Uit het niets
Herman Franke
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Podium, cop. 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : FRAN |
31/12/2003
Vijf jaar na zijn bekroonde roman De verbeelding komt Herman Franke met een nieuwe roman. Ruim vijfhonderd pagina's, maar als je eenmaal opgesloten zit in het universum dat Franke beschrijft, dan wil je eigenlijk alleen maar meer na het omslaan van de laatste pagina. Niet omdat het verhaal niet af is, of je als lezer met allerlei vragen blijft zitten. Nee, je wilt meer omdat de stijl je bekoort, omdat je meer personages wilt leren kennen op de manier zoals Franke ze beschrijft.
In een kleurrijke volksbuurt verrijst een eigentijds appartementencomplex, met veel glas en aluminium. Acht bewoners nemen hun intrek in de zes wooneenheden: een ouder echtpaar met een kwetsbaar verleden, een wereldvreemde musicus, een journaliste in relatienood, een vrouw die zich niet aan de wereld wil laten zien vanwege haar grote borsten, een ingenieur die werkt aan een proefschrift over mislukte uitvindingen, en een academisch echtpaar. De man van het academische paar belegt al snel een eigenaarsvergadering, want er gebeuren vreemde dingen in en rond het gebouw. De omwonenden hebben moeite met de komst van deze gegoede burgers. De spanning loopt hoog op, zo hoog zelfs dat aan het einde van de roman er weer een gapende plek zichtbaar is op de plaats waar het appartementsgebouw verrezen was.
Het boek is ingedeeld in een ouverture, een nocturne en drie 'entr'actes'. De structuur nodigt uit tot lezen, net als de manier waarop Franke de lotgevallen van de personen weet te beschrijven: invoelend, zonder te psychologiseren. [Miriam Piters]
Jos Radstake
In de nieuwe volumineuze roman van Herman Franke (1948) betrekken acht redelijk bemiddelde bewoners een modernistisch appartementencomplex in een volkswijk, ieder met een eigen (relationeel dan wel andersoortig) probleem. Al snel wordt het complex geteisterd door geluidsoverlast en zijn er vijandelijkheden vanuit de buurt. De acht bewoners zoeken aansluiting bij elkaar. De intrigerende belevenissen van de acht worden afgewisseld door die van mensen uit de buurt, met name die van twee kinderen die een tegenstem bieden tegen het verknipte gedrag van de volwassenen. 'Wolfstonen' (de laagste, niet klinkende, tonen op een viool) doet tot in de structuur denken aan een opera, of zo men wil, aan een ballet. In een geïntensiveerde werkelijkheid treden personages voor het voetlicht met ieder een volstrekt eigen geluid (de persoon van de violist is wel heel mooi getroffen in zijn spreekstijl). Zij geven stem en tegenstem aan een onheilspellend drama over de elite versus de massa, de enkeling en de opstand der horden. Zo bewegen zij zich naar een apotheose die nog geruime tijd blijft naklinken. Paperback; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.