Zullen we samen schuilen? : een kleine jongen in Oradour
Patricia De Landtsheer
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Vries-Brouwers, 2002 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : DELA |
31/12/2003
Pieter, dertien, slaagt er niet in de dood van zijn tweelingzus An, een jaar geleden te verwerken. De achterflap leert ons dat hij achterblijft met "een heleboel onverwerkte schuldgevoelens". Wat die 'schuld' precies inhoudt, kom je maar heel geleidelijk te weten. De voorinformatie zet je ook wel een beetje op het verkeerde been, want je gaat algauw vermoeden -- op basis van de flashbacks die Pieter tijdens een schoolreis heeft van de tijd toen An en hij nog samen hun dagen doorbrachten, meestal aan de waterkant, Pieter An overal mee naartoe leidend, want An was blind -- dat hij door onvoorzichtigheid rechtstreeks 'schuld' heeft aan de dood van zijn zus. Dat is zeker niet het geval: Pieter heeft het, als andere helft van de tweeling, moeilijk met het feit dat zijn zus moest lijden (ten gevolge van een gezwel in haar hoofd, het woord 'tumor' of 'kanker' wordt niet gebuikt) en niet hij; en hij heeft, hoewel ze hem meerdere aanwijzingen in die richting gaf, niet kunnen voorkomen dat An ervoor koos om zelf uit het leven te stappen. Het is onduidelijk of Pieter goed wordt opgevangen door zijn omgeving: hij vertrekt meteen bij het begin van het boek op schoolreis, dus over de relatie met zijn ouders weet je weinig; en de leerkrachten op school schijnen het principe van 'laat hem zelf maar uit zijn schulp kruipen' te huldigen, hoewel ze wel bezorgd zijn over hem. Gelukkig neemt Lies, een klasgenootje dat verliefd is op Pieter, het initiatief. Pieter neemt haar dat aanvankelijk niet in dank af, maar nadat hij een geheimzinnige nacht heeft doorgebracht in en rond slot Reinhardstein (in de buurt van waar ze verblijven in de Hoge Venen) en daar met een excentrieke professor een eerste openhartig gesprek over An heeft gehad, waarna hij een soort visioen van An krijgt, gaat hij samen met Lies tot op het bot. Dat lijkt de doorbraak tot een aanvaardingsproces te zijn.
Het laatste uur is een boek dat je heel erg aan zich bindt. In één ruk uitlezen, is zeker niet uitgesloten, want het leest vlot, in een snelle afwisseling van verslag van de schoolreis en Pieters gevoelens, en flashbacks over zijn belevenissen en gesprekken met An. Niet evident, weliswaar, want An was de laatste tijd van haar leven heel erg onder invloed van de natuur en in het bijzonder de maan, ging steeds verder in haar gedachten over wat er na de dood met haar zou gebeuren, en probeerde Pieter daarop voor te bereiden. Pieter reageerde er vaak onbeholpen op waardoor je zijn schuldgevoelens enigszins begrijpt. Ook niet evident is het om betekenis te geven aan wat Pieter op Reinhardstein overkomt. Volgens de achterflap zouden de vrienden van Pieter "zorgen voor de nodige ontspanning en avontuur zodat de lezer zeker niet met een droevig verhaal wordt opgescheept en achtergelaten", maar dat is toch niet helemaal geslaagd. Behalve Lies, die zelf verliefd is en ook nog wat fantaseert over een romance tussen twee leerkrachten, is er enkel Paultje, zogezegd een allemansvriend, die niets anders doet dan zeuren over eten. Het verhaal van Pieter en An is gewoon droevig, en dat mag ook zo weergegeven worden, maar uiteindelijk kan je als lezer verheugen in de hoop die het einde uitstraalt.
[Marleen Colpin]
H. Koch
De dertienjarige Pieter gaat met z'n klas een week op schoolreis naar de Ardennen. Hij is een teruggetrokken jongen die vaak wegdroomt en geen aansluiting zoekt bij z'n klasgenoten. Tijdens een nachtwandeling wijkt hij af van de opgekregen route. Hij komt terecht in slot Reinhardstein (bestaat echt). Hij sluipt naar binnen en ontmoet de excentrieke eigenaar van het kasteel. Ze raken aan de praat en voor het eerst praat hij tegen iemand over zijn tweelingzus An. Ze was zwaar ziek en is overleden. Ze heeft zelf een einde aan haar leven gemaakt door alle apparatuur uit te schakelen. Dat Pieter eronder lijdt is logisch. Hij had een heel bijzonder relatie met haar, omdat zij blind was en hij altijd met haar optrok. We lezen over die hechte band in de talloze flashbacks (cursief gedrukt). Mede door een meisje uit z'n klas komt er langzaam een einde aan de rouwverwerking en het schuldgevoel. De stijl van het verhaal past zich aan. Het heden is dynamisch, vrolijk en vol historische feiten over de streek. De herinneringen zijn uit een geheel andere wereld. De gedachten rond de dood worden voorzichtig aangeroerd. Vanaf ca. 12 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.