De moderne Franse poëzie : een anthologie
Guus Luijters
Guus Luijters (Samensteller)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Veen, 2003 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : POEZIE : VERZAMELBUNDEL : LUIJ |
31/12/2004
De anthologie De moderne Franse poëzie die Guus Luijters in 2001 samenstelde, gaat zowel inhoudelijk als vormelijk voor een groot deel gelijk op met deze nieuwe tweetalige bundeling Dichters van de avant-garde. De ondertitel luidt trouwens 'de moderne Franse poëzie' en een belangrijk deel van de opgenomen auteurs vind je terug in beide bundels. Waar ligt dan het verschil, behalve in de kleur van de kaft en het bijkomende predikaat 'avant-gardistisch'?
Baudelaire, Mallarmé, Rimbaud, Apollinaire, Eluard, Breton, Michaux en Ponge vinden we terug in beide bundels, maar wel met andere gedichten. Verlaine, Valéry, Prévert, Queneau en Char worden enkel als modernistisch beschouwd. En gerekend tot de avant-garde, vind je naast de eerstgenoemde acht, ook nog Nerval, Cros, Lautréamont, Laforgue, Jarry, Roussel, Cendrars, Reverdy, Artaud, Tzara, Aragon, Soupault, Péret en Desnos. Enkele minder bekenden sluiten zich daarbij aan: Krysinska, Ribemont-Dessaignes, Cravan, Blanchard en Rigaut.
Luijters ziet dus duidelijk een verschil tussen 'modernisme' en 'avant-garde' en haalt daarbij als voorbeeld aan in onze eigen literatuur: Nijhoff, een modernist en Van Ostaijen, de avant-gardist. Allebei vernieuwend, maar toch anders in hun aanpak. Maar is dat verschil wel zo groot behalve dan in de manier waarmee vorm en inhoud in een kader worden geplaatst? Zo hebben we het over de historische avant-garde en denken meteen aan bewegingen als het dadaïsme, het futurisme, het zutisme en het surrealisme, die zich met hun maatschappelijk gekleurde manifesten alle op de barricaden plaatsten. Niet voor niets immers is avant-garde oorspronkelijk een militaire term. De discussie staat open en blijft in ieder geval literair-historisch interessant. Overigens heeft de samensteller zich naar eigen zeggen ook niet echt aan zijn regels gehouden en heeft hij naast de zelfverkondigde avant-garde en hun uitverkoren voorlopers, gekozen voor een aantal randfiguren en individualisten die nooit tot enigerlei beweging hebben behoord of zelfs maar wilden behoren.
Het is dan ook met name in de keuze van de gedichten en de opname van zgn. sleutelteksten dat het belang ligt van deze anthologie. In de uitzinnigheid, zoals Luijters zegt, die alle teksten gemeen hebben. En misschien ligt net daar de voornaamste karaktertrek van een avant-garde. [Jan Baes]
Menno Gnodde
Onder een enigszins misleidende titel, de hier gebloemleesde dichters behoren immers eerder tot de avant-garde van gisteren en eergisteren dan tot de nieuwlichters van vandaag, vormen de 27 geselecteerde dichters (12 negentiende, 15 twintigste eeuwers) een fraaie staalkaart van poëtisch vermogen, grofweg de periode 1855-1970 bestrijkend. Tezamen met het in 2001 gepubliceerde "De moderne Franse poëzie"*, deels met dezelfde dichters, biedt de bundel een interessant overzicht van grote en kleine meesters. En dan is er van dezelfde samensteller onlangs ook nog "Pluk de rozen"** verschenen, liefdesgedichten uit diezelfde periode, waarmee het drieluik compleet is. Fraai uitgegeven gebonden bundel met de Franse originelen in zeer kleine druk in de marge van de bladzijde aan de vertaling toegevoegd.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.