In gesprek met kardinaal Danneels
Jan Becaus
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 2003 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 936.3 ALBERT II |
31/12/2003
Op 23 september jl. werd in het VTM-programma 'Recht van Antwoord' het boek van 'Le Soir'-journalist en royaltywatcher Christian Laporte over Albert II vakkundig afgekraakt. Kunstenaar Didi de Paris en 'De Morgen'-hoofdredacteur Yves Desmet verweten Laporte een gebrek aan kritische ingesteldheid en vonden zijn schrijfsel een veredelde vorm van riooljournalistiek. Die visie is keihard en bevat een kern van waarheid, maar moet toch enigszins worden genuanceerd. Het boek van Laporte is geschreven naar aanleiding van tien jaar koningschap van Albert II. Het verschijnt tegelijkertijd in de drie landstalen en werd gepresenteerd in de Senaat. Laporte zet zich af tegen "ideologische" en/of "commerciële" auteurs als Pol van den Driessche, die onlangs onthulde dat er ook aan het Hof grote twijfels bestaan over de capaciteiten van prins Filip, en Mario Danneels, die het bestaan van de buitenechtelijke dochter Delphine Boël bekendmaakte. Laportes publicatie is volgens hemzelf van journalistieke en politiek-sociologische aard; historische ambities heeft hij niet, vermits de documenten en archieven nog niet toegankelijk zijn. "Om praktische redenen is deze publicatie evenmin volledig, maar ze wil wel objectief zijn". De Franse titel dekt de lading van het boek: Albert II: premier Roi fédéral suggereert een boek over Albert II zoals er dertien in een dozijn bestaan. De Nederlandse titel Albert II: de biografie is volkomen misplaatst: een volwaardige biografie kan pas met de nodige afstand worden geschreven en maakt maximaal gebruik van historisch bronnenmateriaal.
Albert II: de biografie is al bij al een middelmatige publicatie, die helemaal geen heisa of overdreven media-aandacht verdient. Laporte vertelt op een min of meer chronologische wijze het levensverhaal van Albert II. Het boek is verdeeld in twee keer zes hoofdstukken. Het eerste deel behandelt de periode voor de troonsbestijging en gaat vooral in op de persoonlijke achtergronden van Albert II (huwelijk, relatie met zijn vader en zijn broer) en op zijn functie van superambassadeur van België in het buitenland (hij leidde in totaal honderd economische missies). Het tweede gedeelte behandelt de periode van zijn koningschap, met veel aandacht voor de verhouding koning-politiek en voor de Dutroux-affaire, sleutelmoment waarin Albert II een pacificerende glansrol vervulde. Het boek bevat geen nieuw feitenmateriaal en geen nieuwe inzichten; het is wél handig als chronologisch relaas en kan vlot worden doorzocht via een namenregister. Laporte blijft op een beschrijvend niveau en waagt zich niet aan uitdagende analyses. Belangrijke feiten worden afgewisseld met allerlei niet terzake doende details, zoals het feit dat ex-staatssecretaris voor Energie Olivier Deleuze een das droeg bij zijn eedaflegging. Door al die nutteloze details wordt de publicatie -- stilistisch trouwens ook al geen hoogvlieger -- erg wijdlopig en vermoeiend om te lezen. Kritiek op de koning valt niet te detecteren, over buitenechtelijke dochter Delphine Boël wordt zelfs niet gerept, terwijl Albert zelf dat pijnlijke feit nochtans niet uit de weg is gegaan. Laporte bekritiseert al wie kritiek heeft op het koningshuis, inclusief de nuchtere professor Mark van den Wijngaert, die voorzichtig durfde te suggereren dat de macht van het Paleis langzamerhand tanende is. Volgens hagiograaf Laporte is daar niets van aan, getuige de immense populariteit van het koningshuis, dat volgens hem als devies zou kunnen hebben: "de Belgische gemeenschap tot nut zijn". In zijn inleiding poneert Laporte zelfs dat de afgelopen tien jaren een "penibele periode" voor België -- nota bene een van de welvarendste landen ter wereld -- zijn geweest, waarbij hij er net niet aan toevoegt dat alleen het koningshuis het land min of meer staande en één heeft gehouden. [Gunter Bousset]
J. van Bree
Albert II is inmiddels al weer ruim tien jaar koning der Belgen. In 1993 volgde hij zijn onverwacht overleden broer Boudewijn op. De Waalse socioloog/journalist Laporte maakt in ronkende pro-monarchistische bewoordingen een balans op van het decennium-Albert II, want de nadruk in dit boek ligt op die periode. Het is één grote lofzang geworden op de zesde Belgische koning, die blijkbaar nooit iets fout doet – dat was ook al zo vóór 1993, toen Albert onder meer als 'superambassadeur' de belangen van het Belgische bedrijfsleven behartigde. Laporte weet dus van de prins (en later de koning) geen kwaad: Albert voelt alles goed gaan, alle kritiek wordt weggewuifd en over zijn buitenechtelijke dochter amper een woord. Evenals zijn broer Boudewijn en zijn zoon Filip bezit Albert alle goede eigenschappen van de Saksen-Coburgs en ook op Paola valt niets aan te merken. Dit is dus zeker niet 'de' biografie (zoals de ondertitel luidt). Te controleren valt er niets omdat noten ontbreken. Wel zijn 25 zwartwitfoto’s opgenomen, evenals een index en een moeilijk leesbare literatuurlijst.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.