De tuin van Badalpur
Kenizé Mourad
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Geus, cop. 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MOUR |
31/12/2004
In 2002, het jaar waarin het langdurige conflict tussen Israëli's en Palestijnen geweldig escaleerde, sprak de Franse journaliste Kenizé Mourad met talrijke personen over "de situatie". Hoewel ze haar aandacht gelijk wou verdelen over beide partijen, interviewt ze vooral Palestijnen en brengt ze de meeste sympathie voor hen op. Aan Israëlitische kant laat ze vooral tegenstanders van de huidige regering aan het woord, zoals de journalist Charles Enderlin of de regisseur Ram Loewy. Als ze radicale anti-Arabische Israëli's interviewt, bv. de kolonist Tubiani of een jonge vrouw die haar zus verloor bij een zelfmoordaanslag, gewaagt ze van indoctrinatie en een onmenselijk, "ziek" extremisme, terwijl ze voor de verdedigers van het Palestijnse zelfmoordterrorisme, een vorm van verzet die ze verwerpt als moreel onaanvaardbaar en strategisch inefficiënt, begrip opbrengt. Het valt dus op dat ze meer vragen stelt bij wat Israëli's vertellen. Nochtans merkt ze zelf op dat de verhalen van de meeste Palestijnen waarschijnlijk gekleurd zijn: "Ze willen alle Palestijnen voorstellen als lammeren die naar het slachthuis worden gevoerd". Ze doet verder niets met deze opmerking.
Het is de enige smet op een uitstekend interviewboek, dat terecht het licht laat schijnen op de dagelijkse terreur van Israël: kolonisten vernietigen de oogst van Palestijnse boeren, het leger vernietigt voortdurend huizen, de onvoorspelbare blokkades van het leger ontwrichten het dagelijkse leven, basisrechten worden ontzegd door de Israëlitische administratie. De Palestijnen getuigen dat ze er veel erger aan toe zijn dan enkele jaren geleden, en psychologe Kaïro spreekt van een hele generatie getraumatiseerde kinderen. Mourad aanvaardt de overtuiging van haar meeste gesprekspartners, zowel Palestijnse als Israëlitische, dat Israël een geheime agenda uitvoert om zoveel mogelijk land in te pikken en zoveel mogelijk Arabieren te verdrijven, om zo toch de mythe van een "land zonder volk" waar te maken. Het doet de hoop op een vredevolle oplossing via onderhandelingen verdampen, terwijl de zelfmoordaanslagen vertwijfeling veroorzaken in het Israëlitische vredeskamp.
De geur van onze aarde is een indringend en wrang boek; het tekent een uitzichtloze situatie op. Mourad probeert de moed erin te houden en eindigt met interviews met Israëlische vredesactivisten, de 'Vrouwen in het zwart', de 'Rabbijnen voor mensenrechten' en de advocate Lea Tsemel, die zich onvoorwaardelijk inzetten voor de Palestijnse slachtoffers van het Israëlische beleid. [Chris Bulcaen]
Redactie
'Men moet niet oordelen, men moet begrijpen' (Spinoza), het motto van deze bundel waarin Mourad 'gewone' joodse en Palestijnse bewoners van het beloofde land aan het woord laat. Mannen, vrouwen en kinderen vertellen hun levensverhaal en dat van hun ouders, praten over hun dagelijks leven, angsten, verwachtingen, verbittering, het geweld en het verdriet. De meeste mensen die Mourad interviewde, waren, zegt ze in de inleiding 'zo gemanipuleerd door extremisten van beide zijden, dat ze ervan overtuigd waren dat hun tegenstanders hen wilden vernietigen'. Een ontroerend, hartverscheurend en treurig stemmend boek met kleine sprankjes hoop zoals de epiloog met toespraak van de voorzitter van Families Forum, een organisatie van Israëlische ouders van door terrorisme omgekomen kinderen die via politieke en sociale verandering een einde wil maken aan het Palestijns-Israëlisch conflict. Met chronologie met historische feiten sinds 1917, beknopte informatie over o.a. de akkoorden van Oslo en Camp David 2, en een kaartje. Mourad (Frankrijk, 1941) is schrijfster ('Uit naam van een dode prinses', 'De tuin van Baldapur') en journaliste gespecialeerd in o.a. het Israëlisch-Palestijns conflict.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.