Ik heet geen Miriam
Majgull Axelsson
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Geus, cop. 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : AXEL |
Magazijn |
De Geus, cop. 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 259 |
31/12/2004
Na enkele zeer geslaagde romans kennen we Majgull Axelsson al als een gedreven, sociaal bewogen schrijfster. Dit boek doet haar naam eer aan. Rosario is dood gaat over de schrijnende toestand van de straatkinderen op de Filippijnen, die erin slagen om te overleven door de laagste trappen van de menselijke waardigheid af te dalen. Kinderen, vanaf zes jaar, overleven er door zich te prostitueren aan perverse toeristen uit Amerika, Europa en Australië. Moeders verkopen hun kinderen aan pooiers, en een hele maatschappij vernedert zich om te overleven. Het boek is geschreven in 1989, zodat het helaas opgewarmde kost lijkt -- ware het niet dat vandaag, vijftien jaar later, dezelfde praktijken blijven voortduren, enkel geografisch enigszins verplaatst (en zelfs dat maar in beperkte mate). De toestand op de Filippijnen is nu wel niet meer te vergelijken met de waanzin die heerste in de jaren '80 onder het bestuur van Marcos (toen het verhaal geschreven werd had Cory Aquino, opvolgster van Marcos, net een offensief ingezet om het land uit het slop te halen), maar een gruwel op dergelijke grote schaal laat zich niet op enkele jaren uitwissen. Bovendien is de toestand in o.a. Maleisië en Thailand anno 2004 perfect vergelijkbaar met de toestand op de Filippijnen die in het boek beschreven wordt.
Zoals Axelsson een van haar figuren laat opmerken, is het nauwelijks mogelijk om op een geloofwaardige manier te vertellen wat de straatkinderen doormaken. Daarom is er in het boek een exemplarische stijl gebruikt: enkele typische verhalen worden verteld als voorbeeld voor wat duizenden anderen doormaken. Er is Rosario, een meisje van elf dat op straat leeft en sterft nadat een Oostenrijkse toerist een gebroken vibrator in haar onderlichaam duwt. Maanden loopt ze met het ding in haar lichaam rond, tot ze eraan bezwijkt. Maar er is ook Alex, een jongetje uit het kleine stadje Pagsanjan, in die dagen bekend als centrum voor prostitutie van jonge knaapjes. Hij (en honderden anderen in hetzelfde stadje) leren leven met de vernedering en kruipen voor de blanke meesters. En er zijn Rune en Bengt, twee typische toeristen -- omdat het boek oorspronkelijk bedoeld is voor de Zweedse markt zijn het Zweden, maar het konden net zo goed Vlamingen of Nederlanders zijn. Rune valt op jongetjes en brengt een Filippijnse vrouw naar Zweden om makkelijker haar zoontje ter beschikking te krijgen. De vrouw heeft ook een dochtertje, en dat wordt regelmatig 'uitgeleend' aan zijn vriend Bengt.
De herkenbaarheid van het verhaal is erg afgezwakt door de grote afstand in tijd (vijftien jaar) en ruimte (Zweden). Maar de problematiek is zo schokkend dat het effect op de lezer groot is. Bovendien heeft Axelsson zich geen moeite bespaard om het verhaal goed te documenteren. Na het verhaal komt nog een vrij lange verduidelijking, die helemaal niet belerend is en net zo vlot leest als het verhaal zelf. En daar leer je hoe deze toestand is gegroeid -- maar helaas, het betoog eindigt in 1989; een postscriptum over de toestand vandaag was hier meer dan op zijn plaats geweest. [Bart Van der Bruggen]
Drs. Fieke Nugteren
De Zweedse schrijfster schetst in deze, zoals ze het zelf noemt 'documentaire roman' de gruwelijkheden rond enkele van de vele seksueel misbruikte Filippijnse straatkinderen. Het meisje Rosario is één van hen. De wreedheden begaan met een vibrator, die kapot in haar lichaam achterblijft, leidt tot haar dood. Ze is dertien jaar oud, maar in de rechtsstukken heet ze elf te zijn, zodat het ziekenhuis geen verantwoordelijkheid draagt voor de nonchalance waarmee ze haar (niet) behandelden. Pedofielen zorgen er met sluwe methoden voor om moeders in te palmen en te paaien met geld en goederen, 'verdiend' door hun jonge zoontjes, zodat ze zich ongehinderd aan hen kunnen vergrijpen. De roman, inclusief bronvermelding, werd in Zweden uitgebracht in 1989. De uitstekende vertaling in het Nederlands bevat een toelichting van de schrijfster uit 1998. Het is een hard boek, waarin Axelsson (van wie eerder o.a. 'Aprilheks' en 'Huis der Nevelen' verscheen) zich vertwijfeld afvraagt wie toch die mannen (én soms vrouwen) zijn die dit sekstoerisme bedrijven. Het zal veel lezers aan het denken zetten. Gebonden; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.