Vaderval : roman
Peter Drehmanns
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Prometheus, 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : DREH |
31/12/2004
Schaduwboksen bevat 12 duizelingwekkende verhalen waarin eenzelvige personages geplaagd worden door allerhande obsessies en angsten. In 'Kogelschrijver' heeft mijnheer Baalbergh, ooit een erg succesvol schrijver, wel erg drastisch afgerekend met zijn verleden. De dag dat hij niet langer de noodzaak inzag van zijn geschrijf, jaagde hij een kogel door beide handpalmen. Al even levensonbekwaam is de emigrant Ferdinand Versaghe, die van de ene job naar de andere fladdert. Nadat hij het als retoucheur verkorven heeft bij een kioskhouder, vindt hij als "freelancer met brede algemene kennis" eventjes soelaas. Zijn fascinatie om de geschiedenis te herschrijven, om zo de werkelijkheid om de tuin te leiden, breekt hem echter zuur op. Dat zijn hedendaagse lijdensgeschiedenissen niet altijd schrijnend hoeven te zijn, illustreert Drehmanns in 'Rolluiken'. Een man heeft nog maar net afscheid genomen van een vrouw of hij heeft een escorte uitgenodigd naar zijn hotelkamer. De man fantaseert over het ideale voorspel: "kijk, nu zweefvliegen je vingers boven haar vel, dit is mijn werkterrein, hier moet ik landmetingen verrichten, hypotheses opstellen aan de hand van reliëfschakeringen en huidplooien". Al zijn illusies worden hem echter door de zakelijke escorte in één beweging ontnomen: "het meisje dat naast hem lag herinnerde hem aan zijn plichten als bankier en trok vervolgens met een achteloos maar beslist gebaar een condoom over zijn schaamdeel". De verhalenbundel is rijkelijk gelardeerd met reminiscenties aan Luigi Pirandello ("op een nacht in juni viel ik als een vuurvliegje..."), beschouwingen over muziek, film en kunsthistorische uitweidingen. In 'Beeldspraak' drijft Drehmanns deze intertekstualiteit ten top. Uit alle voorgaande verhalen heeft hij een aantal componenten geselecteerd die hij onwillekeurig verwerkt in zijn slotapotheose. Hier is hij op zijn best: een meerlagig verhaal waarin alles lijkt samen te komen, maar meesterlijk is ontspoord. [Nicolas Verscheure]
Jos Radstake
Na de romans 'De blindganger' en 'Gemaskerd land' verscheen van Peter Drehmanns (1960) deze verhalenbundel. Het zijn levensonmachtigen die zijn verhalen bevolken, die desondanks proberen de werkelijkheid te vlug af te zijn. Meestal wordt de 'gewone' werkelijkheid een kwartslag gedraaid. De getourmenteerde personages maken een gebeurtenis (of gebeurtenissen) mee die de dagelijkse routine grondig doorbreekt. Zij slaan op de vlucht, geven er de brui aan, of eindigen in waanzin. Verschillende verhalen eindigen met gewelddadigheid of ook wel met het absurde. Uiteindelijk krijgen de personages niet veel vat op de werkelijkheid; zij eindigen met lege handen. Deze van iedere illusie ontdane verhalen zijn onderhoudend. Zij laten weinig te raden over. De stijl is vlot, hier en daar een beetje geforceerd. Het beste verhaal, de Kafkaëske vertelling 'De begeleider' kent een briljante (al eerder voorbereide) slotzin: 'In de verte roken de schoorstenen van de staatssnoepfabriek.' Paperback; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.