Hart van vuur en ijs
Kristín Marja Baldursdóttir
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Signature, 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BALD |
31/12/2005
Kristín Marja Baldursdóttir werd geboren in 1949, en dit is haar debuut (oorspr. Mávahlátur, 1995, vertaling opnieuw door Paula Vermeyden). Sindsdien schreef ze nog drie romans. Het recente Karitas án titils ('Karitas zonder titel', 2004) vertelt over de moeite die een jonge, eenvoudige vrouw begin de 20e eeuw moet doen om aan de universiteit kunstwetenschappen te kunnen studeren.
We mogen Baldursdóttir gerust beschouwen als een (late) vertegenwoordiger van een literatuur die het vrouwelijk perspectief wil binnenbrengen in een door mannen gedomineerde traditie. De lach van de meeuw deed mij denken aan de latere romans van Halldór Laxness, met eenzelfde misleidend lichte stijl en sociale thematiek, maar dan volledig vanuit het gezichtspunt van vrouwen.
De strijd tussen de seksen wordt in De lach van de meeuw geobserveerd door de twaalfjarige Agga. Het is echter niet haar persoontje waar het verhaal om draait, maar dat van haar uit Amerika teruggekeerde tante Freyja, een echte ijskoningin, wondermooi, koel, egocentrisch, slinks, maar ook de enige vrouw die in opstand komt tegen de dominantie van de mannen in het dorp, zij het dan met wel heel drastische middelen. Wanneer de vrijgezellen naar haar hand dingen, kijkt Agga verwonderd naar de ingewikkelde codes van het hofmaken. Freyja's onverwachte huwelijk met de dokterszoon Björn Theodór zorgt voor heel wat ophef, en eindigt in een tragedie, met verstrekkende gevolgen voor het hele dorp.
Het verhaal begint bescheiden, zelfs een beetje potsierlijk, met een scène waarin de vrouwen van Agga's familie -- de enige man, haar opa, is steeds weg op zee -- zich op Freyja's Amerikaanse jurken en snuisterijen storten, maar krijgt een steeds ruimere resonantie, tot je een levendig beeld krijgt van een IJslandse dorpsgemeenschap. Zoals gezegd, is Baldursdóttirs stijl misleidend licht; grappige verwondering en kolder domineren, en in typische IJslandse onderkoeldheid wordt niet lang stilgestaan bij gevoelens en gedachten. Onder dat alles sluimert een tragische visie op de relaties tussen mannen en vrouwen, die ten volle tot uiting komt in het verrassende einde. [Chris Bulcaen]
Redactie
IJsland, jaren vijftig vorige eeuw: de terugkeer van Freyja na de dood van haar Amerikaanse echtgenoot in het kleine slaperige vissersdorpje van haar jeugd, veroorzaakt grote opschudding. In het dorp maar ook in het kleine huisje waar Freyja's pleegouders, tante, zussen en nichtje Agga wonen. Freyja is nog jong, aantrekkelijk met 'het figuur van een colaflesje', draagt rode lippenstift en heeft veel mooie kleren. De hele mannelijke bevolking van het dorp valt als een blok voor haar, de vrouwen zijn jaloers. Door de ogen van de twaalfjarige Agga worden de gebeurtenissen die volgen op Freyja's thuiskomst beschreven. Zoals de vreemde ongelukken die sommige mannen overkomen - er vallen zelfs doden - waarvan Agga denkt dat Freyja er meer van weet. Of is dat alles slechts de fantasie van een twaalfjarige? Maar ongeluk of niet, de vrouwen in het dorp vormen uiteindelijk een front. Een leuk, heel geestig, levendig verteld verhaal, goed geschreven, met een heel rake sfeer- en karaktertekening. Prachtig portret van een geïsoleerde dorpsgemeenschap. Kristin Marja Baldursdottir (1949) is schrijfster en journaliste. Ze is de auteur van drie romans en schrijft voor het IJslandse dagblad Morgunbladid. De lach van de meeuw is verfilmd en ook als toneelstuk opgevoerd. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.