Ik wilde dat ergens iemand op me wachtte
Anna Gavalda
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Bakker, 2003 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : GAVA |
31/12/2003
Als Adrien Dippel zijn vrouw, Chloé, verlaat voor een ander, valt ze in een diep gat. Haar schoonouders, de stugge, teruggetrokken Pierre en zijn burgerlijke vrouw, Suzanne, trachten haar en haar twee dochtertjes, Marion en Lucie, zo goed en zo kwaad als ze kunnen op te vangen. Zonder veel succes echter, totdat Pierre, een gepensioneerd mijnbouwingenieur die zijn hele leven alleen maar hard heeft gewerkt, besluit haar tijdelijk uit Parijs weg te halen, om samen met de kinderen tot rust te komen in het huis van zijn ouders op de buiten. In dat huis heeft Chloé, tijdens de eerste huwelijksjaren, prettige vakanties beleefd, vooral met het werken in de tuin. De jonge vrouw begrijpt niet goed wat haar schoonvader bezielt -- ze heeft hem nooit erg sympathiek gevonden -- maar ze laat zich willoos leiden. Eens aangekomen ontpopt Pierre zich echter tot een begrijpende vader, die zijn spreekwoordelijke gestrengheid heeft afgeworpen en alles doet om de beide kinderen en hun moeder bezig te houden en te amuseren. Tijdens de lange avonden alleen met haar, als de meisjes op bed zijn, vertelt hij Chloé over zijn jeugd, zijn verlangens en teleurstellingen, zijn grote verdriet om de dood van zijn jongere broer Paul. Naargelang het vertrouwen en de intimiteit groeien, komt ze steeds meer over hem te weten, m.n. over zijn grote en enige liefde, waaraan hij nooit heeft willen toegeven; in de eerste plaats omdat hij voor zijn zoon Adrien, die op dat ogenblik in een puberale crisis verkeerde, geen slecht voorbeeld wilde zijn. Nu beseft hij dat die verloren liefde zijn leven en dat van zijn gezin heeft verpest, omdat het hem tot een liefdeloze en ontoegankelijke echtgenoot en vader heeft gemaakt. "Mijn hele leven heeft me tegengesproken", bekent hij zijn schoondochter.
Met veel lof ontvangen eerste, kleine roman van een schrijfster die al groot succes kende met een verhalenbundel Ik wilde dat ergens iemand op me wachtte en dat succes deels dankte aan de frisse, levendige vorm waarin haar teksten gegoten zijn. Ik hield van hem, ik hield van haar bestaat uit verhalen verteld in een reeks van korte scènes, vnl. monologen waarin het verleden zijn kans krijgt, afgewisseld met dialogen die het heden voortstuwen. Een efficiënte werkwijze die de romantiserende kanten van het verhaal er een beetje afslijpt, maar ook duidelijk maakt dat Gavaldi voor het grotere werk toch adem te kort komt. [Jet Sienema]
Menno Gnodde
Verlaten door haar man Adrien brengt Chloé met haar dochtertjes Marion en Lucie enige dagen door in het buitenhuis van schoonvader Pierre. De afstandelijke Pierre poogt Chloé weer in het gareel te krijgen en vertelt haar het verloop van zijn buitenechtelijke relatie met grote liefde Mathilde. De twee verhaallijnen - Chloé rouwt en richt zich op haar dochtertjes, Pierre lamenteert over zijn eigen beperkingen - culmineren in de vragenderwijs gestelde conclusie: "Geloof je me als ik zeg dat het leven sterker is dan jij?" De schrijfster (1970) kent Pierre duidelijk de hoofdrol toe en reduceert Chloé al meer en meer tot geboeide toehoorster. De gedebiteerde levenswijsheden ontstijgen die van het gemiddelde damesblad niet; het boek zal dan ook vooral een niet te veel eisend vrouwelijk lezerspubliek aanspreken. Gebonden; vrij kleine druk. Eerder verscheen 'Ik wilde dat ergens iemand op me wachtte'*.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.