De verdwijners : roman
Niels 't Hooft
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Querido, 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : HOOF |
31/12/2003
Toiletten is, zowel wat titel als wat de vormgeving van de cover betreft, een opvallend debuut in het Nederlandse letterenland. De jonge auteur Niels 't Hooft (geb. 1980) is voor verschillende Nederlandse vak- en dagbladen videogames-specialist en houdt op een sympathieke wijze semi-dagelijks zijn eigen, mooie webstek bij, Controllerboy.com . Toiletten is zijn literaire debuut, en doet mij snakken naar vroegere tijden, waarin er nog met trots novellen op de wereld werden losgelaten. Want een boekje van nog geen tachtig bedrukte pagina's vind ik amper de noemer roman waard.
In die luttele pagina's vertelt de ik-persoon, een jonge, ietwat wereldvreemde jongen met een passie voor computerspelletjes, over zijn korte maar ingrijpende relatie met Loes. Ze kennen elkaar slechts een paar dagen, maar trekken toch al bij elkaar in. Hun bezittingen gooien ze door elkaar, want alles wordt gemeenschappelijk bezit. Gemeenschappelijk wordt ook hun leefruimte, want de etage die ze betrekken, is vervaarlijk klein. Meubels hebben ze amper, geld wordt al snel een probleem; naast de overvloedige fantasie die ze beiden gul in het rond strooien, hebben ze eigenlijk alleen aan toiletten geen gebrek. Ze hebben ze namelijk twee.
Het verhaaltje zelf volgt een schokkend voorspelbare structuur: hevige verliefdheid in het begin, dan sluipen de eerste twijfels binnen, en na enkele aanvaringen treedt er een breuk in en staan de geliefden weer alleen op de wereld. Halfweg de korte vertelling besluit de jongen om de toiletten te verdelen; de luxueuze is voor haar, en hij behoudt de kleine, claustrofobische. Heet dat dan een voorspellende beeldspraak te zijn?
Het idioom dat Niels 't Hooft hanteert, heeft net iets meer in petto. In trefzekere zinnen en rake, soms best grappige beschouwingen uit de jongen zijn gevoelens. Van opperste wanhoop tot de grootste, diepste liefde en terug, en dat allemaal doorspekt met een beeldtaal die put uit het rijke en gevarieerde wereldje der videogames.
Mocht Toiletten op een verplicht lectuurlijstje belanden voor jongeren van 12 tot 16, dan zou ik daar geen problemen mee hebben. Maar voor de gemiddelde lezer die zijn pubertijd achter zich heeft gelaten, is dit verhaaltje wel erg arm. [Max Temmerman]
J.T.G. Maas
In deze debuut-novelle gaan een jongen en een meisje samenwonen: beiden zijn nogal wereldvreemde typen. De jongen is (net als de auteur) verslingerd aan Nintendo computerspelletjes. Het meisje heeft een eigenzinnige kijk op zaken. De relatie blijft steken, er zijn wel seksuele handelingen, maar geen echte geslachtsdaad. Al heel snel worden de twee toiletten op hun etage het symbool van de verwijdering: ieders 'eigen' toilet het bastion waaruit de ander wordt geweerd. Bij vlagen toont 't Hooft (1980, zie www.controllerboy.com voor zijn weblog) zich een vaardig schrijver; gelukkig is het slechts een novelle want in thematiek, persoonsbeschrijving of uitwerking lijkt de romanvorm nog niet aan de orde. Pocket; opvallende, giftig neonrose gekleurde omslag; normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.