Het lijden van België : het verzwegen verhaal over de Eerste Wereldoorlog
Larry Zuckerman
Larry Zuckerman (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Manteau, 2004 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : GESCHIEDENIS : 927.5 ZUCK |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Manteau, 2004 |
VOLW. : NON FICTIE : 927.5 ZUCK |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Manteau, 2004 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 927.5 ZUCK |
31/12/2004
De geschiedenis leert ons dat er gedurende de oorlogsjaren '40-'45 meer slachtoffers vielen aan de kant van zowel militairen als burgers, dan tijdens de Grote Oorlog van '14-'18. Vooral met betrekking tot België geeft deze vaststelling een wat vertekend beeld, want het is zo dat in België gedurende de Eerste Wereldoorlog, in vergelijking tot buurlanden, ongemeen veel militairen (Britten en Fransen in o.a. de Ieperboog) om het leven zijn gekomen. Ook de brutaliteiten en 'barbarijen' begaan tegen de burgerbevolking en de vernietiging van het cultuurpatrimonium in steden, wat later zou omschreven worden als inbreuken op het menselijk recht, waren ingrijpender dan elders. België in de Eerste Wereldoorlog was wel beschouwd het enige land dat echt bezet werd door de Duitsers, vandaar dan ook dat we op meer dan één gebied de kop van Jut werden. Het mag verwondering wekken dat we daarop gewezen worden door een Amerikaans publicist.
In augustus 1914 schond Duitsland de Belgische neutraliteit, en toen koning Albert I het invasieleger de vrije doorgang naar Frankrijk weigerde, werden er binnen de kortste keren bloedige represailles ondernomen tegen de inwoners van Visé en Dinant. In Leuven gingen de Duitsers wel bijzonder driest te werk. Er vielen maar liefst 850 slachtoffers en 1300 gebouwen, waaronder de historische universiteitsbibliotheek, werden vernietigd.
De Duitse legerleiding beweerde dat Belgische burgers, zogenaamde franc-tireurs, de troepen onder vuur hadden genomen, wat aanleiding gaf tot controversen die jaren zouden aanhouden. In het zog van deze gebeurtenissen kwam een vluchtelingenstroom op gang, en meer dan één miljoen mensen verlieten ons land. De zeven miljoen die achterbleven moesten vijftig maanden bezetting ondergaan en leefden in constante vrees voor terreurdaden en verplichte tewerkstelling in Duitsland. De Duitse 'Flamenpolitiek' zou de Vlaams-Waalse verhoudingen uithollen en de Vlaamse Beweging werd opgezadeld met een smet waar ze tot op vandaag nog ziek van is. Het is m.a.w. geenszins overdreven dat Zuckerman de term 'de verkrachting van België' hanteert. Verder toont de auteur aan dat wat betreft de schadeloosstelling bedongen tijdens de vredesonderhandelingen in Versailles 1919, België er bepaald bekaaid uitkwam. Voor het uitbreken van de vijandelijkheden bekleedde ons land de zesde plaats in het rijtje van de rijkste industriële landen ter wereld, in november '18 was het gereduceerd tot een armoedige en hulpbehoevende staat.
Zuckerman staaft zijn visie aan de hand van boeken, pamfletten, verslagen en dagboekuittreksels. Hij citeert uit diverse kranten uit de tijd en verrichtte onderzoek in het Belgisch Rijksarchief, het Belgisch ministerie van Buitenlandse Zaken en de archieven van het Hoover Instituut (VS) Het resultaat is een levendige en heldere synthese over het leed en onrecht dat België werd aangedaan gedurende de Grote Oorlog. [Staf Schoeters]
Bas van der Zee
In dit goed leesbare boek vertelt de auteur het onbekend gebleven verhaal van de bezetting van België door Duitsland in 1914. Het bespreekt de houding van de Belgen ten opzichte van de bezetter en vice versa. Het dagelijkse leven, de aantallen gedeporteerde mannen,de roof van verschillende industriemiddelen ten bate van Duitsland. Ook besproken wordt de veranderende mening over herstelbetalingen na de Parijse vredesonderhandelingen van 1919. Verschillende critici, ook geallieerde, vonden dat de Belgen overdreven en dat het Duitse leger zich niet veel anders en slechter gedragen hadden dan andere legers. En de auteur vraagt zich ook af, of als er wel uitgebreide herstelbetalingen waren gedaan, er wellicht geen Tweede Wereldoorlog was geweest. Het boek geeft een nuchter beeld en laat zien hoe slecht België er aan toe was na de bezetting, en welke terugval België maakte tijdens de bezetting en hoe lang het weer duurde voordat deze weer hersteld was. Een zowel voor militair als sociaal historisch geïnteresseerden geschikt boek met een uitgebreide notenapparaat, zwartwitfoto's en bibliografie.
©Bibliotheek Gent
i /ul/01 j
De Amerikaan Zuckerman beschrijft de Duitse inval in 1914 en de gruweldaden o.a. bij de verovering van Leuven. De gruweldaden werden uitgebreid besproken in de Amerikaanse pers. Maar er was weinig aandacht voor de alledaagse vernederingen van de bevolking: opeisingen van paarden, vee, koper (tot potten en pannen toe) hadden een grote impact. België behoorde bij de inval industrieel tot de wereldtop. De Duitsers roofden de fabrieken leeg. Daardoor ontstond massale werkloosheid. Van de 60 hoogovens die ons land rijk was, waren er slechts 9 ongeschonden in 1918. Vanaf 1916 begon de bezetter arbeiders te deporteren naar Duitsland. Uit Gent zijn meer dan 11.000 dwangarbeiders weggevoerd. Ook achter het front werden deze mensen ingezet om bv. bunkers te bouwen. Na de oorlog probeerden de geallieerden Duitse oorlogsmisdadigers te laten veroordelen. In Leipzig zijn een aantal processen doorgegaan maar de beschuldigden kregen slechts lichte straffen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.