Bestemming front : spoorwegen in België tijdens de Grote Oorlog
Paul Van Heesvelde
Michelangelo Van Meerten (Auteur), Bart Van der Herten (Auteur), Greta Verbeurgt (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2002 |
VERDIEPING 2 : DUIVELSHOEK : VERVOER : 657.82 MEER |
31/12/2003
Het is allerminst een evidentie dat je met de trein zo vlug van Brussel-Zuid, langs Brussel-Centraal naar Brussel-Noord kunt sporen! De oprichting van de momenteel heel intensief benutte Noord-Zuidverbinding heeft heel wat voeten in de aarde gehad. Dit is het minste wat je kunt besluiten na het lezen van dit boek, dat uitgegeven werd naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van de Noord-Zuidverbinding.
In 1837 pleitte Brussel voor het eerst voor een schakel tussen de kopstations ten Noorden en Zuiden van de stad. Hoofdzakelijk taxi's en kleine transportfirma's vervoerden toen de passagiers van de ene naar de andere kant. Omstreeks 1850, met de verzadiging van het Bogaardenstation, het toenmalige Zuidstation, werd de vraag naar een verbinding opnieuw gesteld. In 1855 moest zelfs een speciale commissie zich buigen over het capaciteitsgebrek van dat station. Grofweg drie types plannen werden tussen 1850 en 1860 naar voren geschoven. Sommigen pleitten voor een treinverbinding op het niveau van de stad met gelijkvloerse kruisingen. Anderen opteerden voor viaducten boven de boulevards en de Zenne. Een laatste groep, die het uiteindelijk zou halen, was voor een ondertunneling van de treinen met een centraal station in het midden. Deze uitvoering vereiste een verlegging en overwelving van de Zenne. Er zou nog een halve eeuw gediscussieerd worden. Een aantal zaken plaatsten de situatie telkens in een ander daglicht: de elektrificatie van het spoor, het peilsnel stijgend aantal reizigers in de drie Brusselse stations, de oververzadiging van het Bogaarden station, de bouw van het huidige Zuidstation op het grondgebied van St. Gilles... Op 7 april 1903 was het dan zo ver: de ondergrondse Noord-Zuidverbinding werd bekrachtigd door een conventie tussen de staat en de stad. Een heel aantal hindernissen dienden nog overwonnen te worden: de tijdsslopende onteigeningen, het veranderen van het tracé wegens het gewijzigde wegennet en het zoeken naar een methodiek om in de drassige ondergrond te werken. Pas in 1936 startte men met de graafwerken volgens een speciaal daarvoor ontwikkeld procédé. De Tweede Wereldoorlog veroorzaakte een serieuze vertraging van de werken. Maar op 4 oktober 1952 opende Koning Boudewijn officieel deze verbinding die ruim de geraamde capaciteit zou overstijgen. Op een bijzonder meeslepende en gedegen manier vertelt de onderzoeker Michelangelo van Meerten de geschiedenis van de Brusselse 'Jonction'. Prachtige zwart-witfoto's verrijken het verhaal. Dit boek levert heel waardevol studiemateriaal op over een problematiek die vandaag opnieuw brandend actueel geworden is. Met de opkomst van de TGV stelt zich weer de vraag hoe er met de huidige connectie dient omgegaan te worden. Dient zij uitgebreid te worden? En zo ja, op welke manier? Kan zij verbreed worden, is een bovengrondse aanvulling meer aangewezen of is er eerder een soort ringstructuur nodig? [Els De Vos]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.