In open veld
Josse De Pauw
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Houtekiet, 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : PAUW |
31/12/2005
Af en toe lees je een boek dat, zo goed als onvoorspelbaar, uit het kader van je verwachtingspatroon valt. Het lijkt geschreven door iemand die zich niet bekommert om wat literair 'bon ton' is en zijn eigen weg gaat. Vrij van literaire dwang en zelfcensuur, schrijft acteur-regisseur Josse De Pauw zijn weerbarstige stukken: stukjes die als ze minder grimmig waren 'cursiefjes' hadden geheten, monologen en dialogen die naar het hart grijpen. IJzersterke vervolgverhaaltjes over ontmoetingen met Boken, de vrije zwerver die hij had willen zijn, observaties in huis en tuin met de ontwapenende inbreng van dochter Hana. Een prozaschetsje over een meisje met een rode moedervlek, negen regels om meteen te bloemlezen. Een ontmaskerende satire, vermomd in een loftirade, over "mannen die het allemaal zélf hebben gedaan", zelfspot over de eigen 'zaagdagen'. Voorzichtige ontdekkingen in de steden Brugge, Brussel, Wenen, New York, een verkenning van la maison Lemoine (Rem Koolhaas) in Bordeaux en de zentuin van Ryoanji. Soms gaat het over grote gebeurtenissen: geboorte, dood -- in de vorm van herinneringen of van een verhaal ('Gas', over zelfdoding). Dat lijkt te hoog gegrepen, wordt drakerig. Het toneelwerk echter is hard en scherp: de monoloog van een varken, geïnspireerd door Rops, 'Wortel van Glas' waarbij je vergeet dat schrijven op papier gebeurt, 'De Theedrinkster/Alleenspraak' waarin het doordraven lyrisch wordt: "Maar als ze komen kijken hoe anders ik wel ben, dan geef ik wat ze vragen. Ik ben een droom. Een droom met een glimlach. Die hebben ze nooit als ze slapen. Die willen ze als ze wakker zijn". Ook opgenomen is het schrijnende 'Übung', de tekst die kinderen live-on-stage en lip-synchroon inspreken bij een film waarin volwassenen figureren. Dat Josse De Pauw een rasschrijver is, bewijzen ook de no-nonsense literaire vertalingen die tussen de stukjes staan: W.B. Yeats, W.H. Auden en van J.W. Goethe het als onvertaalbaar beschouwde 'Over alle bergtoppen...'. De rijke armoede van dit vervolg op Werk (2000) werd geïllustreerd met zwartwitfotootjes: schamel, maar hoe sprekend. [Erik de Smedt]
Willem Nijssen
"Nog" is in de Vlaamse zin (het betekent in het Vlaams o.a. ook 'méér') het vervolg op "Werk"*, de eerste bundeling van de losse en meestal korte teksten van de hand van Josse De Pauw. Het gaat hier om columns, toneelteksten, vertaalde gedichten of zomaar losse 'flarden', invallen, bespiegelingen. Deze veelzijdige auteur (naast schrijver ook theatermaker, filmacteur en regisseur in België) heeft een fijne manier van kijken, met oog voor schijnbaar zinloze en juist daardoor uiterst betekenisvolle details. Hij kan daar goed over schrijven, beetje onderkoeld melancholiek, of ook wel droog humoristisch. Sommige teksten verschenen eerder in de Standaard, Brugse Geschriften of Humo, maar veel (w.o. enkele interessante toneelteksten) was nog niet eerder gepubliceerd. En dat is dus echt wel de moeite, want De Pauws teksten zijn op een fijne, integere manier zoekende, tastende naar de essentie en lezen desondanks prettig en luchtig. Josse De Pauw -al schrijvende de rust zelve- kan met deze twee bundels beschouwd worden als een van de beste (literaire) chroniqueurs van het hectische heden. Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.