Kerstverhalen
Loek Polders
Loek Polders (Samensteller), Simon Carmiggelt (Auteur), Hugo Claus (Auteur), Ernest Hemingway (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Bruna, cop. 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : POLD |
31/12/2003
Het traditionele beeld dat de meeste mensen van Parijs hebben, ontstond in de eerste decennia van de 20e eeuw: de lichtstad, de stad van frivole romantiek en zwoele erotiek, van de Eiffeltoren en de Seinekaden. Een stad die altijd al als een magneet schrijvers en kunstenaars aangetrokken heeft. Deze bloemlezing bundelt een aantal fragmenten van zulke auteurs. Enkele verhalen (heel weinig eigenlijk) hebben de stad of een wijk ervan als onderwerp (bv. Mark Mastenbroek die een wandeling maakt door Passy en La Défense of Simon Gorter die het aparte karakter van de Parijzenaars beschrijft). Sommige fragmenten vullen mekaar mooi aan: Art Buchwald roept in een ironisch stukje de 'snobistische' sfeer op waarin gouvernantes dagelijks de laatste roddels uitwisselen in het Parc Monceau. Het verhaal van Graham Greene borduurt daar een weemoedig vervolg aan vast: twee vereenzaamde mensen van middelbare leeftijd, volslagen vreemden voor mekaar, raken in hetzelfde park met elkaar aan de praat. Liefde -- of een afgeleid product ervan -- is de kern van verschillende stukjes. In het verhaaltje van Hemingway 'Met Pascin in de Dôme' wordt die liefde, of eerder lust en passie, vermengd met het artististieke milieu. De meest geslaagde impressie is van de grootmeester in het genre, Simon Carmiggelt: een oude zonderling die als 'een schim uit het verleden' alles afwijst wat dateert van na de periode van Napoleon, loopt ongemoeid door Parijs te Napoleonnen.
De keuze van de fragmenten is internationaal (o.a. Françoise Sagan, Doris Lessing, Isabel Allende, Hugo Claus...), maar het overwicht van de Nederlandse auteurs is groot. Eén bijdrage is niet-literair: een drietal brieven van Vincent Van Gogh, die een beeld geven van zijn moeilijke leefomstandigheden. De meeste stukken dateren uit de jaren '70 en '80 van de vorige eeuw; sommige (de Maupassant, Zola, Henry Miller...) zijn zelfs een stuk ouder. Het gevolg is dat het beeld van de stad dat uit de fragmenten opduikt, wat vergeeld en gedateerd is. [Jan Vermeiren]
C.M. Quist
In de serie 'Als een God in ...' verschijnt nu weer een deel 'van Franse bodem' met Parijs als bindend element voor de verschillende verhalen. Ze zijn echter zozeer verschillend, dat Parijs als basiselement ze nauwelijks kan binden (o.a. van Hemingway, Emile Zola, Françoise Sagan, Doris Lessing, Jan Brusse, Art Buchwald, Hugo Claus, Isaak Babel, Remco Campert en Vincent van Gogh). Zowel de datering als de lengte, alsook de moeilijkheidsgraad en 'literaire zwaarte' verschillen sterk. Daardoor heeft dit boek een wel heel vage doelgroep. De kortste en lichtvoetigste verhalen lijken de meest geslaagde voor een dergelijke bundel. Zo zijn er juweeltjes van Carmiggelt en Yvonne Keuls. De andere verhalen passen vaak wat minder goed in het geheel, en het hoofdstuk uit 'De Walgvogel' van Wolkers valt helemaal uit de toon, omdat het oorspronkelijk geen verhaal is. Paperback; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.