Wij, Habsburgers : een geschiedenis van onze globalisering 1500-1700
Johan Verberckmoes
Johan Verberckmoes (Redacteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Peeters, 2002 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 934.5 VERB |
31/12/2003
Deze bundel van negen artikels analyseert een bijzonder aspect van de barokkunst: de spektakelcultuur, in het bijzonder de spektakels die door de Jezuïetenorde werden georganiseerd in Vlaanderen en Latijns-Amerika. Het gaat hier om stoeten, toneel, automaten, hofdansen, emblemen etc. In deze tijd van verderschrijdend kolonialisme en missionering nam de uitbeelding van exotische, 'overwonnen' volkeren een belangrijke plaats in binnen de spektakelcultuur. Waar het aankwam op een rechtvaardiging van oorlog en kolonialisme overheerste het stereotiepe beeld van de valse Turk of de domme Afrikaan. In de boeken van de Jezuïeten, zoals de Af-beeldinghe van d'eerste eeuwe (1640), stond de stereotypering in functie van het ophemelen van het missioneringswerk. Maar hoe profaner de spektakelproducten werden, hoe meer ruimte er kwam voor een rijker beeld van exotische volkeren dat omwille van zijn esthetisch en erotisch exotisme genoten werd. In stoeten en hofdansen figureerden fraai uitgedoste indianen, wildemannen, Turken, Chinezen etc. De uitbeelding werd daarom niet 'echter' (dat is uiteindelijk moeilijk te bepalen gezien de beperkte bronnen die we hebben over deze spektakels) maar lieten ruimte voor verbeelding en vermenging. Een exemplarisch hybriede figuur is de 'Topinamboer': een algemeen, positief beeld van de Amerindiaan dat uit allerlei bronnen werd samengesteld (na de 17e eeuw verdween dit beeld). De 'Topinambour' was een onschuldige, goede indiaan, met typische kenmerken als gevederde opsmuk (een element dat zich vervolgens onder de Noord-Amerikaanse indianen verspreidde). Alle auteurs in deze bundel trachten zo'n elementen van vermenging te vinden in hun bronnenmateriaal. Die aandacht voor 'métissage' is nieuw in het onderzoek van de 17e-eeuwse cultuur, en daarom kunnen de meeste artikelen in deze bundel niet meer dan aanzetten geven. De bijdrage bv. van Eddy Stols over Antwerpen als 'mestiezenstad' bevat een aantal interessante opmerkingen (bv. de zogenaamde Florisstijl van bouwen lijkt sterk op het Mexicaans maniërisme), maar de auteur onderstreept zelf dat nog veel onderzoek nodig is. Niettemin zijn deze aanzetten fascinerend en is de hele bundel een boeiende kijk op de onbekende spektakelcultuur van de 17e eeuw. [Chris Bulcaen]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.