On the art of building in ten books
Leon Battista Alberti
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
P, 2003 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : LITERATUUR VOOR 1700 : ALBE |
31/12/2003
Voor de Italiaanse renaissance was, naast Da Vinci en Michelangelo, ook de wat oudere Leon Battista Alberti (1404-1472) bijzonder belangrijk. Hij is vooral als architect bekend, maar hij was ook musicus en schilder, wiskundige en wetenschapper, en zelfs literator. Patrick Lateur vertaalde nu zijn Honderd fabels, nadat hij eerder al fabels van Da Vinci in vertaling bracht (Li 2001, p. 286). De fabels van Da Vinci lagen verspreid in zijn werk en waren in het Italiaans (Toscaans) geschreven, die van Alberti vormen een afzonderlijk geheel en verschenen in het Latijn.
Alberti stelt zich uitdrukkelijk in de traditie van Aesopus: hij leidt deze bundel in met een fictieve brief aan die Griekse auteur. Nieuw is dat hij naast dieren ook planten en voorwerpen opvoert en dat hij de zedenles weglaat. Globaal heeft hij het (indirect) over de mens tegenover zijn omgeving en tegenover de medemens, en daarbij duikt natuurlijk ook de moraliteit op. Hij wijst vooral op het belang van het maat houden, en spot met hybris, kortzichtige domheid, hebzucht, onoprechtheid en ondankbaarheid. In de traditie van Phaedrus vindt hij niet alleen het nuttige (de les), maar ook het aangename (de humor) belangrijk: in de opdracht biedt hij ze zijn vriend aan als vroegrijpe appelen en nieuwe rozen. In die opdracht heeft hij het ook over de bewust nagestreefde bondigheid.
Ook deze fabels heeft Lateur goed en vlot vertaald. Terecht werkt hij typische kenmerken van het Latijnse taaleigen weg. De interessante inleiding, waarin soms naar specifieke fabels verwezen wordt, en een register van eigennamen maakten verklarende noten overbodig. [Jef Ector]
Prof. dr. L. Turksma
De voordien onbekende 'fabels' van de als architect bekende Alberti (1404-1472) worden geëerd door deze prachtige uitgave. Het gaat bij deze stukjes niet om de moraal; ze zijn in zeer fraai Nederlands vertaald uit een heel pregnant Latijn, vaak geestig en meestal 'diepdenkertjes', waarbij niet alleen dieren, maar ook planten en voorwerpen (tot 'de schaduw' toe, p. 54) zich uitspreken. Het geheel is klassiek geïllustreerd met 16de-eeuwse houtsneden. Via de 'uitleiding' leren we veel over het leven van Alberti, de relatie van zijn werk tot dat uit de oudheid van Phaedrus en Aesopus (met welke laatste in het begin zelfs een 'briefwisseling' staat) en ook van Lucianus. Pure Renaissance dus, maar dan wel een halve eeuw vóór Leonardo da Vinci en Michelangelo. Verzorgde tweetalige uitgave.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.