaal. [Jooris Van Hulle]
Dr. Theo Hoogbergen
Autobiografisch relaas over het leven van een Vlaams vissersgezin rond de Tweede Wereldoorlog. De Kavijaks vormen een gezin van dertien kinderen (5 meisjes en 8 jongens), met een vader die niet zonder reden 'de generaal' heet. Een vissersgezin dat onbezorgd van strandjutten leeft: een soort van zeerovende Vlamingen in Heist-aan-Zee en Oostende. Het bevindt zich op de rand van de samenleving. Primitief, maar één blok vormend. Ze nemen alles aan, als het maar voor niets is: het 'bijhalen'. Wat ze krijgen stapelen ze op. Dat komt van pas in de oorlog. Chantage en diefstal zijn middelen om te overleven bij vriend en de Duitse vijand. Wanneer het oorlogsfront is opgerold, ligt 'het bijhalen als het eigen oorlogsfront open'. Ieder heeft een specifieke begaafdheid én een eigen bijnaam. De beschrijving van het lachwekkende in alle miserie is de rode draad. Primitief en rauw. De onstuimige verteltrant en stijl representeren diezelfde primitiviteit. Dertig jaar geleden succesvol (bewonderd door Louis Paul Boon) en nu weer, met drie herdrukken in één jaar. Met fotokatern.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.