Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Ambo, cop. 2002 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : SCHR |
Besprekingen
31/12/2003
De flaptekst pakt uit met "een verhaal dat doet denken aan De voorlezer van Bernhard Schlink". Een jonge man komt in contact met een oudere vrouw doordat hij haar archief oorlogsbrieven moet ordenen. Het zijn brieven, zo blijkt aan het einde van het boek, die de vrouw aan haar zus schreef. Zij is gevlucht uit Hitlerduitsland, haar zus moest blijven. De vergelijking met De voorlezer is dus oppervlakkig, maar doet natuurlijk verkopen.
Aan bovenvermeld gegeven een hele roman ophangen, vergt nog een verwikkeling. Daarvoor heeft Schröder de dood van de vrouw uit zijn duim gezogen. De jongeman wordt beschuldigd van moord (hij had net daarvoor een enorme som geld gekregen van de vrouw) en hop! daar heb je de vermoeide inspecteur die de 'moordzaak' zal oplossen. Hoe het allemaal in elkaar zit, weet je zoals bij elk (pseudo)detectiveverhaal pas op het eind. Schröder geeft druppelsgewijs informatie, wisselt ondervragingsscènes om de haverklap af met flashbacks van de jongeman. Het kaartspel, dat is de reden waarom de ene zus overleefde in het buitenland en de andere ten offer viel aan de nazi-moordzucht. Het blijkt ook het laatste spel te zijn van de vrouw, nadat ze alle brieven heeft verbrand: zij en de jongeman spelen, zij verliest en ze moet zelfmoord plegen. Van de vrouw kom je erg weinig te weten. Op zich geen bezwaar, maar het doet het zelfmoord-slot wat onwaarschijnlijk lijken. Het wordt er des te meer een kapstok voor het vertelprocédé door. Tot daar aan toe.
Helaas slaagt Schröder er maar amper om de personages tot leven te roepen. Sterker: de informatie die je krijgt, doet ze ongeloofwaardiger lijken. Waarom een vermoeide inspecteur? Waarom krijgt de jongeman gezeur met zijn vriendin over de vrouw? En de jongeman zelf: wel verbazingwekkend passief en stil, zonder dat je weet waarom. Het boekje lees je makkelijk even op een café-avond. Helaas weet Schröder je aandacht niet te vangen door originaliteit van stijl, door thematiek of andere literaire teasers. Was Schlink niet zo'n bestseller geweest, zou dit niet eens vertaald zijn. [Kris Lauwerys]
Martin Mooij
Een Duitse jongeman met literaire ambities en problemen met zichzelf komt via een studentenuitzendbureau voor korte tijd in dienst van een oude, joodse vrouw, die de oorlogsjaren in Brazilië heeft doorgebracht en daar vandaan vele brieven heeft geschreven aan haar in Duitsland achtergebleven zuster, maar die nooit heeft verzonden. De opdracht aan de jongeman is de brieven te sorteren, die de vrouw daarna verbrandt. Haar verblijf in Brazilië dankt zij aan een visum en om dat te verkrijgen heeft zij met haar zus een kaartspel moeten spelen, dat zij uiteindelijk gewonnen heeft: er was maar één visum. Haar achtergebleven zus is vermoord. Eigenlijk wil zij dit spel opnieuw spelen, maar nu met de jongen. Nu wordt zij de verliezer. Een op zichzelf niet oninteressant gegeven, maar wat te cerebraal uitgewerkt door de Duitse schrijver (1938). De oude vrouw verwaarloost zichzelf, haar huis en haar katten. Zij wil eigenlijk met niemand iets te maken hebben en de jongen speelt het spel tegen zijn zin mee. Hij wordt door de politie verhoord, maar men laat hem gaan met de erfenis. Het ligt er wat te dik op. De vertaling is goed. Gebonden; kleine druk.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.