Ergo bibamus, daarom drinken wij ... : het studentenleven te Leuven in de jaren 1945-1953
Jean-Louis Dirickx (Auteur)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Adam en Eva, 2003 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 489.72 DIRI |
Besprekingen
31/12/2003
Dit is het beknopte, maar verbazingwekkende relaas van een wilde studentikoze "achtjaarse boemel" (1945-1953) van de Leuvenaar Jean-Louis Dirickx (geb. 1926). Het bier stroomde bij beken en de "mokkes" waren lief. Uit zijn relaas blijkt overduidelijk dat Dirickx, zowel voor bier als voor vrouwelijk schoon bijzondere talenten ontwikkelde, die hem op die twee buitenschoolse faculteiten niet weinig trofeeën opleverden. Herhaaldelijk is er sprake van zuippartijen en zelfs enkele keren van orgieën. Het hoogtepunt van deze bacchanalische activiteiten lag in oktober 1950 toen Jean-Louis Dirickx praeses werd van de studentenclub Lovania. Een ander, niet alleen voor Dirickx onvergetelijk moment uit die jaren, was de drieste en legendarisch geworden studentenfarce met de "valse koning" Boudewijn. Dirickx was een van de initiatiefnemers voor het bezoek van een dubbelganger van Boudewijn aan een nonnenschool in Heverlee. De proost van de school kreeg achterdocht omdat de entourage van de jonge vorst er toch wat pril uitzag. Gevolg: ingrijpen van de politie. Dat was niet Dirickx' eerste botsing met de ordehandhavers. Hoe hij bij dat alles aan de KU Leuven nog een rist diploma's verzamelde (doctor in de rechten, licentiaat psychologie en licentiaat financiële wetenschappen) bevestigt alleen maar, dat Jean-Louis Dirickx inderdaad een uitzonderlijk student was.
Enkele zaken zijn opvallend. Dirickx heeft het over zijn jeugdjaren tijdens oorlog en bezetting, die ook voor hem niet zonder ontberingen en gevaren verliepen. Maar het textielwinkeltje van zijn ouders -- moeder was ook nog kotmadam -- moet na de bevrijding een goudmijn zijn geweest, want hij zowel als zijn twee broers konden universitaire studies doen en hij heeft het zelfs over "een explosie vlak na de oorlog: veel geld"... "het geld stroomde ons toe". En dat terwijl de meeste mensen toen berooid waren en pas begonnen puin te ruimen. Passend bij zijn eigen ervaringen concludeert Dirickx pittig en wat uitdagend, dat een aangenaam studentenleven "kleur geeft aan het bestaan". Bovendien kon hij van 1951 tot 1953 zijn studies afronden met toen ook al niet zo vanzelfsprekende vervolmakingscursussen in Duitsland, de VS, Noorwegen, Oostenrijk en Spanje. Dat was allemaal geen louter geluk, want achter speelsheid ging een onstuitbare dadendrang schuil. Daarna startte hij een gevulde carrière als industrieel psycholoog, financieel directeur, stichter van een business school en bedrijfsadviseur. Het verhaal van zijn studententijd van pot en pijp en pint -- toch wel sterk verschillend van de huidige situatie -- voltooit Dirickx met een bloemlezing van zijn eigen olijke, soms spitse, soms vlegelachtige en ronduit grove karamellenverzen, liederen en speechen. Enkele ernstig bedoelde gedichten heffen een tipje op van de sluier over een ander aspect van Dirickx' gemoed, waaruit wel enige wroeging blijkt over "een band'loos leven zonder God" en "de woestheid van mijn streven", maar waarin vooral verdriet doorklinkt over te veel, vroeg gestorven vriendinnen en vrienden. [Robert Schoeters]
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.