Een kleine filosofie van het ouder worden
Wilhelm Schmid
Wilhelm Schmid (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Ambo, 2002 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 110 SCHM |
31/12/2001
Waarom zou je denken dat je het leven aankan?" Met deze bijna agressieve vraag neemt de Duitse filosoof Wilhelm Schmid de lezer bij zijn nekvel. Schmid draait het zo alsof de lezer wel moet beamen dat hij zonder hulp niet verder kan. De hulp die de schrijver biedt, is echter geen afhankelijk makende hulp. Schmid wil een levenskunst ontwerpen die de mens weerbaar, kritisch en zelfstandig maakt. Door zijn vraag te stellen biedt Schmid de lezer hoop en rust aan. Hoop omdat hij doet inzien dat de mens zelf zijn lot in eigen handen moet en kan nemen, dat hij zijn tijd moet en kan leven, zijn dood beseffen. Rust omdat hij toont hoe het verleden de mens kan helpen, hoe de oude levensvragen en -antwoorden in veel situaties nog altijd gelden. Schmid ontwerpt geen afgesloten filosofie van de levenskunst, bij hem vind je geen kant-en-klare recepten. Wat hij wel biedt, zijn mogelijkheden die realistisch zijn en die een engagement van de lezer vragen. Hij herintroduceert daartoe het begrip 'het mooie leven' (het schone leven, in navolging van o.a. het 'levet scone' was natuurlijk een betere én juistere vertaling geweest), wat bij hem niet staat voor een luxueus en lamlendig leven maar voor een leven waarin bewuste beslissingen genomen worden en waarin de mens zich engageert tegenover de anderen en de maatschappij. Het leven is te kort om geen levenskunst te ontwerpen. Het is juist omdat de dood er is dat met het leven zorgvuldig moet omgesprongen worden. Niet voor niets staat de tijd in deze levenskunst centraal. Het is de tijd die ons van het leven doet genieten en die ons slagen toedient. Schmid is een voorstander van een geresigneerde houding: ook tegenslagen en ziekten moeten aanvaard worden omdat ze nu eenmaal tot het leven behoren. Het is de houding van de mens die belangrijk is. Schmid gaat niet zo ver dat hij het lijden verheerlijkt, maar hij wil wel duidelijk maken dat we meer moeten aanvaarden dan wat deze tijd wil: het verval van het lichaam en de geest zijn natuurlijke processen. Dat wil niet zeggen dat we de natuur haar gang moeten laten gaan: de mens moet zich tot het uiterste inspannen om mens te zijn en dus de natuur te overstijgen. [Johan Velter]
Redactie
Schmid (1953) doceert filosofie in Erfurt, Riga en Tiblisi. Hij knoopt aan bij het streven van de antieke wereld, waar filosofie de kunst was om het leven bewust te leven en zelf te leiden. In twintig korte hoofdstukken, tussen 5 en 8 blz. lang, stelt hij onderwerpen aan de orde zoals: het net der gewoontes knopen, genieten van de lusten, de zin van de pijn, het leven met de dood, de kunst van de woede, het gebruiken van de tijd. Zijn zwakte is dat hij het antwoord niet aan de lezer overlaat: hij houdt geseculariseerde preken. Soms zijn deze heel verstandig, soms drijven zij op woorden. Hij citeert vrijwel nooit andere auteurs, hij noemt wel namen, maar geen vindplaatsen. De enige verwijzing is die naar hemzelf. De lezer wordt geacht zich terug te trekken in de beslotenheid van zijn privé-ruimte. Dáár, afgewend van de wereld en haar structuren, wordt de levenskunst ingeoefend. Schmid propageert geen egocentriciteit, hij beveelt politieke gevoeligheid kort aan. Maar het boek is belerend: 'ook moet je je op onoverdekte promenades vertreden... en af en toe een ritje te paard'. Wijsbegeerte stimuleert en daagt mensen uit om op zoek te gaan, in dialoog en in persoonlijke overdenking, in micro- én in macroverbanden. In dit boek gebeurt dit te weinig. Paperback; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.