Tijl Uilenspiegel
Charles De Coster
Henri Van Daele (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2003 |
VERDIEPING 2 : DUIVELSHOEK : SPORT-SPEL : 623.7 DAEL |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 2003 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 623.7 VAND |
Bram Van Hemelryck
ob/kt/28 o
De postzegel is een Britse uitvinding, maar op 1 juli 1849 was België het eerste land op het vasteland dat acht jaar na de Britten een eigen postzegel publiceerde. Er verschenen twee ongetande zegels: een bruine van 10 cent en een blauwe van 20 cent. ,,Zij vermeldden geen landsnaam. De beeltenis van Leopold I was blijkbaar voldoende om als Belgisch product herkend te worden.''
Een afbeelding van koningin Louise-Marie was toen nergens te bespeuren. ,,Zij werd pas in 1962 -- meer dan 110 jaar na haar dood -- voor het eerst afgebeeld, in een reeks met vier andere koninginnen.''
Propaganda-zegels
Op 30 juni 1960 liet koning Boudewijn acht zegels publiceren die de weldaden van het koloniaal regime belichtten. Nochtans kreeg koning Leopold II tijdens zijn koloniaal avontuur de weinig vleiende bijnaam rubberkoning en hekelde de buitenlandse pers zijn hardhandige aanpak van de Afrikaanse werkers op de plantages. Maar de vorst gaf niet af en met het onmetelijke fortuin dat hij van Kongo naar België versluisde bouwde hij onder meer de serres van Laken, de Japanse toren en het Brussels justitiepaleis.
Leopold II zag het nog grootser. Onder zijn bewind kwam er in 1906 een postzegel voor een Belgisch postkantoor in China. Belgen trokken immers massaal naar Egypte, China en Perzië om er spoor- en tramlijnen aan te leggen. Zijn koloniale droom in het verre oosten kwam echter nooit van de grond.
Maria-Hendrika minst geliefd
Binnen de 350 postzegels met afbeeldingen van het koningshuis is er nauwelijks een spoor van koningin Maria-Hendrika te vinden. Haar man, Leopold II, vinden we terug op verschillende zegels, maar zij was duidelijk de minst populaire en minst bekende. ,,Zelfs na haar dood werd ze door De Post maar twee keer opgevist. Koningin Elisabeth, de echtgenote van koning Albert I, daarentegen is zeker de meest geliefde. Haar vinden we heel vaak terug op postzegels'', zegt de auteur.
De koningin-verpleegster
Elisabeth vinden we op afbeeldingen vaak terug aan een ziekenbed of operatietafel. Als jong meisje al assisteerde ze haar vader, een oogchirurg, bij talloze operaties. Die ervaring kon ze achter de IJzer, na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, goed gebruiken.
Samen met haar man, koning Albert, vormt ze het meest afgebeelde koningspaar. Onder hun bewind doken ook voor het eerst postzegels met toeslag op. Daarmee betaalde de koper bovenop de frankeerwaarde een bepaald steunbedrag voor het goede doel. Niet alleen het Rode Kruis, ook de wederopbouw van de abdij van Orval en de bestrijding van tuberculose waren geliefde onderwerpen van deze eenvoudige fundraising .
Boudewijn: het eerste prinsje op postzegel
De Zweedse, heel geliefde prinses Astrid trok zich maar weinig aan van het strenge protocol in Brussel. Een kinderjuf vond ze flauwekul, dus trok ze zelf met de kinderwagen naar het Brusselse Warandepark.
Onder het bewind van haar echtgenoot, Leopold III, doken de koningskinderen voor het eerst op op een Belgische postzegel. Samen met hun vader, moeder of grootmoeder werden prins Boudewijn, prins Albert en prinses Josephine-Charlotte opgevoerd om fondsen te werven voor het Rode Kruis.
31/12/2003
Sinds zij er in 1849 mee begon, heeft de Belgische Post zowat 3000 postzegels uitgegeven en auteur Henri van Daele merkt terecht op dat de vorstelijke aanwezigheid in deze zegelgalerij opmerkelijk is. Dit gaf hem het idee om vanuit een filatelistische invalshoek een beknopte geschiedenis van het Belgische vorstenhuis te schrijven. Beknopt, want al vormt het overzicht van de dynastieke postzegels op zich een afgerond geheel, het historisch overzicht maakt geen aanspraak op volledigheid. De sterke kant van dit boek is derhalve het fraaie drukwerk en de overvloed aan informatie en illustratie m.b.t. de dynastieke postzegels. Dit alles wordt aangevuld met tekeningen en foto's, die sterk doen denken aan de koekjestrommelstijl van weleer. Gelukkig mogen verschillenden van ons dynastieke vrouw- en mansvolk gezien worden, dat compenseert enige intellectuele nonchalance. Opvallend is wel dat op gebied van kunst en cultuur het vooral drie koninginnen zijn die de eer hebben opgehouden. De veelzijdig begaafde en soms als excentriek ervaren koningin Elisabeth, de gade van koning-ridder Albert I, steekt met kop en schouder boven allen uit. Tijdens haar korte periode als gemalin van Leopold III heeft de jonge, bij een verkeersongeval in Zwitserland omgekomen koningin Astrid een onuitwisbare indruk nagelaten, omdat zij zich, naar de democratische zeden en gewoonten van haar geboorteland Zweden, zonder protocol onder het volk begaf. Koningin Fabiola, met haar volslagen andere, Spaanse achtergrond, spant zich ook nu nog altijd in op cultureel gebied. Al bij al laat het boek een brave, zelfs beate indruk na. Over het historische overzicht kunnen trouwens enkele opmerkingen worden gemaakt, zeker over de regeerperiode van Leopold III. De auteur vermeldt wel "de grote ergernis" van die vorst over elkaar opvolgende vooroorlogse regeringen. De weigering van Leopold III in mei 1940 om de regering in ballingschap te volgen, plantte echter het zaad van de koningskwestie, naar de eigen woorden van de auteur "een van de ernstigste crisissen die België ooit heeft gekend". Maar buiten een vreemde constatatie over "op de spits gedreven tegenstellingen tussen verzet en collaboratie" (was er dan een soort pacificatie mogelijk?) en een vage vermelding van Leopolds "houding" tijdens de oorlog, geen woord over het bezoek aan Hitler in Berchtesgaden, noch over Leopolds politiek testament, dat een monument was van eigendunk, bekrompenheid en ondankbaarheid tegenover de geallieerden en het verzet. Over Boudewijn en het uitroepen van de Congolese onafhankelijkheid, in juni 1960 in -- toen nog -- Leopoldstad, vernemen we dat Boudewijn woedend was over de "opruiende taal" van eerste-minister Lumumba en dat later diezelfde Lumumba "werd vermoord". Waar, waarom, door wie? Om dat te weten moeten we elders ons licht opsteken. Zelfs vanuit een filatelistische invalshoek toch wel enkele betreurenswaardige hiaten. [Robert Schoeters]
J.M. Vermeulen
Beknopte geschiedenis van België en van het Belgische vorstenhuis (1830-nu) bekeken vanuit een filatelistische invalshoek: afbeeldingen op postzegels van Belgische vorsten of zaken die met een vorst te maken hebben, vormen de leidraad van dit werk. Door het grote aantal illustraties (foto's, reproducties van postzegels, technische voorbeelden van postzegeldrukkerij) is dit bijna een kijkboek te noemen. De chronologisch gevolgde geschiedenis wordt in fragmenten op boeiende manier zeer leesbaar beschreven en geïllustreerd. Fraaie en duidelijke afbeeldingen in kleur, prachtige lay-out. Een aanwinst voor liefhebbers van thematische filatelie en voor geïnteresseerden in (Belgische) royalty. Voor een redelijk breed publiek. Kleurrijk omslag met filatelistisch Belgisch koninklijk bloed als smaakmaker. Oblong formaat.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.