Geen groot verlies
Alistair MacLeod
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Anthos, cop. 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MCLE |
31/12/2003
De Trillium Prize heeft een groot aanzien binnen de Canadese literatuur. Heel wat genomineerden van de Governor General's Award en de Giller Prize vinden we hier terug. Een opvallende uitzondering is Alistair MacLeod (geb. 1936) die niet bepaald haast heeft om zijn oeuvre bij elkaar te schrijven. Hij debuteerde in 1976 met de verhalenbundel The lost salt gift of blood, zo'n acht jaar nadat hij zijn eerste verhaal in een tijdschrift publiceerde. Het duurde dan nog tien jaar voor zijn tweede bundel As birds bring forth the sun (1986) uitkwam en pas dertien jaar later verscheen zijn debuutroman No great mischief (1999 -- Geen groot verlies). Daarvoor werd hij o.m. beroond met de Trillium Prize en de IMPAC Award 2001. MacLeod groeide op in Nova Scotia in de kleine gesloten vissers- en mijndorpjes die centraal staan in zijn kortverhalen. Hij staat bekend als een writer's writer, een kroniekschrijver van het landschap en de folklore van Cape Breton. In een beknopte stijl verbeeldt MacLeod de natuurkrachten en het menselijke drama, met aandacht voor de socio-economische situatie en de familie- en gemeenschapsbanden. Door het verleden stilistisch te beschrijven en te herinneren vanuit het heden benadrukt bij de band met de voorouders en de impact van het verleden op het heden. MacLeod heeft dan ook aandacht voor het erfgoed van de nakomelingen van Schotse migranten die meer dan 200 jaar geleden de Atlantische kuststreek bevolkten. Vaak worden de geschoolde nakomelingen van Schots-Canadese mijnwerkers en vissers gevolgd die de povere behuizing van Nova Scotia inruilen. Eens vervreemd en geïsoleerd in hun nieuwe verstedelijkte omgeving, keren ze terug naar hun in de steek gelaten families en tradities. De twee verhalenbundels van MacLeod in vertaling, De uitgestrektheid van het duister en Op perfectie afgestemd, komen niet overeen met de oorspronkelijke bundels. Samen brengen ze wel alle verhalen die in Island: the collected short stories of Alistair MacLeod (2000) verschenen. [Kris van Zeghbroeck]
Frank Jansen
Van de Canadese auteur (1936) verschenen eerder in vertaling de meermaals bekroonde roman 'Geen groot verlies' en de verhalenbundel 'De uitgestrektheid van het duister', met verhalen uit de periode 1968-1976. In deze nieuwe bundel staan acht verhalen uit de periode 1977-1999. Ook ditmaal spelen de verhalen zich grotendeels af op Nova Scotia, de geboortestreek van de auteur in het oosten van Canada. Vaak gaan de verhalen over oudere mensen die terugkijken op een bepaalde periode in hun leven. De hoofdpersonen hebben Schotse voorouders, spreken Gaelic, en zijn werkzaam in het milieu van vissers of agrariërs. De verhalen ademen een sfeer van weemoedigheid, zonder echter sentimenteel te worden. Zo gaat het titelverhaal over een oude man die door zijn kleinkinderen wordt overgehaald voor de televisie folkloristische liedjes te zingen die niemand meer kent. Als hij merkt dat het de anderen alleen maar om het geld te doen is dat met het optreden verdient kan worden, haakt hij af. Knap geschreven verhalen over het contrast tussen vroeger en nu, tussen traditie en verandering. Paperback; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.