Victor Verougstraete : kunstschilder in de voetsporen van Van Nu en Straks
Linda Smismans
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Wereldbibliotheek, cop. 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : LE |
31/12/2004
Met deze vertaling wordt de Vietnamees-Franse Linda Lê, schrijfster van een al aanzienlijk oeuvre, geïntroduceerd in het Nederlandse taalgebied (ze wordt niet vermeld in Dijkgraafs boek). Het vertrek uit Vietnam, toen ze nog een kind was, ervoer ze als een verdrijving uit het paradijs, maar Lê aanvaardt de ontworteling van de vreemdeling. De 'exil'-houding is voor haar niet alleen een kwestie van nationaliteit maar ook van familie (de pijnlijke breuk met de familie) en vooral van literatuur (de schrijver hoort nergens bij). Veel geluk komt daar niet bij kijken; in haar werken verkent ze de wrange maar onontkoombare positie van degene die buiten de samenleving leeft. Haar radicale keuze vertaalt zich ook in een radicale schriftuur.
De drie schikgodinnen (Les trois parques, orig. 1997) maakt, samen met Voix (1998) en Lettre morte (1999), deel uit van een trilogie over de dood van de vader. De autobiografische achtergrond is de dood van Lês eigen, in Vietnam achtergebleven vader, net voor hij haar zou bezoeken in Frankrijk. Zij adoreerde haar vader en zijn dood stortte haar in een psychische crisis, waarvan ze getuigt in een kort nawoord tot deze roman. In haar trilogie verkent zij, op zeer verscheiden wijze, aspecten van de omgang van kinderen met hun vader, in het bijzonder die van geëmigreerde kinderen. In De drie schikgodinnen nodigen twee vrouwen hun vader, die ze twintig jaar lang niet gezien hebben, uit hen te komen bezoeken in Frankrijk. De vader sterft voor het zover is, zeer ironisch tijdens het fitnessfietsen waarmee hij zich fysisch wil voorbereiden op de reis. In de roman gebeurt niets, het is een aaneenschakeling van beschouwingen over het leven en de verlangens van de verschillende personages. De toon is overwegend sarcastisch en kwaadaardig. Verder onderwerp van kritiek zijn de westerse consumptiemaatschappij en de Vietnamese politiek. De verbeelding neemt soms hoge vluchten, in groteske taferelen waarbij de woorden alle kanten opspetteren -- de auteur spreekt zelf van "un véritable déchaînement verbal", geschreven in geïsoleerde woede als een vloek tegen de wereld. De verbale inventiviteit is prachtig (en uitstekend vertaald), maar ook wel eens infantiel. Achter dit compromisloze portret schuilen diepgaande vragen over de relaties tussen kinderen en ouders. [Chris Bulcaen]
C.H.M. Beijer
Na hun vlucht uit Saigon eind jaren '70 hebben drie Vietnamese nichtjes zich in Frankrijk gevestigd. Via een baantje bij een marktonderzoeksbureau of een huwelijk veroveren zij zich een plaats in de Franse samenleving. Toevluchtsoord is hun hypermoderne keuken, waar zij hun verveling en frustraties verdrijven. Zij halen er herinneringen op aan hun Vietnamese leven en aan hun oude in Vietnam achtergebleven vader, die hun aanbod naar Frankrijk te komen accepteert. Van een onmoeting met zijn verfranste dochters komt het echter niet. Meesterlijk is de taal waarin de auteur (1963, Vietnam) het verhaal van de vrouwelijke migranten beschrijft: een mengeling van stijlen, gelardeerd met tal van neologismen en vergelijkingen. Het indringende, ten dele autobiografische verhaal is doorspekt met mythologische en cultuur-historische motieven, die een universele dimensie verlenen aan het dramatische proces van ontworteling. Dankzij de fraaie vertaling is deze belangwekkende roman voor lezers in Nederland toegankelijk. Paperback; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.