Purper en goud
Jean Dufaux
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Glénat Benelux, 2003 |
VOLWASSENEN : STRIPS : GIAC |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Glénat Benelux, 2003 |
MAGAZIJN : STRIPS VOLWASSENEN: ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : GIAC |
31/12/2004
De Engelsman sir Winter komt in dienst van de Engelse regering naar Venetië om het regime aldaar te ontwrichten. Hij hanteert een wel speciale methode om zijn doel te bereiken: het kaartspel. Hij nodigt de adel van de dogenstad aan zijn speeltafel uit en kleedt hen uit tot op het hemd. De regeringsleiders geven markies van San Vere de opdracht de ondermijningspogingen van de avontuurlijke Engelsman een halt toe te roepen. San Vere kent maar één iemand die sir Winter met gelijke kansen kan bekampen: Giacomo.
De eerste confrontatie tussen de twee kaartmeesters verloopt in het voordeel van de Italiaan. Een tactische zet van sir Winter want tijdens de tweede ronde verliest Giacomo het fortuin dat de republiek hem ter beschikking heeft gesteld. Magie of een duivelse truc? De berooide en zwaar depressieve Giacomo verneemt via via dat de Engelsman zich bedient van de Degradia, een ingenieuze cijfercombinatie, bedacht door ene graaf Zuppa. Slechts enkele ingewijden kennen het geheim van de Degradia. Giacomo gaat naarstig op zoek naar de geheime kaarttruc.
Tekenaar Griffo is aardig op dreef wanneer hij de pracht en de praal of de achterbuurten van de stad op papier zet. Stadsgezichten, gebouwen, interieurs, kledij dragen behoorlijk bij tot de sfeerschepping in het album. Zijn menselijke figuren blijven ongemakkelijk in de kleren zitten. Gewrongen gestaltes, asymmetrische aangezichten, hoekige bewegingen. Griffo hanteert een vinnig kleurenpalet waarbij felrood de eerste stem vertolkt.
Dufaux bouwt zijn verhaal op rond de tegenstelling rijk/arm en laat zijn hoofdpersonage wisselend in beide klassen flaneren. Zoals in zijn ander werk brengt hij ook hier het mystieke binnen. Dit maal in de figuur van een beeldschone jongeling die als een engel des doods zijn opponenten uitnodigt tot een kaartspel met niets minder dan het leven als inzet.
De zwarte hartenvrouw kabbelt rustig naar de ontknoping toe. Een actiescène, een luguber intermezzo in een massagraf, de tweestrijd Winter-Giacomo. De lezer kan het verhaal moeiteloos volgen, maar op de stoel heen en weer schuiven wegens ondraaglijke spanning hoort er niet bij.
In het vierde deel begint een nieuw avontuur dat in deel vijf zijn beslag zal krijgen. De lezer zal een tijd op zijn honger moeten blijven zitten of de knecht al dan niet lang meester zal blijven.
Na zijn rehabilitatie door de republiek (De zwarte hartenvrouw) neemt Giacomo opnieuw zijn oude leven op. De ene adellijke dame na de ander belandt in zijn bedstee. Aan geld heeft hij evenmin gebrek. Hij frequenteert de duurste modezaken waar hij tot zijn grote verrassing zijn knecht Parmeno tegen het lijf loopt. Die blijkt tot Giacomo's nog grotere verbazing de lang gezochte bastaardzoon van prins Fosca te zijn, die op zijn oude dag ijverig op zoek is naar zijn verdwenen erfgenaam. Ene graaf Yi heeft de nodige documenten verzameld zodat de onbehouwen en ongeletterde Parmeno probleemloos door de rechtbank wordt erkend als Hertog van Totto, enige erfgenaam van de fortuinen van de Fosca's.
Giacomo kijkt verbijsterd toe en samen met markies van San Vere en diens hulpje Angelina wil hij kost wat kost uitpluizen welk spel hier gespeeld wordt.
Dufaux liet zich duidelijk inspireren door de populaire blijspelen van het begin van de 18de eeuw. Persoonsverwisselingen en kuiperijen aan het hof waren geliefkoosde thema's. Dufaux voegt er een pikant en een thriller element aan toe. De stuntelige pogingen van would-be hertog Parmeno om zich de etiquette, de dansen en de hoogdravende conversaties eigen te maken, zouden het publiek ten vermaakt hebben. Ook in stripvorm levert dit hilarische scènes op. Dufaux zou echter Dufaux niet zijn zonder zwaarmoedige bespiegelingen het verhaal binnen te smokkelen. Zwaar op de hand liggende woorden die het verhaal een waardigheid, een diepzinnigheid willen geven die het niet kan dragen. Laat Giacomo speels en frivool ronddartelen en onbezonnen de intriges oplossen. Belaad hem niet met pseudo-filosofisch gewauwel.
Straks verliest de man zijn levenslust opnieuw. [Werner Verrelst]
Redactie
In het derde deel van deze serie die zich afspeelt in het achttiende-eeuwse Venetië, wordt Giacomo C. door het stadsbestuur verzocht het op te nemen tegen de Engelse kaartspeler Sir Winter. Deze Winter heeft het geheim ontdekt van een ingenieuze kaartcombinatie, de degradia, waarmee hij ieder spel wint en aldus bezig is de belangrijkste Venetiaanse families te ruïneren en daardoor de republiek te ontregelen. In een zeer langdurig duel aan de speeltafel lijkt Giacomo aanvankelijk te verliezen. Maar als ook hij, door toedoen van de mysterieuze 'zwarte hartenvrouw' het geheim van de degradia weet te ontsluieren, kan hij ten slotte Sir Winter verslaan. Het verhaal, dat goed opgebouwd is en in rustig tempo verteld wordt, vindt zijn spannende climax in het beslissende kaartduel. Het is een mooi getekend verhaal, in een evenwichtige realistische stijl, met een wisselende lay-out en veel oog voor detail. Dit album geeft een fraai sfeerbeeld van het achttiende-eeuwse Venetië, waarbij de aandacht gelijkelijk verdeeld wordt tussen enerzijds de rijke kringen van de samenleving en anderzijds de zelfkant van de maatschappij.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.