Er kon niets verkeerd gaan
Bob Den Uyl
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Uitgeverij Thomas Rap, 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : UYL |
31/12/2004
In tegenstelling tot de luchtige bundels met reisverhalen die in de zomertijd in trek zijn, weegt deze verzameling een stuk zwaarder. En dat zowel literair als qua stemming. Literair gezien is Den Uyl zeker zware kost. Hij gebruikt moeilijke constructies, soms wat archaïsch aandoende zinswendingen, en zal nooit laten iets stijf te formuleren als het ook wat losser kan. En dat past precies in de stemming die hij voor ogen heeft: somber, schamper, neerbuigend. En tegelijk heeft hij een heel bijzondere soort van humor. Hij speelt de kankeraar, die af en toe met de billen bloot komt te staan als het wat te gortig wordt -- en dan kan je Den Uyl ook relativeren.
Bob den Uyl stierf in 1992 en liet ons heel wat reisvehalen na, verspreid over zijn volledige oeuvre. Hij reisde te voet, met de fiets of met de trein, door Nederland, België, Duitsland en Frankrijk, en schreef over zijn indrukken. Meestal waren die negatief. De Belgen vindt hij wat te min. Zo bespot hij de Vlaamse variant van het Nederlands door voorbeelden te geven uit lokale kranten. Als Vlaming protesteer je automatisch, maar toegegeven, een 'flikkerjurk' als beschrijving voor een jurk met glinsters, daar kan je niet ernstig bij blijven. Wie Den Uyl niet kent, begint met zich ernstig aan hem te ergeren, maar na een tijdje ga je van hem houden -- hij is nu eenmaal zo. Hij is heel eerlijk en scheert ook Duitsers, Fransen én Nederlanders (inclusief zichzelf, zelfspot is hem niet vreemd) over dezelfde kam. In één van zijn verhalen ('Schommelingen in het waarnemingsvermogen') gunt hij ons een blik op zijn levensfilosofie: "Hoe vaak lopen oppervlakkige naturen die overal de zonzijde van zien niet tegen zware teleurstellingen op waartegen zij geen verweer hebben, terwijl zwartkijkers herhaaldelijk worden verblijd met meevallers, waaruit zij de kracht kunnen putten om verder te gaan op hun pad." Inderdaad verwacht hij op zijn reizen telkens het ergste, en kan meestal vergenoegd 'zie je wel' constateren.
Aan het einde van de bundel is een bibliografie opgenomen, waarbij droogjes wordt opgemerkt dat al de werken enkel nog antiquarisch verkrijgbaar zijn. Het oudste werk dateert van 1963, het meest recente werk van 1991 (op een postume bundel na). Een zestal verhalen verschenen in de jaren '70 en zijn vrij gedateerd. Het doet wat komisch aan om de opkomst van automaten en machines te zien beschrijven door een conservatieve kankeraar als Den Uyl. Maar al erger je je meer dan eens bij het lezen van dit boek: het is een belangrijk tijdsdocument, en nog goed geschreven ook. [Bart Van der Bruggen]
J.T.G. Maas
In de boekhandel is momenteel geen werk van Den Uyl verkrijgbaar. Deze bundel reisverhalen is een nieuwe selectie uit zijn werk en geeft een goed inzicht daarin. De 15 verhalen bestrijken een ruime periode en hebben langere of kortere reizen naar Frankrijk, België, Spanje en Duitsland alsmede reizen binnen Nederland als onderwerp. De reizen worden veelal per openbaar vervoer of per fiets gemaakt en altijd gaat er wel iets mis met min of meer desastreuze gevolgen. Den Uyl vraagt zich dan ook af of zijn reizen wel zin hebben, maar telkens weer gaat hij op weg. Zijn trefzekere stijl, de relativerende sombere humor en de kleine herkenbare tegenvallers tijdens de reizen maken de verhalen niet alleen onderhoudend maar ook uiterst leesbaar. Voorzien van bibliografie en bronvermelding betreffende de opgenomen verhalen. Paperback; normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.