Les illuminés
Gérard De Nerval
Gérard De Nerval (Auteur), Edu Borger (Samensteller)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, cop. 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : NERV |
31/12/2004
De novelle Sylvie, herinneringen aan de Valois behoorde, samen met de Memoires van over het graf van Chateaubriand, tot de werken die Marcel Proust rechtstreeks hebben geïnspireerd voor zijn magnum opus Op zoek naar de verloren tijd. Proust beschouwde de auteur van Sylvie, de poète maudit Gérard de Nerval (Parijs 1808-1855), als een van de belangrijkste Franse schrijvers uit de 19e eeuw. Tijdens zijn korte leven, waarin hij meer en meer aan depressies en identiteitscrises ging lijden, en dat op een zelfmoord zou eindigen, hield hij zich bezig met het schrijven en bewerken van toneelstukken, met toneelkritieken en reisjournalistiek, met vertalingen (o.m. werk van Goethe en Heine) en met het schrijven van enkele novellen, waaronder Aurélia, dat een aangrijpende poging is om verslag te doen van de waanzin die hem na zijn dertigste begon te teisteren. Autobiografisch proza dat in deze bundeling, gekozen en vertaald door Edu Borger, volop aan bod komt, samen met enkele proeven van zijn reisverslagen en een flinke greep uit zijn correspondentie, o.m. aan Dumas, Sainte Beuve, Théophile Gautier, Heinrich Heine en Franz Liszt. Maar het zijn vooral de brieven aan zijn vader en aan zijn arts Emile Blanche die een licht werpen op zijn getourmenteerde bestaan en op de onmogelijke verhouding met Etienne Labrunie, de vader die hem vanaf zijn zesde alleen heeft opgevoed. Nerval, die kort na de geboorte werd uitbesteed, heeft zijn moeder nooit gekend. In die brieven, die van een onlesbaar verlangen naar de liefde en de waardering van een onwillige vader getuigen, leren we veel over zijn bekommernissen om het schrijverschap ("De ervaring van ieder apart is de rijkdom van allen"), de materiële nood waarmee hij heel zijn leven kampte en over het gevecht dat hij leverde met de oprukkende waanzin ("Ik heb zoveel bemind, ik heb zoveel geleden"). Een nieuwe parel aan het 'Privé-domein'-snoer. [Jan Baes]
Matthieu Kockelkoren
Gérard de Nerval (1808-1855) was in tegenstelling tot beroemdere tijdgenoten als Victor Hugo, Alphonse de Lamartine en Alfred de Vigny, die de Romantiek bedreven in hun vrije tijd, een romanticus pur sang en bijna tegen wil en dank. Zijn betrekkelijk kleine oeuvre komt voort uit een ongeneeslijke nostalgie naar een idyllisch verleden en een koortsachtig streven de banaliteit van het dagelijkse leven te compenseren met reizen naar exotische oorden, zoektochten naar oude godsdiensten en het cultiveren van droombeelden die hem geleidelijk aan het zicht op de werkelijkheid deden verliezen. In deze schitterende, representatieve en goed vertaalde bloemlezing werden twee van zijn korte meesterwerken gebundeld: 'Sylvie'*, waarin hij op zoek gaat naar een jeugdliefde en 'Aurélia' waarin hij aan de hand van eenzelfde zoektocht zijn toenemende krankzinnigheid analyseert. De bundel bevat daarnaast een keuze uit zijn correspondentie die zonder de franje van de literatuur een hard licht werpt op zijn gekwelde bestaan. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.