Zo tedere schade...
Hans Vervoort
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Nijgh en Van Ditmar, 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VERV |
31/12/2003
In Geluk is voor de dommen brengt Hans Vervoort 18 verhalen bijeen over gewone mensen die op een al even gewone manier op zoek zijn naar dat klein beetje geluk dat het leven leefbaar moet maken of er toch wat kleur kan aan geven. In 'Laat verhaal' bv. ontmoeten twee mensen elkaar die zovele jaren geleden misschien wel voor elkaar voorbestemd leken, maar toch hun eigen weg zijn gegaan. Beiden zijn getekend door het leven, ze hebben elk hun deel van de tegenslagen gekend en aanvaarden nu dat veel voorbij is: "We keken elkaar aan en ik zag in haar ogen de tranen die ik in de mijne voelde, het zacht verdriet om al die verloren jaren waarover we geen spijt wilden hebben omdat ze niet echt verloren waren, ze waren alleen niet van ons samen geweest". Hans Vervoort tekent zijn personages zonder ook maar enige vorm van overdrijving: wat ze beleven, hoe ze met voor- en tegenspoed omgaan, lijkt zo uit het leven gegrepen en van alle tijden en van alle mensen te (kunnen) zijn. Soms weet hij daarbij ook echt verrassend uit de hoek te komen: in 'Alleen' bv., waarin een man zich afvraagt wat de zin is van een gekloond kind ("Niemand wist hoe een kind omgaat met de wetenschap dat het de tweede druk is van een al overleden kind. Wie ben je dan?"), of in 'Oerend' waarin de vertellende ikfiguur op zoek gaat naar het geheim van het 'gelukkigste koppel' van Nederland en dat moet constateren dat het slagersechtpaar elkaar geregeld 'aftikte', een vorm van sm-cultuur zonder dat zij er zich echt van bewust waren. En uit het titelverhaal onthoud ik, binnen de context van het verhaal over twee geliefden die "de druk van de eenmaligheid ervaren op alles wat ze deden" deze bedenking: "Liefde is een soort verdriet". [Jooris Van Hulle]
Drs. Cees van der Pluijm
Hans Vervoort (1939) behoort als verhalenverteller niet tot de bekendste Nederlanders; hij is een door collega's en fijnproevers bewonderd auteur, bij wie hij bekend staat om zijn sobere stijl, zijn kernachtige verteltrant, zijn gevoel voor spanning en zijn humor. In "Geluk is voor de dommen" bundelt Vervoort een aantal deels oudere en bewerkte verhalen die op het eerste gezicht weinig met elkaar gemeen hebben. Het thema "Hoe kom je aan een beetje geluk" (zo vermeld op de flaptekst) lijkt me dan ook een weinig gelukkige uitgeversvondst. Eerder is het intrigerend hoe Vervoorts personages zich redden uit het ongeluk waarin ze verzeild zijn geraakt, hoe ze overleven, of hoe ze in de miserie terecht gekomen zijn. Vervoort vertelt die geschiedenissen met de suspense van een thrillerschrijver, en hij is geestig zonder komisch te zijn. Een groot verteller dus (zoals Bob den Uyl, Belcampo en Joop Waasdorp) in een genre dat ten onrechte in Nederland niet veel aanzien geniet. Paperback; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.