Levertranen : roman
Bert Vanheste
Bert Vanheste (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, cop. 2004 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : NEDERLANDS 851.6 BOON |
31/12/2004
In de voetsporen van een auteur lopen, op pelgrimstocht gaan naar de plekken waar de bewonderde schrijver ook kwam -- ik kon ook deze zomer weer niet aan de verleiding weerstaan. Op zoek ging ik naar de plekken waar Thomas Mann had gewoond en geleefd. Het werd een kale reis, omdat de meeste plekken onder de bommen werden bedolven. Dat is wellicht het lot van elke literaire spoorzoeker: vele plekken waar de schrijver of zijn personages toefden, zijn door de geschiedenis weggevaagd; sommige zijn behouden, maar erg veranderd.
Met die beperking in het achterhoofd schrijft Bert Vanheste een Boon-wandelgids. Het werd dan ook een 'averechtse' leeswandeling. Hij verlegt de nadruk van de schrijver naar het literaire werk en ziet het wandelen als een onderdeel van het leesavontuur, "Boon moet je niet zoeken in zijn woning; hij huist in zijn boeken". Met Vanhestes reisgids komen we dus vooral op plaatsen waar er een aanknopingspunt is naar Boons werk, vooral naar De Kapellekensbaan/Zomer-te-Termuren en Mijn kleine oorlog. Vanheste heeft daarbij overigens oog voor de praktische kant van de wandeling: summiere wegbeschrijvingen, tips om even te gaan zitten en een Boon-boek open te slaan. Je hoeft alleszins geen koffer Boon-werken mee te sleuren, want Vanheste citeert graag uitvoerig, daarbij meteen zijn kennis van het werk van Boon terloops tentoonspreidend.
Ik heb De baan op met Boon onrecht aangedaan en ben niet naar Aalst getrokken. Wel heb ik intens genoten van Vanhestes boekje en ben ik op reis geweest door Boons oeuvre. Want -- en dat is de sterkte van dit werk -- deze wandelgids is een losjes met plekken associërende biografie annex werkinterpretatie. Die knoopt namelijk weer aan bij Boons emotionele dimensie, die volgens Vanheste door een aantal critici en wetenschappers genegeerd wordt. Verhelderend voor een groot deel van de citatenkeuze is dan ook deze interessante vaststelling: "Het geheim van Boon is dat elk van zijn woorden doordrenkt is van die dubbele tonaliteit: hoop en wanhoop tegelijk in wisselende verhoudingen die nu eens tot milde spot, dan weer tot bittere bedenkingen leiden." Met deze eigen kijk op Boon onderscheidt Vanheste zich van het heersende discours rond de auteur en kom je via zijn leeswandeling weer graag terug naar de essentie: Boons weergaloze en onuitputtelijke meesterwerken. [Kris Lauwerys]
Hans Renders
Bert Vanheste houdt zich al een leven lang bezig met het werk van Louis Paul Boon. Nu schreef hij een boekje dat als wandelgids door Boons woonplaats Aalst kan dienen. Het is wel aandoenlijk te lezen dat Vanheste nog steeds volhoudt dat lezers 'vastzitten aan een tradionele kijk op literatuur' en dat Boon daarom minder gelezen wordt. Elke kritiek op Boon is op voorhand uitgesloten. Zelfs vindt Vanheste het niet nodig aan te geven welk gedeelte uit het werk van Boon de wandelaar in de wachtkamer van het station van Aalst moet lezen om in de stemming te komen. Dat is precies waarom het boek als wandelgids zeker niet zal voldoen. Het is te vaag, te algemeen en vol verholen literatuurwetenschappelijke opvattingen. Voor de echte Boon-adept is het natuurlijk wel weer een aardig boek. Een wandeling door Chipka, waar Boon met zijn vader rijtuigen schilderde, doet ons heftig verlangen naar de al lang aangekondigde biografie. Paperback met fotokatern.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.