Unbroken
Laura Hillenbrand
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Contact, 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 4088 |
Magazijn |
Contact, 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : HILL |
31/12/2002
Een schoonheid kan je Seabiscuit moeilijk noemen: het paard is tamelijk klein, modderkleurig, heeft voorbenen die het niet helemaal kan strekken, en doet dan ook eerder aan een pony dan aan een volbloed renpaard denken. Toch haalde Seabiscuit tijdens de jaren '30 de absolute top van de paardensport in de Verenigde Staten. De eigenaar, de trainer én de jockey van Seabiscuit vormden op hun beurt een erg vreemde combinatie. Charles Howard, de eigenaar, begon zijn carrière als fietsenmaker en maakte fortuin in de automobielsector. Trainer Tom Smith was een erg zwijgzame man, die er op zijn zachtst gezegd geen al te beste relatie met de pers op na hield. En jockey Red Pollard had het tot hij Seabiscuit bereed niet echt waargemaakt in zijn sport. Eén ding hebben ze gemeen: ze geloven onvoorwaardelijk in de (verborgen) kwaliteiten van Seabiscuit. Samen slagen zij er dan ook in met vallen en opstaan het beste uit het paard te halen. Laura Hillenbrand schrijft al sedert 1988 over paardenraces. Zij schetst de opgang van het team rond Seabiscuit tegen de achtergrond van de economische depressie van de jaren '30. Haar verhaal is bijzonder goed gedocumenteerd en meeslepend verteld. Uit getuigenissen van mensen die het paard, de eigenaar, de trainer en de jockey gekend hebben, reconstrueert zij de carrière van Seabiscuit en de triomfen die het paard behaald heeft. Toch is haar boek wars van vals sentiment en nostalgie. De wereld van de paardensport die zij in Buitenbeen schetst, is een wereld waarin paard en ruiter tot het uiterste én soms verder gaan: de hongerdiëten en laxeermiddelen waarnaar de jockeys grijpen om binnen de gewichtsgrens te blijven, het afjakkeren van de paarden, de slinkse maneuvers om ten koste van alles de race te winnen, de gruwelijke verwondingen waar paard en ruiter zich aan blootstellen wanneer er wat misgaat, het komt allemaal aan bod. Precies door deze context groeit Buitenbeen uit tot een boek dat ook een publiek dat niet verslingerd is aan de paardensport zal boeien. [Geert Swaenepoel]
Redactie
Seabiscuit had alles tegen, het was een scharminkelig, modderkleurig paard met kromme korte poten dat niets presteerde. Maar drie mannen zagen zijn potentieel en maakten van hem een van de meest legendarische paarden aller tijden: de zwijgzame mustangtemmer/trainer Tom Smith, de halfblinde jockey/prijsvechter Red Pollard en autobaron Charles Howard. Tussen 1936 en 1940 groeide Seabiscuit, ondanks veel pech, uit tot het beroemdste racepaard van de VS, een broodnodig lichtpuntje in de sombere crisisjaren. Veertig miljoen Amerikanen beluisterden in 1938 via de radio een van zijn topraces en in 1940 stroomden 78 duizend fans toe om naar zijn laatste, spectaculaire race te kijken. Hillenbrand pleegde uitputtend research voor dit boek, in de VS uitgeroepen tot een van de beste non-fictieboeken van 2001, en bekroond met de William Hill Sports Book of the Year Award. Een fascinerende biografie die je door doet lezen, wat meer te danken is aan Seabiscuit dan aan Hillenbrands stijl. Sommige critici verwijten haar het weglaten van enige imagoafbrekende feiten. Jammer dat er geen foto's in staan. Vanaf 4 maart 2004 draait de verfilming (met Toby Maguire en Jeff Bridges) in de Nederlandse bioscopen. Kleine druk. www.seabiscuitonline.com.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.