Onthaasten op jaagpaden : wandelingen langs het Kanaal Ieper-IJzer
Lieven Stubbe
Lieven Stubbe (Auteur), Dominiek Dendooven (Auteur), Johan Termote (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
OKV, 2003 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : WEST-VLAANDEREN 987 IEPER |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
OKV, 2003 |
WEFLA MAGAZIJN : ENKEL NA MAGAZIJNAANVRAAG : STUB |
31/12/2004
Ook voor de niet alleen door 'In Flanders Fields' bewogen slagveldtoerist biedt de middeleeuwse lakenstad Ieper een waaier aan bezienswaardigheden. Voor wandelaars zijn er de diverse sporen te ontdekken van de vestingswerken die de stad als militair steunpunt afschermden. Aangezien Ieper ook voor 1914 een garnizoensstad was, zijn die sporen terug te voeren tot de late Middeleeuwen. Vanaf 1388 werd op bevel van hertog Filips de Stoute gestart met de verstening van een kleiner stadsareaal. De Vlaamse opstand van 1379-1385 betekende het begin van het einde van Ieper als belangrijke economische lakenstad. De nieuwe stadsmuren beschermden een veel kleiner stadsareaal. De stad zou zijn 13e-14e eeuwse omvang nooit meer bereiken. De opeenvolgende bewindvoerders, zowel Zuid-Nederlands als Frans, versterkten in de daaropvolgende eeuwen de stad om beter weerstand te kunnen bieden aan de technologische vernieuwingen in de belegeringstactiek. Tussen 1678 en 1712 was Ieper in Franse handen. Vestingdeskundige Vauban kon er zijn gebastioneerd verdedigingssysteem aanbrengen, wat onmiddellijk het verdere uitzicht van de vestingen tekende. Pas onder het bewind van Jozef II werd gestart met een gedeeltelijke ontmanteling van de vesting. De verdere militaire Europese geschiedenis besliste er weer anders over. Na de Franse nederlaag bij Waterloo werd Ieper weer heropgewaardeerd als grensstad. De Hollandse vesting werd na 1830 verder afgewerkt. Een aantal sporen, zoals het kruitmagazijn en de rijkswachtkazerne, herinneren daar nog aan. De grootste schade werd veroorzaakt tijdens de Grote Oorlog. In het interbellum werd de vesting verder recreatief gebruikt, zelfs aangevuld met enkele typische Britse herdenkings- en begraafplaatsen zoals de Menenpoort. Al wandelend over de oude vestingmuren kan men dus militair-archeologische sporen van de laatste zes eeuwen terugvinden.
Dit wandelboek is daarbij een van de betere gidsen. Het parcours en de bezienswaardigheden, ook de biologische, worden overzichtelijk gebracht. Veel foto's en kaartjes helpen daarbij. Kleine details worden verduidelijkt via kleine kaderstukjes, zoals over de herkomst van de naam Karosseput in de Majoorgracht. Het typisch militair jargon dat zeker bij vestingbouwkunde voor de nodige verwarring zorgt, wordt met een korte verklarende woordenlijst verduidelijkt. Deze OKV-wandelgids is een aanvulling op de eerder gepubliceerde OKV-wandelgids De wederopbouw van Ieper (1999), waar enkel "een doorkijk naar de Menenpoort" voorzien was en het historischer diepgravender Omtrent de vestingsstad Ieper (1992). Dit laatste boek, in de reeks 'Monumenten 'be'leven' van de Koning Boudewijnstichting, was van een onhandig formaat om mee op wandeltocht te nemen. Met een nieuwe gids, waarbij het formaat geknipt is voor een rugzak of een zijzak van een moderne trekkersbroek, kan de cultuurhistorische wandeling alleen maar een succes worden. [Harry Van Royen]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.