Uitval
Fleur Bourgonje
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Atlas, 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BOUR |
31/12/2004
Dat Fleur Bourgonje uit een familie van smeden afstamt en in grote eerbied opgevoed is voor mensen die zo deskundig mogelijk dingen maken, komt reeds vroeg aan bod in Nevelpaarden: "De man, mijn grootvader, houdt de teugels. De vrouw, mijn grootmoeder, heeft een tweejarig kind op haar schoot, mijn vader. Vanuit het oosten van het land trekken ze over de Veluwe naar de Gelderse Vallei op zoek naar een boerendorp waar nog geen hoefsmid is. Op de wagen ligt hun hele bezit: hamers, tangen, blaasbalgen, een aambeeld, hoefijzers..." De verteller is een vrouw van middelbare leeftijd, die in de ikvorm spreekt. Gesuggereerd wordt dat het hier om de schrijfster zelf gaat, of dat ze zich gedeeltelijk op haar eigen bio- en bibliografische gegevens baseerde. De ikpersoon wil weten hoe het er met haar voorstaat en of haar herinnering aan de tijd en de plaats waar ze gelukkig was iets met de werkelijkheid te maken heeft. Bougonje is trouwens een ware meesteres in het omcirkelen van de waarheid. Ze komt er dicht bij, maar ze benoemt ze niet om het mysterie niet weg te nemen.
In Nevelpaarden sluimert subtiele melancholie. In korte hoofdstukken geeft Bourgonje de psychologische evolutie van de hoofdpersonen weer, hun avontuurlijke levenshouding en vooral hun weemoedige inslag. Een soort ondertoon van het leven, het verglijden van de tijd, het verval. Elke vorm van humor, ironie of relativering ontbreekt in het ernstige en het innerlijk diepe Nevelpaarden. Bourgonje schrijft poëtisch, heel fantasievol en sterk associatief. De 'dode dichter' die ze regelmatig aanspreekt, is Dylan Thomas. Een citaat van hem fungeert als leidmotief: "Do not go gentle into that good night. / Rage, rage against the dying of the light". Met de regelmaat van de klok schrikt de ikpersoon wakker in het huis van de dichter, ontwakend uit een angstdroom. Een gelijkmatige roman, fijnzinnig en meerduidig. [Nicolas Verscheure]
Gerard Oevering
Fleur Bourgonje verwerkt in haar werk haar reizen in ruimte en tijd. Veelvuldig vormen de ervaringen tijdens haar jarenlange verblijf in Latijns-Amerika de achtergrond van haar werk. Zij zocht in de extreme omstandigheden waarin zij vaak verkeerde naar de kern van het leven. In deze novelle reist zij door het verleden van haar voorouders, op zoek naar wat hen dreef. Om een verhaal te kunnen schrijven huurt de hoofdpersoon tijdens een decembermaand in de streek van haar jeugd een woning. Geen levens verzinnen, maar putten uit de werkelijkheid, is haar schrijverscredo. Maar de herinneringen aan het leven van haar grootouders, ouders en haarzelf dringen zich zo aan haar op, dat dit het schrijven belemmert. Opnieuw, maar nu aan haar voorouders, stelt zij de vraag waarvoor zij hebben geleefd. Al is de duisternis over hen volledig geworden, alleen de schrijver kan op deze vraag een antwoord verzinnen. Dit autobiografische verhaal is strak gecomponeerd met parallellen tussen heden en verleden, tussen haarzelf en haar alter ego Anna K(arenina). Een mooi verhaal: poëtisch en weemoedig van toon. Paperback; vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.