Boyd was hier
Corien Botman
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Querido, 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 345 |
31/12/2003
Corien Botman debuteerde met Leif, mijn lief in de reeks adolescentenromans van uitgeverij Querido. Vele boeken in deze reeks sluiten nauw aan bij de leefwereld van ca. 17-jarigen, maar schieten te kort in de evocatie van een uitgebalanceerde en rijkgeschakeerde belevingswereld. Ook in dit verhaal draagt de hoofdfiguur een geheim met zich mee en raakt ze door de stilte ingesloten. Bij wijze van redding nodigt haar vroegere hartsvriendin Bies haar uit om met haar familie naar Spanje te gaan. Zo kan Cornelie letterlijk afstand nemen van wat haar beroerd en geschokt heeft.
In het begin is Cornelie gesloten als een oester. Uit beleefdheid worden er wel eens koeien en kalveren te berde gebracht, maar de binnenkant blijft hermetisch afgesloten. In het verhaal worden heden en verleden met elkaar afgewisseld. We lezen over de voorgeschiedenis van de vriendschap tussen Bies en Cornelie en hoe Cornelies grote liefde daar als een wig is tussen geschoven. En dan lezen we ook van het bedrog van die grote liefde.
Tussendoor worden enkele significante motieven in het verhaal verwerkt. Er is de passie van het zwemmen en de bevrediging en de bevrijding die deze sportieve inspanning Cornelie schenkt. Hier botst het verhaal; door haar grote liefde heeft Cornelie het zwemmen losgelaten, maar op school vertelt ze er passioneel over. Het komt de lezer niet helemaal eerlijk over, dus die kan begrip opbrengen voor de giechelbui waarin Bies losbarst. Een giechelbui die een definitief einde aan de vriendschap lijkt te maken, maar kijk, achteraf blijkt dat Bies net heel erg onder de indruk was van die voordracht en lachte van de zenuwen. Hun gedeelde passie had binnen de gegeven context ongetwijfeld geloofwaardiger en betekenisvoller uitgewerkt kunnen worden.
Er is ook het motief van het verhaal van 'De kleine zeemeermin' die met haar stem ook haar geliefde verliest, het moment waarop de zeemeermin voor de keuze staat om mens te worden of zichzelf te blijven wordt vastgelegd op een muurschilderij. Het blijkt voor Cornelie een cruciaal beeld, maar dat wordt dermate geëxpliciteerd dat de lezer zich op een smal leespad ingetoomd voelt.
De rol van de volwassenen is minimaal. De ouders van Cornelie bestaan nauwelijks, het zijn een soort halfslachtige wezens, schaduwfiguren zoals de volwassenen in Lew van David Colmar. Je leest tussendoor dat er bij Cornelie thuis niet gepraat wordt, maar hoe dwingend en wringend en verstikkend dat zwijgen kan zijn, wordt niet overgebracht. Ronduit ongeloofwaardig is die ouders ondanks hun bezwaar tegen de geliefde van hun kind hem toch haar vakantieadres geven, simpelweg omdat de jongen beweert dat het een zaak van leven of dood is. Zo slaat het vaagweg herkenbare telkens over naar onecht en ongeloofwaardig.
De mensen rond Bies zijn een en al leven en dynamiek en dus volkomen tegengesteld aan de ouders van Cornelie. Maar veel meer dan sputterende bronnetjes van halve wijsheden zie ik niet. Klaas de schilder vertelt een halfslachtig verhaal over de eerste grote liefde en over het loskoppelen van liefde en seks. Voor Cornelie werkt het als een openbaring. Ze schreeuwt haar geheim alras uit. En ja, alweer blijkt dit voldoende om een heropstanding te bewerkstelligen. Cornelie kiest er in tegenstelling tot de kleine zeemeermin voor om zichzelf te zijn, haar stem te behouden. De afwikkeling is erg schraal, Leif die zich naar Spanje heeft gehaast, wordt gekleineerd, uitgelachen, achtergelaten, opgevangen en losgelaten. Alsof de auteur oordeelt dat je Cornelie au sérieux moet nemen, maar op een emotioneel sukkelige jongen die zijn meisje bedriegt, mag je meedogenloos inhakken.
Het verhaal is even voorspelbaar als bevreemdend, even herkenbaar als onecht. Waar auteurs als Guus Kuijer en Peter van Gestel in hun verhaal over jonge kinderen de wereld opentrekken en oog en oor hebben voor de oneindige mogelijkheden ervan, lijkt het alsof vele auteurs van adolescentenromans de wereld laten krimpen. Alsof jongvolwassenen zich alleen lichamelijk ontwikkelen, maar aan fantasie en emotionele rijkdom moeten inboeten. Alsof het vermogen om verder te kijken dan jezelf ritueel geamputeerd werd. [Marita Vermeulen]
J.R. de Kler-Kuipers
Als Cornelie ontdekt dat haar eerste en grote liefde van school haar vertrouwen heeft geschaad, gaat ze halsoverkop met haar vroegere hartsvriendin naar Ibiza. Twee weken duurt het voordat haar boosheid zodanig is gezakt en de vriendschapsgevoelens zijn hersteld dat ze met haar vriendin over haar verdriet kan praten en is ze zover dat ze afstand kan nemen van het gebeurde. Jongerenroman over liefde en vriendschap, geschreven in een mooie, maar tamelijk afstandelijke literaire stijl, met weinig dialoog en veel innerlijke beschrijvingen. Het verhaal is volledig geschreven vanuit het perspectief van het meisje. De auteur schreef eerder gedichten, liedjes en korte verhalen; dit is haar romandebuut. Modern omslag. Voor geoefende lezers vanaf ca. 14 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.